این روزها به لطف پدرها و مادرهای مهربان، بسیاری از بچه‌ها موقعیت کسب تجربه و آموزش هم‌زمان چند رشته‌ی مختلف و شناخت استعدادهای خود را دارند اما کسی در میدان زندگی پیروز می‌شود که از فرصت‌هایش به بهترین روش استفاده کند و با تلاش و دقت، زمان طلایی‌ای را که در اختیار دارد از دست ندهد.
نازنین ابراهیم‌پور چهارده‌ساله است و در مدرسه‌ی امام‌حسین (ع) درس می‌خواند. او فعالیت‌های ورزشی خود را از پنج‌سالگی با ژیمناستیک شروع کرده و از هشت‌سالگی به طناب‌زنی و از ۹ سالگی به‌طور حرفه‌ای به رشته‌ی شنا رو آورده است.
نازنین در کنار ورزش، فعالیت‌های فرهنگی را نیز از دوران پیش‌دبستانی در مؤسسه‌ی قرآنی خاتم‌الأنبیا دنبال می‌کند و در زمینه‌ی قرائت قرآن موفقیت‌هایی را به‌دست آورده است. گفت‌وگوی ما با این نوجوان پرتلاش را در ادامه بخوانید!
ابتدا برای اینکه توانایی بدنی خودم را بسنجم، با ژیمناستیک که مادر همه‌ی ورزش‌هاست فعالیتم را آغاز کردم. سپس شنا و طناب‌زنی را به‌عنوان ورزش‌هایی که به آن‌ها علاقه دارم در برنامه‌ام قرار دادم.
از ۶ سالگی یادگیری قرآن را به این دلیل که راه درست و حقیقی زندگی را به ما نشان می‌دهد، در رشته‌های قرائت و ترتیل انتخاب و زمان کوتاهی را هم صرف حفظ جزء سی‌ام کردم.
برای حفظ قرآن، چند بار سی‌دی تلاوت را گوش می‌دادم. چند مرتبه هم خودم از رو می‌خواندم. به این ترتیب، توانستم با انس قرآن و با یاد خدا همیشه آرامش داشته باشم.
نخستین موفقیتم را سال ۹۷ پیش از همه‌گیری کرونا در مسابقات استانی در رشته‌ی شنای پروانه با کسب مقام دوم تجربه کردم.
پس از آن، سال ۹۸ در مسابقات طناب‌زنی در همه‌ی زیررشته‌های جاگینگ و نمایشی انفرادی و تیمی ناحیه و استانی مقام نخست را کسب کردم.
سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در مسابقات شنای استانی مقام اول را به دست آوردم و برای مسابقات کشوری انتخاب شدم. در مسابقات کشوری نیز مقام دوم پروانه در ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر و مقام سوم در ۵۰ متر را از آن خود کردم.
به‌یادماندنی‌ترین پیروزی‌ام در مسابقات کشوری بود که موفق به کسب مقام‌های خوبی شدم. اکنون هم در حال آمادگی برای مسابقات کشوری شنا و استانی طناب‌زنی هستم.
در ورزش شنا، نترسیدن از آب و سرعت و در طناب‌زنی، درک و دریافت حرکات مناسب و مهم‌تر از همه، انگیزه‌ی لازم برای پشتکار و تلاش همیشگی از توانایی‌های لازم برای این رشته‌هاست اما پیشرفت در هر کاری به خود آدم بستگی دارد.
اگر بخواهیم به جایگاه و مقامی برسیم، حتما باید تلاش کنیم. جز رشته‌هایی که گفتم، به داستان‌نویسی و برخی رشته‌های ورزشی دیگر هم علاقه دارم و اگر موقعیتی به‌دست بیاورم، در این رشته‌ها تجربه کسب خواهم کرد.
مدتی هم در حضور خانم بهاره قانع‌نیا، داستان‌نویسی را فراگرفته و داستان‌هایی کوتاه با موضوعات مختلف نوشته‌ام.
پرداختن به فوق‌برنامه‌ها خلاقیت ما را تقویت می‌کند. با برنامه‌ریزی مناسب، به همه‌ی کارهایمان می‌رسیم. من هم با همین روش در درس و تحصیل جزو رتبه‌های ممتاز کلاس و مدرسه هستم.
هدفم در زندگی رسیدن به مقام‌های برتر آسیایی و جهانی در ورزش، انتخاب رشته‌ی تحصیلی مناسب و کسب دکترای جراحی است. در کنار آن، دوست دارم به‌عنوان مربی شنا شروع به کار کنم.
به دوستانم پیشنهاد می‌کنم در کنار درس خواندن حتما به یک هنر یا ورزش مشغول باشند زیرا نوجوانی سن یادگیری است. اگر اکنون فرانگیرند، شاید در بزرگسالی موفق نشوند چیز زیادی یاد بگیرند.
با توجه به اینکه خودم تلاش می‌کنم در ابعاد مختلف دانش‌آموز فعالی باشم، دوستانم را نیز تشویق می‌کنم از وقت خود کامل استفاده کنند و زمان ارزشمندشان را هدر ندهند.
برای موفقیت‌هایی که تاکنون به دست آورده‌ام ابتدا از پدر و مادرم، سپس مربی عزیز شنای خود، خانم رضیه رضایی که پشتیبان من بوده‌اند قدردانی می‌کنم.