هنوز هم «ماسک نداریم»!

رحمانی - ساجدی نیا - «ماسک و ژل ضدعفونی نداریم»، «الکل نداریم.» این‌ها جملاتی است که این روز‌ها پشت شیشه بسیاری از داروخانه‌ها نصب شده است. بااین حال می‌بینیم که افرادی به امید موجود بودن این اقلام وارد داروخانه می‌شوند و سؤال می‌کنند: «آیا ماسک و ژل و الکل هست؟» و با جواب منفی روبه رو می‌شوند. دست کش، ماسک و مواد ضدعفونی کننده تنها ابزار‌های دفاعی در مقابل مهمان ناخوانده این روز‌های شهرمان هستند و ما در بازدیدی یک روزه از چند داروخانه شهر متوجه شدیم تقریبا هیچ جا یافت نمی‌شوند. از حدود ۲ هفته پیش با شیوع ویروس کرونا، نگرانی مردم و بالارفتن تقاضای آن ها، این اقلام کم و کمتر و زمینه برای سوءاستفاده و احتکار عده‌ای فراهم شد. مسئله به حدی پیش رفت که چند روز گذشته اخباری در زمینه منع فروش ماسک با قیمت‌های کذایی اعلام و قرار شد عرضه این محصولات توسط نظام پزشکی و مراکز دولتی معین صورت پذیرد. اما اکنون که به برخی از داروخانه‌های شهر می‌رویم همچنان خبری از ماسک، ژل ضدعفونی کننده و دیگر تجهیزات پیشگیری از ویروس کرونا در بازار نیست.

اجناس کرونایی نداریم
جست وجو برای خرید چند دست کش ساده و ماسک را از داروخانه‌ای در بولوار سجاد آغاز می‌کنیم، اما این جست وجو با دیدن جمله «ماسک، دست کش و ماده ضدعفونی نداریم، لطفا سؤال نکنید» شکست می‌خورد و ما را به داروخانه بعدی می‌کشاند. داروخانه نسبتا شلوغ است و برگه‌ای هم روی در ورودی نصب نشده است، اما زمانی که سؤالمان را مطرح می‌کنیم، فروشنده لبخندی می‌زند و با نگاهی از سر تعجب که مفهومی جز «چطور در این شرایط به دنبال خرید این اقلام هستید» ندارد ما را راهی داروخانه دیگری می‌کند. گویا طرح درخواست خرید این اقلام هم عجیب به نظر می‌رسد.
در داروخانه بعدی با تکرار دوباره سؤالمان با برخورد تند متصدی داروخانه روبه رو می‌شویم که می‌گوید: «نداریم خانم چندبار بگویم، دیگر به ما ماسک نمی‌دهند. باید از مراکز بهداشت بگیرید.»
در داروخانه بزرگی در حاشیه بولوار امامت، چندنفری پشت پیشخوان در حال خریدند و پزشک داروخانه در حال توضیح در مورد قوطی حاوی محلول الکل است. سؤال که می‌کنیم، می‌گوید: فقط الکل داریم، نه ماسک، نه دست کش و نه ژل، فقط محلول.
مقصد بعدی ما داروخانه دیگری در بولوار احمد آباد است. بعد از طرح سؤالمان مرد جوانی جلوتر می‌آید و می‌گوید: بی فایده است. خود من چند روزی است تمام داروخانه‌های این اطراف را زیر پا گذاشته ام و تنها چیزی که دیده ام محلول‌های دست ساز، آن هم با قیمت لیتری٣٠ هزار تومان بوده است که البته نخریده ام.
او ادامه می‌دهد: حتی به داروخانه‌های کوی امیر و آن حوالی هم سر زده ام، اما بازهم خبری نبود که نبود.
این فقط حرف او نیست و یکی دیگر از شهروندان نیز می‌گوید دست کم ٢٠ داروخانه را در نقاط مختلف شهر زیر پا گذاشته و به نتیجه‌ای نرسیده است.
خانم داوودی، از دیگر شهروندان، هم می‌گوید: به چند داروخانه در حوالی خیابان دانش آموز سر زدم و بعد از کلی تلاش فقط توانستم چند پدِ الکی پیدا کنم. یکی از داروخانه‌های بولوارشهید صادقی هم مواد ضدعفونی کننده می‌سازد و می‌فروشد، همین.
یونس هم پسر جوانی است که همین حرف‌ها را تکرار می‌کند. او می‌گوید به داروخانه‌های اطراف بیمارستان‌های قائم، امام رضا (ع) و امام زمان (عج) هم سر زده و بی نصیب مانده است.

