تمام زندگی من ورزش و فوتبال است

گفت‌وگویی که در ویژه‌نامه نوروز 93 روزنامه شهرآرا چاپ شده است و مربوط به چند هفته پیش از فوت شادروان غیاثیان است. این مصاحبه از این رو هنوز خواندنی است که آن مرحوم حرف‌هایی زده و پیش‌بینی‌های کرده که گذر زمان نشان داد چقدر درست بوده‌اند!

وضعیت جسمانی‌تان چطور است؟
خوبم. به‌هرحال بیماری آن هم با این شرایط برای هر کسی سخت است، اما خوشبختانه برخی دوستانم سر می‌زنند و جویای احوالم می‌شوند.

برای اینکه به منزل شما بیایم، خیلی تماس گرفتم، اما گویا شما دوست ندارید کسی از وضعیتتان باخبر شود.
نه، این‌طور نیست (با خنده). من، خودم، شرایط را درک می‌کنم و نمی‌خواهم کسی به زحمت بیفتد. دوست دارم غیاثیان را همه همان‌طوری در ذهن داشته باشند که قبل از بیماری‌ام بودم. نمی‌خواهم باعث آزردگی خاطر دیگران شوم.

در این مدت کسی هم به شما سر زده است؟ منظورم مسئولان هستند. به‌هرحال شما پیش‌کسوت هستید.
بحث را به حاشیه نبرید! نیازی به سر زدن مدیران نیست. هرکس به دیدنم می‌آید از دوستانم است و فقط برای خودم می‌آید، نه برای گرفتن عکس. البته یکی‌دوبار چندنفر می‌خواستند بیایند، اما خودم اجازه ندادم.

شرایط فوتبال استان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
آن چیزی که از بیرون مشخص است این است که کسی نمی‌خواهد به این فوتبال کمک کند. هرکس هم می‌آید فقط می‌خواهد برای خود کاسبی راه بیندازد و برود. الان فقط شرایط پیام این‌طور نیست. ابومسلم هم اوضاعش همین است و روزبه‌روز هم بدتر می‌شود.

شما در جایی بیان کرده بودید که ابومسلم را عده‌ای از بین خواهند برد.
این موضوع را در جمعی از دوستانم گفته بودم و فکر نمی‌کنم این مسائل چاپ شود. عده‌ای به ‌دنبال از بین ‌بردن نام ابومسلم هستند و شک نکنید که آخر هم این کار را خواهند کرد.

این عده ‌چه کسانی هستند؟
امروز افرادی غیربومی وارد فوتبال ما شده‌اند و تا می‌توانند از رانت اینجا برای خودشان استفاده می‌کنند. می‌دانم که آن‌ها چه کارهایی کرده‌اند و می‌خواهند انجام دهند. متأسفانه همان‌ها با دادن وعده‌های دروغ به مربیان داخل استان باعث می‌شوند آن‌ها نیز زیرآب یکدیگر را بزنند.

وضعیت ابومسلم چه می‌شود؟
ابومسلم در این فصل اصلا شرایط خوبی ندارد. مطمئنم حالا که استاندار عوض شده است و دوستان ایشان دستشان به جایی وصل نیست، ابومسلم هم با شرایط عجیب‌وغریبی روبه‌رو می‌شود. فقط امیدوارم که این تیم باقی بماند.

از اوضاع هیئت فوتبال خبر دارید؟
بله، این‌طور نیست که از همه‌جا بی‌خبر باشم. درست است که بیشتر در خانه هستم ولی دوستانی دارم که از اوضاع ورزش برایم خبر می‌آورند. تمام زندگی من ورزش و فوتبال است. این را هم می‌دانم که چمنیان از هیئت فوتبال کناره‌گیری کرده است. البته به نظر من چمنیان از همان روز اول اشتباه کرد و نباید می‌رفت دنبال این مسائل.

فکر می‌کنید چرا در فوتبال خراسان مربیان با یکدیگر همدل نیستند؟
ببینید، ما در فوتبال استان ظرفیت‌های بسیاری داریم. مربیان خوبی هم داریم، اما هیچ‌وقت قدر همدیگر را نمی‌دانیم. در تیم‌ها بیش‌ از اینکه به فکر منافع فوتبال شهرمان باشیم، به ‌دنبال قرارداد هستیم. نمی‌خواهم درباره مربیان استان و مشهد صحبت کنم. دل چندان خوشی دراین‌باره ندارم و ممکن است برخی‌ها هم از دست من دلخور باشند. فقط می‌گویم که ما در ظاهر همدیگر را قبول داریم، اما در عمل حاضریم ریشه هم را بزنیم. با این وضعیت به جایی نمی‌رسیم. من مرده و شما زنده. راهی که امروز فوتبال استان می‌رود به ترکستان است! ما در فوتبال شهرمان هنوز بلد نیستیم ‌چگونه با مدیران اقتصادی رابطه برقرار کنیم. این همه ظرفیت فوتبالی و تبلیغات در استان نهفته است، اما کو یک نفر که به داد این ورزش برسد؟