صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

کمیکال چیست و چه عوارضی دارد؟

  • کد خبر: ۲۰۴۱۶۶
  • ۱۴ دی ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۷
در جهانی که بازار مواد مخدر میان اقشار مختلف جامعه داغ است در این گزارش به عوارض کمیکال پرداختیم.

به گزارش شهرآرانیوز، شاید فکرش را هم نمی‌کنند با یک بار مصرف، مصرف دوباره این ماده‌ها به ذهنشان خطور کند، هوا و هوس‌ها به سراغشان بیاید و آن‌ها را برای گرایش دوباره به مصرف این ماده‌های مخدر ترغیب کنند، اما شاید ضرورت داشته باشد تا جدیدترین ماده‌هایی که ذهن برخی از جوانان را به خود مشغول کرده و دامن آن‌ها را گرفته بشناسیم، ماده‌هایی که تنها یک بار مصرف آن‌ها چه سنتی و چه صنعتی افراد را به مسیری می‌کشاند که حتی کمپ‌های ترک اعتیاد نیز نمی‌توانند ناجی آن‌ها برای خلاص شدن از دست این ماده‌های مخدر باشند.

سرخوشی و بی حسی، حرکات غیرعمدی و عادی، بی هدفی و پیچاندن دست و حرکات کنترل نشده زبان فارغ از اضطراب‌های روزانه و حرکات کند در بروز توانایی‌های شناختی و گشاد شدن مردمک، لکنت زبان، اختلال در حافظه، کما یا خواب آلودگی تنها برخی از اختلالات جسمی و روانی است که با یک بار مصرف ماده‌های مخدر به سراغ مصرف کنندگان می‌آید، عوارضی که برخی از آن‌ها تا پایان زندگی افراد را آزار می‌دهد.

مخدر‌ها به دو نوع صنعتی و سنتی تقسیم می‌شوند، هر کدام عوارض و اختلالات جدی را به سیستم دفاعی بدن افراد وارد می‌کنند و وابستگی‌های روانی را به دنبال خواهد داشت؛ به طوری که دیگر فرد قادر نخواهد بود مسیر رفته را به عقب بازگردد.

از خانواده مواد مخدر صنعتی می‌توان به شیشه، ال اس دی، ترامادول، ریتالین و کوکائین، کمیکال و زایلازین (زامبی) اشاره کرد.

شیشه 

نام دیگر این ماده مخدر متامفتامین است، ماده‌ای که محرک قوی است و در آزمایشگاه‌ها به صورت پودر یا کریستال تولید می‌شود.

این ماده مخدر به صورت دو نوع دود یا تزریق مورد استفاده قرار می‌گیرد و در کوتاهترین زمان تمرکز را از مصرف کنندگان می‌گیرد. شیشه اشتها را کاهش می‌دهد و موجب پرخاشگری و یا خشونت در افراد می‌شود.

ال‌اس‌دی

این دارو در دسته دارو‌های روانگردان‌ها قرار دارد، دز‌های بالای این مخدر موجب ایجاد توهمات بصری و تحریف مکان و زمان می‌شود و اگر این ماده مخدر بیش از حد مصرف شود منجر به مرگ هم می‌شود.

ال‌اس‌دی یک ماده مخدر سفید است که بو ندارد و مصرف آن باعث افزایش دمای بدن، توهم، سردرگمی، سرخوشی و ایجاد تهوع می‌شود.

ترامادول

این هم یک ماده مخدر است که برای درد‌های متوسط تا شدید در بزرگسالان تجویز می‌شود، اما استفاده طولانی مدت آن باعث وابستگی شده و می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی شود. مصرف ترامادول موجب خواب‌آلودگی، سردرد، عصبی شدن، لرزش، تغییرات خلقی و خشکی دهان می‌شود.

ریتالین

ریتالین داروی محرکی بوده که بسیار می‌تواند اعتیادآور باشد و تقریبا ترک اعتیاد به این ماده مخدر محال و مشکل است، مصرف کنندگان این ماده مخدر موجب سرخوشی شدید می‌شود و هربار با دز بیشتری این ماده مخدر سرخوشی بیشتری را به دنبال خواهد داشت.

کوکائین 

این ماده مخدر از گیاهی به نام کوکا تولید می‌شود که به شکل غیرقانونی به پودر سفید تبدیل می‌شود. این پودر از طریق کشیدن از راه بینی به درون بدن وارد می‌شود و تأثیر بسیاری را روی مغز مصرف کنندگان می‌گذارد.

ماده مخدر کوکائین سرخوشی، هیجان و هوشیاری افراد را افزایش می‌دهد و بسیار اعتیاد آور است و با هر بار مصرف باید دز‌های بیشتری مصرف کنند تا بتوانند آن سرخوشی قبلی را به دست آورند.

کمیکال

این ماده جز قویترین ماده‌های مخدر روانگردان است و توهم زایی بسیار شدید، اختلالات بینایی، سرگیجه را به دنبال دارد. سرگیجه، تهوع، سفر در مکان و زمانی، افزایش فشارخون و به کما رفتن، خنده‌های زیاد، زندگی را آرام دیدن و خواب رفتن بافت اعضای بدن و نداشتن تعادل در صحبت و رفتار‌ها از مهمترین عوارض کوتاه مدت مخدری به نام کمیکال است. اما مهمترین عارضه طولانی مدت این مخدر این است که فرد مصرف کننده هیچ گاه بچه دار نخواهد شد.

نخسین نام این ماده مخدر مراسوئیت بود که در دهه ۸۰ وقتی وارد کشور شد مراسوئیت را با گیاهی به نام مریم گلی به صورت پخته مخلوط کردند و کمیکال به داست آمد.

زامبی

از زایلازین گرفته می‌شود، دارویی که به منظور بیهوشی حیوانات از سوی دامپزشکان تجویز می‌شود، اما برخی‌ها با مخلوط کردن این دارو با مواد افیونی دیگر آن را استعمال می‌کنند. نام این دارو که به آن مخدر هم می‌گویند زامبی است و به صورت خوراکی یا دودی استفاده می‌شود و در کسری از ثانیه عضله‌های مصرف کنندگان را شل و به زیر پوست مصرف کنندگان می‌رود.

زایلازین وقتی به بدن فرد تزریق می‌شود، می‌تواند باعث کندی خطرناک ضربان قلب و زخم‌های بزرگ باز پوستی مانند زخم و آبسه شود.

در درازمدت، این زخم‌ها می‌توانند روی دست‌ها و پا‌های فرد پخش شوند و باعث پوسیدگی آن‌ها شوند؛ پدیده‌ای تلخ که زایلازین را به داروی زامبی لقب داده است و در نهایت باید بافت مرده قطع شود.

منبع: فارس

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.