تیم‌ملی بسکتبال باویلچر ایران با حضور در جمع چهار تیم برتر رقابت‌های قهرمانی جهان توانست جواز حضور در پاراالمپیک ۲۰۲۴ پاریس را به‌دست بیاورد. اتفاقی که بعد از دو شکست مقابل بریتانیا و آمریکا در دور مقدماتی به یک معجزه می‌مانست و به کام اهالی ورزش نشست.
تیمی که در سال‌های گذشته همواره دست‌کم یک ستاره مشهدی را در ترکیب اصلی‌اش داشت و گاهی هم مجید صداقت خراسانی به این جمع اضافه می‌شد تا سهم خراسانی‌ها از حضور در تیم‌ملی بسکتبال باویلچر به دو نفر برسد. بااین‌همه، حالا و در آخرین اردوی تیم‌ملی بسکتبال باویلچر، یک‌باره محمدرضا دستیار روی نام حسن عبدی، ملی‌پوش مشهدی و پای ثابت ترکیب تیم‌ملی خط کشید تا عبدی در رقابت‌های جهانی به میدان نرود.
حسرت بزرگی که جامعه ورزش خراسان‌رضوی را هم متأثر کرد و حالا همه به‌دنبال پاسخ این سؤال هستند که «چرا عبدی به رقابت‌های قهرمانی جهان نرفت؟» ستاره‌ای که سال‌هاست همراه با تیم‌ملی بسکتبال باویلچر می‌درخشد و در کارنامه‌اش انواع‌واقسام مدال‌های رنگارنگ قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی و حتی جهانی دیده می‌شود. با وجود این، او این‌بار از تیم‌ملی خط خورد تا در آستانه یک تورنمنت بزرگ این فرصت از او سلب شود. عبدی در گفتگو با شهرآراورزشی تلاش کرد تیم‌ملی و کادرفنی را از حاشیه دور نگه دارد و گله‌ای نداشته باشد، اما حرف‌های مهمی درباره لزوم حمایت مسئولان ورزش استان مطرح کرد.
ورزش تیمی همین است دیگر. یک روز شما را دعوت می‌کنند و یک روز هم در برنامه‌های کادرفنی نیستید.
نمی‌دانم. نظر سرمربی این بوده است که در این مسابقات از نفرات دیگر استفاده کند و من هم با محمدرضا دستیار سال‌ها کار کردم و کاملا همدیگر را می‌شناسیم و به نظرش احترام می‌گذارم.
صددرصد. سال‌های قبل دو بازیکن در کلاس ۲ به رقابت‌ها اعزام می‌شدند که من هم در این کلاس هستم؛ اما امسال یک بازیکن از این کلاس به مسابقات رفت و کادرفنی بیشتر می‌خواست میانگین قدی تیم را بیشتر کند.
من تلاشم را می‌کنم. به‌هرحال من سال‌ها بازیکن تیم‌ملی بودم و حالا هم با خط‌خوردن از یک اردو نمی‌توانم همه‌چیز را تمام‌شده ببینم. حتما تلاش می‌کنم تا در رقابت‌های آسیایی حاضر باشم، اما بقیه‌اش دیگر نظر سرمربی است. فقط این وسط از یک موضوع مطمئنم و آن اینکه اگر قرار است نماینده خراسان در هانگژو و تیم‌ملی بسکتبال باویلچر باشم، باید مسئولان ورزش استان از من حمایت کنند.
ببینید، درحقیقت مشکلات زیادی دارم که مهم ترینش مسئله مالی است. به‌هرحال هزینه مکمل‌ها، مربی و خیلی مسائل دیگر هست که از پس آن برنمی‌آییم. از همه مهم‌تر ویلچر است که ندارم.
برای حضور در رقابت‌های آسیایی و جهانی باید ویلچر خارجی داشته باشید، چون ویلچر ایرانی برای رقابت قهرمانی کارایی لازم را ندارد و هزینه تهیه ویلچر هم خیلی زیاد است.
بله. هر ورزشکاری خودش ویلچرش را تهیه می‌کند.
دقیقا. البته فدراسیون هم در مسیر تهیه کمک‌هایی می‌کند. مثلا شاید ۱۰ تا ۲۰ درصد هزینه ویلچر را به ورزشکار پرداخت کند، اما بازهم هزینه تهیه ویلچر خارجی برای حضور در مسابقاتی در سطح آسیا و جهان سنگین است.
دست‌کم ۶ هزار یورو که به پول ما چیزی بیش از ۳۵۰ میلیون تومان خواهد شد.
همین‌طور است. ویلچر مهم‌ترین ابزار کار ماست و من هم واقعا در وضعیت کنونی توانایی خریدن ویلچر ندارم. اگر مسئولان همکاری کنند، بازهم می‌توانم به اردوی تیم‌ملی بروم و در آسیا هم حاضر باشم. الان واقعا لنگ یک ویلچر هستم.