به گزارش شهرآرانیوز، مصطفی اعلمی، کارگردان فیلم کوتاه «رد پا» جایزه بهترین فیلم داستانی را از سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» از آن خود کرد. وی توانست در جشنواره‌های خارجی شرکت کند و حضور موفقیت‌آمیزی داشته باشد. حال به مناسبت این درخشش با مصطفی اعلمی کارگردان این فیلم کوتاه به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه آمده است.
در سال ۱۳۹۸، دهستانی درگیر برف و کولاک شدید شده بود و نیرو‌های امداد و ارتش برای امدادرسانی و نجات افراد دهستان به آنجا رفته بودند. نیرو‌ها کامیونی تهیه کرده تا مردم را به جای دیگری منتقل کنند در حین سوار شدن، نردبانی نبوده که مردم بتوانند از طریق آن سوار کامیون شوند. در آنجا سرهنگ ارتش برای مدیریت این بحران حضور داشت که بلافاصله و بدون درنگ خودش زانو می‌زند تا مردم از روی او رد شده و سوار کامیون شوند. همه ما، همیشه این فرماندهان را به اقتدار می‌شناسیم، اما این شخص در عین ازخودگذشتگی و فروتنی دست به این کار می‌زند. این داستان من را بسیار تحت تاثیر قرار داد. بعد از مدتی، به دنبال این سرهنگ ارتش گشتم تا پیدایش کردم و باهم دوست شدیم. ایده ذهنم را که ساخت فیلم کوتاه این داستان بود با او مطرح کردم و بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
این فیلم را برای جشنواره ۱۰۰ ساختم که خوشبختانه در بخش داستانی این جشنواره عنوان اول را کسب کرد. دغدغه من برای ساخت این فیلم کوتاه، کاملا شخصی بود که آن هم به نظرم گمشده امروز جامعه جهانی ما، «ایثار و از خودگذشتگی» است که متاسفانه بسیار کم‌رنگ شده است. حس من این است که اگر این از خودگذشتگی بیشتر باشد نزاع و جنگ‌های کمتری داریم و دنیا جای بهتری برای زندگی می‌شود.
خوشبختانه موضوع این داستان مورد استقبال قرار گرفت و دیده شد. حوزه هنری در ساخت این فیلم از ما حمایت کرده بود، برای چندین جشنواره جهانی نیز ارسال کردند که در ۳ جشنواره اسلواکی، هند و اسپانیا شرکت کرده و به مرحله نهایی رسیده است.
دو روز گذشته، در اختتامیه جشنواره اسپانیا، فیلم کوتاه ردپا عنوان برتری را کسب کرد.
مقوله فیلمسازی، به جز پایتخت دردسر‌های زیاد دارد. تمام نهاد‌های حمایت‌کننده در پایتخت جمع شده‌اند. تولید فیلم، مقرون به صرفه نیست و نیاز به حمایت نهاد‌های مختلفی دارد. این تمرکزگرایی بزرگ‌ترین مشکل است. ما با کمک حوزه هنری توانستیم فیلم ردپا را بسازیم. خوشبختانه با حمایت‌هایی که صورت گرفت فیلم ما دیده شد. طبیعتا اگر این حمایت‌ها نبود من حتی قادر به ساختن این فیلم نبودم.
ما در مشهد نهاد حمایت‌کننده‌ای نداریم. رشد در بخش‌هایی مانند طراحی صحنه، جلوه‌های ویژه، طراحی لباس، مدیریت تولید و... بسیار کم است، زیرا فضایی برای تمرین و کنش نداریم. در دیگر کشور‌های دنیا، با این مشکل روبه‌رو نیستند. در مشهد با تعداد جمعیت و زائر و ظرفیتی که دارد نباید از محرومیت حرف بزنیم، اما متاسفانه این واقعیتی تلخ و خنده‌دار است.
مشهد باید حداقل یک شهرک سینمایی داشته باشد. تمامی ارگان‌ها و مسئولان باید بودجه‌ای برای این کار در نظر بگیرند. در شهرک سینمایی، فیلم و سریال ساخته می‌شود و این سبب اشتغال‌زایی خواهد شد. همچنین موجب برون‌زاد اتفاق‌های خوبی در جشنواره‌های جهانی می‌شود. در نهایت اگر این خرده‌حمایت‌ها نیز نبود، این اتفاق رقم نمی‌خورد. من از عوامل تیم فیلم کوتاه ردپا و لشکر ۷۷ خراسان که همکاری خوبی با ما داشتند تشکر می‌کنم.