گله از قیمت‌های عجیب و غریب!
گله‌ها فقط به نبودن اجناس لازم برای پیشگیری از ویروس کرونا ختم نمی‌شود، چراکه وضعیت قیمت‌ها هم همه را عاصی کرده است.
برای مثال وقتی به داروخانه‌ای در خیابان مدرس می‌رویم که چند دست کش برای فروش دارد، از قیمت آن‌ها تعجب می‌کنیم. دست کش‌هایی را که تا همین چند وقت قبل هر ۱۰۰ جفتشان فقط ۳۰ هزار تومان قیمت داشت، الان جفتی ۲۵۰۰ تومان می‌فروشند. یکی از شهروندان دراین باره می‌گوید:‌بعد از کلی سفارش توانستیم در یکی از داروخانه‌های دولتی محلول‌های ضدعفونی کننده چندلیتری پیدا کنیم که هر لیتر بالای ۱۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسید. بااین حال چاره‌ای نداشتیم و خریدیم. البته ناگفته نماند دست کش هم خریدیم، اما هرکدام چندهزار تومانی برایمان آب خورد.
زاهدی، از دیگر شهروندان، هم می‌گوید هفته قبل در یکی از داروخانه‌های خیابان هنرستان موفق به خرید یک قوطی کوچک الکل بدون پلمب و با قیمت ۱۰ هزار تومان شده، اما چند روز بعد وقتی برای خرید دوباره مراجعه می‌کند دیگر خبری از همان الکل هم نبوده است.
تا این لحظه با کسی مواجه نشده ایم که توانسته باشد به راحتی به این اقلام نایاب دست یابد. در واقع هرکس از هر راهی که می‌تواند به دنبال خرید است، از سعی برای خرید‌های مجازی از سایت هایی، چون دی جی کالا تا تلاش برای خرید مستقیم از کارخانه. اما ظاهرا این روش‌ها هم موفقیت آمیز نبوده است، چراکه به گفته یکی از شهروندان زیر تمام محصولات در سایت دی جی کالا کلمه «ناموجود» ثبت شده و رفتن جلوی در کارخانه‌ها هم فایده‌ای نداشته است.

مراکز بهداشت خالی از ماسک
ناامیدی از داروخانه‌های خصوصی ما را به چند مرکز بهداشت می‌کشاند، اما پاسخ آن‌ها این است که هنوز محموله‌ای به دستشان نرسیده است. یکی از شهروندان دراین باره می‌گوید:‌چندروز است که دائما به مراکز بهداشت سر می‌زنم تا اینکه بالاخره چند ماسک آن هم با سهمیه محدود به دستمان رسید که بین اعضای خانواده تقسیم کردیم.
بازار ماسک آن قدر داغ شده است که در یکی از داروخانه‌های خیابان طبرسی در ازای ۵۰ هزار تومان خرید، یک ماسک رایگان هدیه می‌دهند. چنین حواشی‌ای این سؤال را برای شهروندان ایجاد می‌کند که ماسک‌هایی را که به گفته مسئولان در ۳ شیفت در حال تولیدند از کجا می‌توان تهیه کرد؟

علوم پزشکی آمادگی خرید دارد
برای پیگیری این کمبود‌ها و گله شهروندان از مشکلات ذکرشده به سراغ مسئولان دانشگاه علوم پزشکی می‌رویم. حمیدرضا رحیمی، سخن گوی ستاد کنترل و پیشگیری از کرونای دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دراین باره می‌گوید: ما خودمان مصرف کننده این اقلام هستیم و سازمان صنعت، معدن و تجارت استان باید دراین باره پاسخ گو باشد که ماسک‌هایی که در خراسان رضوی تولید می‌شود کجا می‌رود.
او با اشاره به نامه اخیر وزیر بهداشت خطاب به رئیس جمهور و گله از کمبود‌های اولیه در مقابله با اپیدمی به وجود آمده، بر نقش نظارتی در شرایط فعلی استان تأکید می‌کند و می‌گوید: اکنون داروخانه‌ها و حتی بیمارستان‌های ما که در خط مقدم مواجهه با بیماران هستند، از کمبود‌های موجود رنج می‌برند و اگر همین حالا فردی پیدا شود که بگوید ۲ میلیون ماسک دارد، علوم پزشکی رأسا و به صورت نقدی از او خریداری می‌کند.

۳۰ هزار ماسک کشف کردیم و تحویل علوم پزشکی دادیم
در ادامه، مسائل مطرح شده را با مدیر بازرسی و نظارت سازمان صنعت، معدن و تجارت در میان می‌گذاریم. مهدی مقدسی از کشف بالغ بر ۳۰ هزار ماسک و تحویل آن به علوم پزشکی خبر می‌دهد و اظهار می‌کند: شاید بیشتر ارگان‌ها ساعات کاری خود را کاهش داده یا کارکنان خود را دورکار کرده باشند، اما بازرسان ما نه تنها ساعات کاری شان کمتر نشده است، بلکه بیش از گذشته در حال فعالیت و ارائه خدمات به شهروندان عزیز هستند و حتی قرار گذاشته ایم تا همه شهروندان به ماسک مجهز نشده اند، هیچ یک از ما ماسک نزنیم و به بازرسی‌ها ادامه دهیم.
او با اشاره به اینکه کمبود‌ها منحصر به کشور ما نیست و با شیوع بیماری، تمام کشور‌های پیشرفته نیز با این کمبود‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، تصریح می‌کند: کارخانه‌های تولیدکننده ماسک تا پیش از این تنها برای مصارف بیمارستانی محصول تولید می‌کردند، اما حالا با بروز و اپیدمی ویروس کرونا، اوضاع فرق کرده و این اقلام به نیاز روزمره میلیون‌ها ایرانی تبدیل شده است؛ بااین حال کارخانه‌های تولیدکننده ۳ شیفت در حال کار و فعالیت اند.
مقدسی درعین حال خاطرنشان می‌کند که کاهش تردد‌ها و ماندن در خانه بهترین راه پیشگیری و کمک به رفع کمبود‌های به وجود آمده است و شهروندان می‌توانند نقش مهمی در این زمینه داشته باشند.