عاطفه خوافیان | شهرآرا نیوز، سید محمد رضوی درباره نمایش آینه‌بندان توضیح می‌دهد: «آینه بندان» در واقع تئاتر نیست بلکه یک سوگ‌خوانی است که قصه را بدون عنصر زمان و مکان روایت می‌کند.
وی بیان می‌کند: دکور و نورپردازی و صداپردازی آینه‌بندان به صورت یک تئاتر حرفه‌ای در حال اجرا است اما با این تفاوت که آینه‌بندان تئاتر یا نمایش نیست و به صورت خوانش و سوگ خوانی شرح واقعه می‌کند.
رضوی اذعان می‌کند: سوگ‌خوانی آینه‌بندان از ۲۱ مرداد تا ۳۱ مرداد در شهر مشهد اجرا می‌شود اما هنوز مکان دقیق اجرا مشخص نیست.
نبود نمایش نامه نویس، چالش جدی نمایش آئینی
وی در باره چالش‌های یک اجرای نمایشی در شهر مشهد اظهار می‌کند: یکی از مهم‌ترین چالش‌های نمایش آئینی، چالش محتوایی است چرا که برای تهیه و تدوین یک نمایش آئینی بیشتر باید پیگیر جلوه‌های بصری باشیم تا اقشار مختلف جامعه مجاب به تماشا شوند. این درحالی است که در زمینه محتوا بسیار ضعیف هستیم.
رضوی ادامه می‌دهد: اگر بخواهیم واقع‌بینانه بنگریم ما حتی نویسنده خوب برای تولید محتوای آئینی نداریم. نویسندگان این حوزه قلم قوی ندارند تا بتوانند مانند دیگر حوزه‌های تئاتر، یک نمایش قوی را روی صحنه ببرند.
به گفته وی، بسیاری از نویسندگان نمایش‌های آئینی فقط به روایت تاریخی واقعه‌های مذهبی، بدون در نظر گرفتن ساختار روایی و محتوایی خوب می‌پردازند.
نمایش آئینی نیازمند حمایت خیران است
رضوی یکی دیگر از چالش‌های نمایش آئینی را اقتصاد هنر برشمرده و می‌گوید: بسیاری از افرادی که در راه دین نذر کرده و کمک خرج هستند، به نمایش آئینی نگاه مثبتی ندارند. آن‌ها بیشتر بر این باورند که هیئات مبلغ بهتری برای دین هستند و به همین جهت اموال خود را در این بخش وقف می‌کنند. بسیاری از ادارات نیز اگر قصد کمک داشته باشند یا بودجه‌ای برای این موضوع ندارند و یا توانایی کمکی با مبلغ بسیار ناچیز را دارند.
به گفته این کارگردان، نمایش زخم که در دهه فاطمیه بر روی پرده رفت و اجرا شد؛ مبلغی حدود دو میلیارد ریال هزینه برداشته است اما شاید مردم تصور کنند این نمایش فقط با ۲۰ میلیون تومان تهیه شده است.
نمایش آئینی جدای از هنر نیست
وی خلا و نبود محتوای هنری در نمایش‌های آئینی را یکی دیگر از چالش‌های پیش روی این نوع نمایش دانسته و شرح می‌دهد: گاهی برخی از هنرمندان این نوع نمایش را جدا از هنر می‌دانند. البته با توجه به این‌که گاها هیچ دید هنری نسبت به محتوای برخی از نمایش‌ها صورت نگرفته است، این انتقاد هنرمندان کاملا به جا و درست است اما این نگاه باید به تدریج اصلاح شود.
رضوی در ادامه می‌گوید که به جهت جبران این چالش‌ها و خلاها در حوزه نمایش آیینی یک گروه ۱۵ نفره زیر نظر اساتید حوزوی تشکیل داده تا از موضوع نمایش را متناسب با جامعه نگارش و تدوین کنند.
وی اضافه می‌کند: ناگفته باقی نماند که در طی سال‌های اخیر، با همکاری ارشاد موفق شدیم بسیاری ادارات و ارگان‌ها را مجاب به کمک کرده و کمی از این خلا اقتصادی را جبران کنیم.
رضوی در بخشی دیگر از صحبت‌هایش می‌گوید: در خصوص محتوایی نیز ما بر آن شدیم که متن را به نویسندگان مطرح در سطح استان و حتی کشور نشان دهیم تا با نگاهی هنری آن را نقد کنند. از طرفی دیگر سعی کردیم تیم قوی کارگردانی و عوامل فنی را جمع‌آوری کرده تا کاری قوی برای نمایش ارائه دهیم.
وی در خصوص حمایت‌هایی که در مشهد از نمایش‌های آئینی صورت می‌گیرد، اذعان می‌کند: در سال‌های اخیر اتفاقات مثبتی در راستای تولید نمایش‌های آئینی صورت گرفته است که قابل تحسین بوده اما کافی نیست. امید است در روزگاری نزدیک شاهد اتفاقات مثبت در حوزه نمایش‌های آیینی باشیم.