به گزارش شهرآرانیوز، بسیاری از هنرمندان در هر دوره «استقبال از بهار» با ارسال آثارشان به این جشنواره، داوطلب زیباسازی شهر می‌شوند. بیش از دو‌دهه است که شهر با المان‌ها و طرح‌های این هنرمندان به استقبال بهار می‌رود و لباس زمستانی را از تنش بیرون می‌آورد. نسرین شرفه، کارشناس ارشد معماری یکی از هنرمندانی است که در بخش آذین‌بندی شهری و جشنواره نور آثار مشترکی با همسرش، علی احسانی، دارد. این هنرمند که مدرک کارشناسی‌ارشد معماری دارد، امسال نیز در چند عرصه در «استقبال از بهار» شرکت کرده است. به همین بهانه، درباره آنچه در شهر قرار است به نمایش بگذارد، گفت‌وگوی کوتاهی با این هنرمند ترتیب داده‌ایم.
درباره آثارتان که امسال آن‌ها را در جشنواره «استقبال از بهار» شرکت داده‌اید، توضیح دهید.
آثار من و همسرم به صورت مشترک در جشنواره استقبال از بهار امسال شرکت داده شده است. ما در ابتدا در دو بخش آذین‌بندی شهری و جشنواره نور طرح آثار را ارسال کردیم. ۳ اثر در بخش جشنواره نور انتخاب شدند که شامل سردر ورودی جشنواره، فرش گلیم و تونل کهکشان نور هستند. تونل کهکشان نور نوعی کار تکنیکال است و البته جنبه سرگرمی دارد.
در بخش آذین شهری طرح‌ها را به دو بخش تقسیم کردیم که یک بخش آن درباره مصادف شدن بهار و ماه رمضان است. این ایده با ترکیب ماه‌های مختلف با ماه رمضان شکل گرفته است. داخل این ماه‌ها را با کاشی‌های رنگی پر کردیم که طرح‌ها و نقوش ایرانی‌سنتی داشتند و یک جلوه بهارانه به این نقش‌ها می‌دهد و تداعی‌گر هم‌زمانی ماه مبارک رمضان با سال نو و بهار است.
بخش دیگر هم صرفا مربوط به سال نو و آذین‌بندی شهر می‌شود؛ پوستر‌های رنگی در ایستگاه‌های اتوبوس شهر و فنس‌ها که طرح گلیم‌های رنگی روی آن‌ها اجرا شده است. درواقع ما در تمام این طرح‌ها سعی کرده‌ایم از طرح‌های سنتی ایرانی بهره بگیریم برای زیبایی شهر.
به نظر شما، یک اثر باید تداعی‌کننده سنت‌ها باشد یا چهره‌ای مدرن‌تر به خود بگیرد؟
به نظرم باید تلفیق این دو باشد چراکه ما با نسل‌های مختلفی در شهر روبه‌رو هستیم. باید سلیقه‌های متفاوت بتوانند با آن ارتباط بگیرند. بی‌شک اگر طرحی صرفا سنتی باشد قشر جوان نمی‌تواند با آن ارتباط بگیرد و از سوی دیگر اگر طرحی صرفا مدرن را هم ارائه دهیم، برای نسل‌های قدیمی‌تر شاید جذابیت آن‌چنانی نداشته باشد.
کاری که ما امسال در طرح‌هایمان به کار برده‌ایم تلفیقی میان طرح‌های مدرن و سنتی بوده است. به گونه‌ای که شهروندان احساس نکنند شهر فقط محل زیست یک نسل و یک سلیقه است. به همین دلیل سعی کردیم اگر در طرح ماه مبارک رمضان و بهار، ماه‌ها را به صورت مدرن طراحی‌کرده‌ایم، تزیین داخل آن سنتی‌باشد.
چطور می‌شود یک اثر جلوه‌هنری خودش را حفظ کند و تبدیل به یک اثر بازاری نشود؟
ابتدای کار با یک سوال شروع می‌شود که این اثر قرار است چه نقشی در شهر داشته باشد؟ یعنی قرار است المان شهری تعامل‌محور باشد؟ در قالب تزیینات باشد؟ یا قرار است موضوع خاصی در جشنواره نور داشته باشد؟ بعد از اینکه نقش آن مشخص شد نوبت به پاسخ سوال دیگری می‌رسد؛ اینکه قرار است در این اثر به چه هدفی برسیم؟ پاسخ به این سوال در راستای مفاهیم مورد نظر برای اثر است؛ اینکه موضوع یک اثر چه باشد، مشخص می‌کند که طرح چگونه اجرا شود.
هدفمان همیشه درگیر کردن مخاطب در اثر و ایجاد تعامل است. ما کارمان فضاسازی در شهر بوده و حالا با ایجاد اثری مثل تونل نور سعی نداریم مخاطب از دور آن را شبیه به یک مجسمه ببیند و از آن بگذرد بلکه حضورش در آن تونل باعث می‌شود احساس حضور در یک تونل کهکشانی داشته باشد.
در بیان مثالی دیگر، ورودی‌ای که برای جشنواره طراحی کردیم تداعی‌کننده بازی رنگ‌های مسجد نصیر است. از طریق این بازی، رنگ‌ها، برای کسی که می‌خواهد از آن ورودی عبور کند فضایی خلق می‌کند که بتواند معماری ایرانی را در آن احساس کند و ببیند. به نظرم برای آنکه یک اثر زرد و عامیانه نباشد هنرمند باید قبل از خلق اثر، از مفهومی که می‌خواهد به مخاطب القا کند آگاه باشد. چه چیزی را می‌خواهیم به مخاطب القا کنیم؟ قرار است یک فضا خلق کنیم یا تصویر ایجاد کنیم؟
در مرحله بعد، اینکه اثر شما یونیک و منحصربه‌فرد باشد خیلی اهمیت دارد. متاسفانه بعضی از هنرمندان بدون هیچ ایده و طرحی اثر یک هنرمند دیگر را بدون هیچ تغییری کپی می‌کنند و وقتی خودشان نمی‌توانند متوجه پیام آن باشند مخاطب هم در نتیجه متوجهش نخواهد بود.
در واقع مشخص کردن گروهی که با محتوای شما در ارتباطند اهمیت دارد؛ همان گروه سنی و سلیقه‌ای که با اثر شما در ارتباط است و اصلا اثر برای او خلق شده است.
تاثیر المان‌ها در رساندن مفهوم و پیام به چه میزان است؟
المان‌ها در انتقال پیام بسیار توانا هستند. می‌توانند به راحتی با مخاطب ارتباط بگیرند و سپس نگاهشان را جلب خودشان بکنند. یک اثر می‌تواند با داشتن جنبه طنز و دیگری با رنگ‌های مختلفش مخاطب را به خودش جلب کند. در تزیینات شهری، چون جنبه تعاملی خیلی مطرح نیست و بیشتر هنرمندان سعی دارند زیباسازی شهر را انجام بدهند، از رنگ‌های شاد بهاری ایده می‌گیرند. استفاده از آثار سنتی و طرح‌های کاملا ایرانی یکی دیگر از اتفاقاتی است که در انتقال مفهوم رخ می‌دهد.