شهرآرانیوز، اگر فرانسه قهرمان جام‌جهانی شده بود، امشب توپ طلا به امباپه می‌رسید، ولی در وضعیت کنونی تعلق‌گرفتن توپ طلا به مسی محتمل‌ترین گزینه ممکن به نظر می‌رسد. نابغه آرژانتینی در سی‌وشش‌سالگی در حال نزدیک‌شدن به پایان دوران درخشانش در مستطیل سبز است و هشتمین توپ طلای دوران فوتبالش می‌تواند بهترین حسن ختام برای او باشد.
البته در صورت رسیدن او به این جایزه، شاهد معیار‌های دوگانه برگزارکنندگان در انتخاب برترین فوتبالیست دنیا خواهیم بود. در سال‌های گذشته و به‌خصوص از سال ۲۰۱۰ به این‌سو، اهمیت جام‌جهانی در تعیین برنده توپ طلا به‌وضوح کم شده بود و همین موضوع نقش مهمی در هفت توپ طلای ستاره آرژانتینی در سال‌های گذشته داشت، اما حالا طرف‌داران مسی به‌دلیل درخشش او در جام‌جهانی گذشته و رساندن آرژانتین به قهرمانی، او را شایسته‌ترین بازیکن برای این جایزه می‌دانند.
اینیستا در فینال جام‌جهانی ۲۰۱۰ گل قهرمانی اسپانیا را زد و در طول آن جام نیز بهتر از مسی بازی کرده بود، اما توپ طلای سال ۲۰۱۰ را به مسی بابت عملکرد عالی‌اش در بارسلونا دادند.
مسی در همه بازی‌های تیم‌ملی آرژانتین در جام‌های جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ خوب بود و وظایفش را انجام می‌داد، ولی نتوانست در لحظات حساس و مسابقات مهم بزرگی کند و کار را برای آلبی‌سلسته درآورد؛ چه در یک‌چهارم نهایی ۲۰۱۰ مقابل آلمان، چه در فینال ۲۰۱۴ باز هم مقابل آلمان و چه در یک‌هشتم نهایی ۲۰۱۸ مقابل فرانسه.
بر این اساس بسیاری از منتقدان اهدای پی‌درپی توپ طلا به مسی، معتقد بودند درخشش در لالیگا برای کسب این همه توپ طلا کافی نیست. مدافعان مسی، اما می‌گفتند تعداد گل‌ها و پاس‌گل‌های او نشان می‌دهد مستحق کسب این همه توپ طلاست.
در آستانه اهدای توپ طلای ۲۰۲۳، جای مدافعان و مخالفان مسی عوض شده است. کسانی که قبلا می‌گفتند بازی‌های ملی و به‌ویژه جام‌جهانی باید اهمیت ویژه‌ای در تعیین برنده توپ طلا داشته باشد، اکنون به درخشش هالند در منچسترسیتی و قهرمانی او با این تیم در لیگ قهرمانان اروپا اشاره می‌کنند. از سوی دیگر، طرف‌داران مسی نیز درخشش او در جام‌جهانی و قهرمانی آرژانتین را برای اهدای توپ طلا به مسی کافی می‌دانند.
آن‌ها می‌دانند که اگر بازی‌های باشگاهی ملاک باشد، بی‌شک هالند در منچسترسیتی درخشان‌تر از مسی در پاری‌سن‌ژرمن بوده است. کسانی هم این وسط معتقدند توپ طلا حق امباپه است. زیرا او نه‌تن‌ها در پاری‌سن‌ژرمن بهتر از مسی بوده است، بلکه در جام‌جهانی نیز چیزی از مسی کم نداشت و حتی آقای گل جام‌جهانی شد. علاوه بر این، در فینال جام‌جهانی مثل فینال ۱۹۶۶، هت‌تریک کرد و حتی به گفته پله، اولین بازیکنی شد که در فینال جام‌جهانی با احتساب پنالتی پس از پایان زمان قانونی بازی چهار گل زد.
با وجود همه این نظرات، مسئله این است که مسی جام‌جهانی را بالای سر برده است، نه امباپه. در ضمن، مسی در جام‌جهانی ۲۰۲۲ اولین‌بار در حد بازی‌سازی بزرگ در تاریخ جام‌جهانی ظاهر شد و این بلوغ بر درخشش او افزود. او در قطر از حیث بازی‌سازی و رهبری تیم، ژنرالی در حد زیدان ۲۰۰۶ و مارادونای ۱۹۸۶ بود.
به‌هرحال منتقدان دیروز اهدای متعدد توپ طلا به مسی که بازی‌های ملی و جام‌جهانی را ملاک مهم‌تری نسبت به بازی‌های باشگاهی می‌دانستند، این‌بار نمی‌توانند معترض باشند که چرا باز هم فرانس‌فوتبال توپ طلا را به مسی داد؛ به‌ویژه اینکه مسی پس از جام‌جهانی نیز در بازی‌های تیم‌ملی آرژانتین و نیز در بازی‌های باشگاهی، شگفت‌انگیز بوده است.
اگر فرانسه قهرمان جام‌جهانی شده بود، توپ طلا به امباپه می‌رسید، ولی در وضعیت کنونی، تعلق‌نگرفتن توپ طلا به مسی، لکه ننگی در کارنامه فرانس‌فوتبال محسوب خواهد شد و هواداران آرژانتینی و غیرآرژانتینی مسی را از معتبرترین نشریه فوتبالی جهان بیزار خواهد کرد. توپ طلای ۲۰۲۳ بی‌شک باید نصیب مسی شود؛ حتی اگر بتوان یکی‌دو توپ طلا را در کارنامه او زاید و محصول شیفتگی اهالی فوتبال به او دانست؛ شیفتگی‌ای که در سیزده سال گذشته مانع رسیدن این جایزه به بازیکنانی مانند ریبری، روبن، اینیستا و لواندوفسکی شد.