درواقع مطلوب کارشناسان استقلالی این بود که محبی و قایدی در استقلال بمانند و یکی، دو مهاجم طراز اول نیز به استقلال اضافه شوند تا یک استقلال کامل در بخش هجومی شکل بگیرد.
تا‌کنون، اما هیچ یک از این اهداف محقق نشده و اگر می‌بینیم جواد نکونام در حین تمرین تیمش ناگهان زیر سرم می‌رود به دلیل همین وضعیت نابسامان تیمی است. نکونام خوب می‌داند که وقتی بهترین نفرات فصل پیش که استقلال را به رتبه سوم لیگ رسانده‌اند و در فینال جام حذفی مقابل پرسپولیس شکست خورده‌اند، حفظ نشده‌اند و بازیکنان جدید آنچنان شاخصی هم به خدمت گرفته نشده‌اند، نسبت به تیم فصل بعد خود بیمناک می‌شود.
این نگرانی در خط حمله استقلال به اوج خود رسیده است و سرمربی استقلال خوب می‌داند در شرایطی که حتی محبی و قایدی که فصل پیش عصای دست ساپینتو بودند، در ترکیب آبی‌ها حضور ندارند و مسئولان باشگاه نیز فعالیت چشمگیری در راستای تقویت خط حمله جدید نداشته‌اند، برای چیدمان خط هجومی تیمش دچار مشکل خواهد شد.
این وضعیت وقتی بغرنج‌تر می‌شود که از استقلال خبر می‌رسد مهرداد محمدی به دلیل مصدومیت به احتمال زیاد بازی اول مقابل صنعت نفت آبادان را از دست خواهد داد.
در این شرایط شاید نکونام روی بابایی یا خاقانی حساب باز کند، اما با توجه به سوابقی که از پیمان بابایی در فصل گذشته به جا مانده و حتی سبحان خاقانی که احتمال جدایی این یکی هم در روز‌های آتی وجود دارد، بعید است اساساً این قبیل بازیکنان بتوانند کمک ویژه‌ای به تقویت خط حمله استقلال کنند و شاید نکونام برای گلزنی و عبور از بازی‌های آغازین لیگ برتر-تا جذب مهاجم خارجی مورد نظر- روی دیگر بازیکنان درخطوط دیگر تکیه کند.
یادمان نرود که محبی و قایدی فصل پیش در مجموع ۲۲ بار برای استقلال گل زدند که حالا هیچ یک در ترکیب استقلال حضور ندارند.