شهرآرانیوز - هفته گذشته، فضاپیمای جونو ناسا نزدیک قمر مشتری، یعنی آیو (Io)، پرواز کرد - نزدیک‌ترین پرواز در بیش از ۲۰ سال گذشته - و تصاویر جدیدی از سطح در حال تغییر آن گرفت که می‌تواند درک دانشمندان را از یکی از آتشفشانی‌ترین جهان‌های منظومه شمسی بیشتر کند.
پرواز آیو حدود ۹۳۰ مایلی (۱۵۶ کیلومتر) سطح قمر انجام شد؛ یعنی اگر این مانور در اطراف سیاره ما انجام می‌شد، پایین‌تر از بسیاری از ماهواره‌ها می‌بود.
آیو مقابل دشت‌های پوشیده از گوگرد و کوه‌های برجسته قرار گرفته که به ماه مشتری رنگ زرد و قهوه‌ای درهم می‌دهد. در این عکس‌ها دریاچه‌های گدازه و حتی یک ستون آتشفشانی هم دیده می‌شود.
اسکات بولتون، فیزیکدان مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی و محقق اصلی مأموریت جونو، به نیویورک تایمز گفته: «من از این عکس‌ها در حیرتم.»
آیو یکی از فعال‌ترین جهان‌های آتشفشانی در منظومه شمسی و بسیار داغ است، به خصوص در زیر پوسته خود، جایی که ستاره‌شناسان معتقدند اقیانوس ماگما در آن وجود دارد.
این تئوری می‌گوید که گرما توسط نیرو‌های جزر و مدی عظیم تقویت می‌شود. آیو در میانه یک کشش گرانشی بین مشتری و دیگر قمرهایش گیر کرده است.
آیو برخلاف پسرعمو‌های گالیله‌ای‌اش آب ندارد. درعوض جریان‌های گدازه‌ای و فوران آتشفشانی یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده سطح آن است.
گدازه‌ها دائماً از درون مذاب آیو به سطح می‌ریزد و مرتباً زخم‌های جدیدی ایجاد می‌کند. این گدازه‌ها جای قدیمی را با دریاچه‌های گدازه تازه پر می‌کنند. چیزی که این پدیده‌های آتشفشانی را هدایت می‌کند و الگو‌های آن، چیزی است که دانشمندان می‌خواهند از جونو کشف کنند.
دانشمندان به دنبال این هستند که آتشفشان‌های آیو چقدر فوران می‌کنند، چقدر درخشان و داغ هستند، چگونه شکل جریان گدازه تغییر می‌کند، و چگونه فعالیت این قمر به جریان ذرات باردار در مغناطیس مشتری متصل می‌شود.