امین صادق‌پور - همان‌طور که می‌دانید، زبان پارسی از زبان‌های کهن است و در این میان، شاعران مهم‌ترین کسانی هستند که در پاسداری و حفاظت از زبان پارسی نقش داشته‌اند.
امروز قرار است به مزار یکی از شاعران شهرستان خوسف، سرزمین گل‌های نرگس و شهر چهارفصل گردشگری، در استان خراسان جنوبی سفر کنیم.
نام این شاعر بزرگ و نامی که در قرن دهم هجری قمری می‌زیسته است ابن‌حسام خوسفی است. قدمت آرامگاه او به دوران تیموری و صفوی برمی‌گردد و به صورت هشت‌ضلعی با گنبد شبیه کلاه فرنگی که در اصل نورگیر آرامگاه محسوب می‌شود احداث شده است.
فضای ورودی آرامگاه دارای پلکان و در نمای جنوبی ساختمان قرار گرفته است. به لحاظ فرم معماری نیز به صورت پیش‌طاقی ساخته شده است.
سنگ، ساروج، خشت و گچ از مصالح به‌کاررفته در ساخت این بناست که بسیار زیبا و مستحکم، به همت معماران آن زمان، با کمترین امکانات بنا شده است.
از اشعار مشهور ابن حسام خوسفی می‌توان به این نمونه اشاره کرد: «ای نام تو در هر دهنی ورد زبان‌ها/ اندر عجب از درک یقین تو گمان‌ها/ از دفتر گل نکته‌ی توحید تو خواند/ بلبل که شب آرام ندارد ز فغان‌ها.»
آرامگاه ابن‌حسام خوسفی در فهرست آثار ملی ایران ثبت و از سوی اداره‌ی کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی مرمت و بازسازی شده است.
خوب است در کنار بازدید از آرامگاه ابن‌حسام، سری هم به خانه میرزا جعفر خوسف، مسجد جامع خوسف و بافت تاریخی خوسف و کارگاه‌های مله‌بافی* بزنید.
*مله: ابریشم