شهرآرانیوز، آیت الله محمد صدوقی زاده، شهر بادگیر‌ها و سوادآموز مکتب خانه‌های زیبای یزد بود که بعدتر برای تکمیل تحصیلات به اصفهان سفر کرد، اما ورودش به قم با اعمال محدودیت‌های پهلوی اول بر مذهب و روحانیت هم زمان شده بود. سال‌های اقامتش در قم به موازات کسب فیض از محضر استادانی مانند آیات عظام حجت، صدر، بروجردی و... به تقویت روحیه استبدادستیزی او نیز منجر شد تا آنجا که وقتی بعد از ۲۱ سال زندگی در این شهر به زادگاهش بازگشت و بر مسند تدریس نشست، با آغاز نهضت امام خمینی (ره) بار دیگر ترکِ دیار گفت و به شوق حضور در حلقه یاران امام خودش را به قلب التهابات ضدحکومتی رساند. با تبعید حضرت امام به ترکیه و نجف، ارتباط خود را به شکل نامه نگاری ادامه داد و مسیر مبارزه را در سایه رهنمود‌های حضرت امام خمینی (ره) در پیش گرفت.
همکاری او با امام به یکی از مستحکم‌ترین محور‌های مبارزه علیه شاه تبدیل شده بود. آیت الله صدوقی که همواره از حامیان جدی فداییان اسلام بود، حمایتش را تا پناه دادن به مرد شماره ۲ این سازمان، سیدعبدالحسین واحدی، ادامه داد و در جریان سازی‌ها و ایجاد اتحاد میان مردم انقلابی، از هیچ تلاشی دریغ نکرد. به دنبال واقعه فیضیه در سال ۱۳۴۲ طی اعلامیه‌ای به امضای بسیاری علمای وقت، برائتش را از عاملان جنایات اعلام، از شعائر اسلامی دفاع و در ۱۵ خرداد همان سال عزای عمومی اعلام کرد.
در نوروز ۱۳۵۷ به احترام خون شهدای دی، در قالب یک پیام نوروزی عزای عمومی اعلام کرد و در همان سال، مردم را از حیله شیطانی حکومت مبنی بر دعوت بازاریان به مذاکره آگاه و بیانیه صادر کرد. بیانیه علیه واقعه سینما رکس، صدور اعلامیه علیه دولت آشتی ملی و جمعه خونین ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، گوشه دیگری از حضور فعال و مؤثر او در دنیای سیاست بود. پس از پیروزی انقلاب نیز خدمات او به نظام جمهوری اسلامی، با انتصاب به امامت نماز جمعه یزد و نمایندگی مردم این شهر در مجلس خبرگان ادامه یافت و در بحبوحه جنگ تحمیلی نیز با تشویق مردم، آنان را برای حضور در جبهه آماده می‌کرد و با حضور فعال در جبهه‌های جنگ، روحیه رزمندگان را برای ادامه مسیر تقویت می‌کرد.
این عالم مبارز که همواره در حل بحران‌های اجتماعی و محافظت از اصول دینی، دانسته‌ها و تجربیاتش را بر بستر جامعه جاری می‌ساخت و در صدر اندیشه هایش، قشر جوان جامعه را اثرگذارترین سرمایه اجتماعی می‌دانست، در جایگاه امامت جمعه نیز میزبـــــان حضور چشمگـــیری از جوانانی بود که مشتاقانه به ملاقــات ایشان می‌آمدند.
به دنبال همین ویژگی بارز بود که گروهک تروریستی منافقین، عامل ترور خود را جوانی در نظر گرفت که در میــان پرشمــــار جــوانان مشتاق مــــلاقــات، می‌توانست در نزدیک‌ترین فاصله از او قرار بگیرد و با انفجار کمربند انتحاری، او را ترور کند. شهید آیت ا... صدوقی که ۱۱ تیر ۱۳۶۱ پس از اقامه نماز جمعه به شهادت رسید، در مقام چهارمین شهید محراب در شمار شهدای عالم و برجسته تاریخ انقلاب اسلامی قرار گرفت و در مسجــــــد «حـــظــــیره» زادگاهش آرام گرفت.
روزی خواهم خفت برای همیشه
روایتی داستانی از زندگی شهید صدوقی است که در قالب هفده داستان به قلم شمسی خسروی، خواننده را درگیر داستان‌ها و حوادث پرحاشیه اش می‌کند. داستان‌های این مجموعه بر اساس اسناد تاریخی و منابع مستند نوشته شده و در آن میان، از سخنرانی‌ها و نامه‌های او نیز استفاده شده است.
رهبر دارالعباده
عنوان این کتاب برگرفته از لقبی است که رهبر معظم انقلاب به شهید محراب، آیت ا... صدوقی، به دلیل یک عمر تلاش و فعالیت در رسیدگی به امور انقلاب و مردم ستم دیده، اطلاق کردند. در این کتاب که به همت جوان یزدی، محمدعلی جعفری، نگاشته شده، خاطرات تأمل برانگیزی از سیره سیاسی این عالم مجاهد گردآوری شده است.