استون‌ویلا به‌عنوان قهرمان سابق اروپا با رؤیاهای بزرگی پس از 3 سال دوری به سطح اول فوتبال باشگاهی انگلیس بازگشته است. اوساسونا بدون ترمز 16 تیم را یک‌به‌یک پشت‌هم می‌برد و کلن، دوری بوندس‌لیگای یک را تحمل نمی‌کند تا پا به دنیای بزرگان بگذارند و فوتبال در همه لایه‌های خودش جام مست‌کننده هیجان را به کام دوست‌دارانش بریزد. در آستانه شروع فصل جدید و در هیاهوی خریدهای سنگین و ارقام حیرت‌انگیز و پوشش خبری لحظه‌به‌لحظه از ستاره‌هایی که دنبال مقصد بعدی خود هستند، پرداختن به تیم‌هایی که تازه به جمع بزرگان اضافه شدند، می‌تواند برای علاقه‌مندان پیگیر این لیگ‌ها خواندنی و جذاب باشد. کسی چه می‌داند شاید یکی از همین تیم‌های تازه‌صعود‌کرده بشود کیه‌وو که در اولین فصل صعودش به سری Aدر بین بزرگان دنیای فوتبال جولان می‌داد یا لایپزیک که ادعای رسیدن به قدرت اول فوتبال آلمان را داشت.
آستون‌ویلا، یک نمونه خاص
آن‌ها همان تیمی هستند که قهرمانی اروپا و 7 قهرمانی لیگ انگلیس را دارند؛ بیش از چلسی و منچسترسیتی. ویلاپارک همان جایی است که بارسلونا در فینال سوپرکاپ اروپا با 3 گل در آن درهم‌کوبیده شد. در میان صعودکنندگان به سطح اول لیگ‌های معتبر اروپا در این فصل به نظر می‌رسد پرآوازه‌ترین نام، استون‌ویلا باشد؛ تیمی که بزرگ است به گواه هواداران پرشور و متعصبش. باشگاهی که 3 سال غیبت در لیگ برتر چیزی از بزرگی آن کم نمی‌کند.
جاده صعود
با سقوط این تیم به دسته پایین‌تر در فصل 16-2015 همه منتظر بازگشت زودتر این باشگاه پرهوادار بودند؛ اما این امر محقق نشد و آن‌ها دوسه فصلی در رقابت‌های سطح پایین‌تر جا خوش کردند تا نوبت به ماجراجویی جک گریلیش و کفش شانس معروفش رسید. جک گریلیش بیست‌وسه‌ساله را با مشت معروفی می‌شناسیم که فصل قبل توسط هوادار حریف به گردنش اصابت کرد و در همان مسابقه جواب مشت را با گل داد و دروازه حریف را باز کرد؛ همان‌کسی که در آخرین دیدار تیمش با کفش‌های پاره‌ای به میدان آمد و معتقد بود برایش شانس به‌همراه خواهند داشت. با جادوی کفش یا تلاش و ممارست، تیم دین‌اسمیت با رتبه پنجم لیگ به پلی‌آف راه پیدا کرد و درنهایت باز هم تاریخ تکرار شد. این‌بار تیم شهر بیرمنگام در فینال پلی‌آف از سد دربی‌کانتی با مربیگری فرانک لمپارد گذشت و لیگ‌برتری شد.
شرایط فعلی
تونی ژیا، مالک و سهام‌دار اصلی این باشگاه، نیز در مصاحبه‌کردن و خبرسازبودن دست‌کمی از همتایان لیگ‌برتری خود ندارد. بااین‌حال با توجه به تراز مالی سنگین مدعیان، استون‌ویلا این فصل را باید برای اثبات خودش به‌عنوان تیمی بجنگد که حضور در لیگ برتر، حقش است. استون‌ویلا با تمام فرازونشیب‌هایش به همه دوستان و دشمنانش بارها بزرگی خودش را ثابت کرده است و شاید اگر پای سرمایه‌داران ولخرج عرب یا روسی به این باشگاه هم باز می‌شد، آن‌ها به اقتضای شخصیت بزرگشان خیلی راحت‌تر و زودتر از سیتی و پاری‌سن‌ژرمن برای فتح اروپا بزرگ می‌شدند. ویلا فصل قبل را در دسته پایین‌تر با 20 برد، 16 تساوی و 10 باخت و عنوان پنجم به پایان رساند. 82 گل زده، تیم را به‌عنوان یکی از بهترین خطوط حمله این لیگ معرفی کرد.
نقل‌وانتقالات
درمورد فصل نقل‌وانتقالات تابستانی، استون‌ویلا از پرخبرترین تیم‌هاست. شایعاتی مبنی بر بودجه صدمیلیون‌پوندی این تیم برای خرید بازیکنان به گوش می‌رسید که با توجه به عزم تیم برای بازگشت به روزهای طلایی نمی‌تواند چندان هم بی‌اساس باشد. جدی‌ترین گزینه مدنظر حال‌حاضر دین‌اسمیت، هافبک بیست‌ویک‌ساله منچسترسیتی و داگلاس لوئیس با ارزش تقریبی 5میلیون پوند است. نکته درخورتوجه دیگر درمورد این باشگاه، تمدید قرارداد جان تری به‌عنوان دستیار اسمیت تا 2021 است. جان تری به‌همراه استون‌ویلا در سمت دستیار موفق به شکست دربی‌کانتی لمپارد شد. او باز هم هم‌تیمی سابقش را ملاقات خواهد کرد و بازهم به‌عنوان سرمربی اما این‌بار زیر پرچم بزرگ چلسی. شیرهای شهر بیرمنگام عملکرد قابل‌قبولی در بازار تابستان داشته‌اند و مطابق نیاز، بازیکن جذب کرده‌اند. خرید مینگز و کونسا به‌عنوان 2 مدافع وسط ،کاملا آگاهی سرمربی از ضعف تیمش در گل‌خوردن را نشان می‌دهد و بزرگ‌ترین خرید ویلا هم وسلی برزیلی از بروخه بلژیک بوده که فصل قبل در 38 مسابقه 13گل برای تیمش زد و با 22 سال سن مهاجم آینده‌داری به نظر می‌رسد. این چهره با مبلغی حدود 20میلیون پوند راهی ویلاپارک شده است تا بخشی از پروژه بازگرداندن اعتبار استون‌ویلا باشد. آخرین روزهای استون‌ویلا در سطح اول انگلیس یادآور بهترین گل‌زن تاریخشان گابریل آگبونلاهور است که شاید حضورش می‌توانست اعتمادبه‌نفس تیم را در بازگشت به جایگاه سابقشان تأمین کند.