گروه ورزش| شهرآرانیوز، بعد از نزدیک به یک هفته جنجال و حرف و حدیث و ابهامات مختلف از سوی ۲ باشگاه در خصوص داور و سایر مسائل درباره دربی، یک بازی سرد، بی‌روح و زشت برگزار شد تا فوتبال‌دوستان حسابی شوکه شوند.
فوتبالی که تصور می‌شد و آنچه در دربی ۱۰۳ دیدیم، مصداق بارز سفارش اینترنتی از سایت‌های بی‌نام و نشان بود. ستاره‌های میلیاردی، مدعیان همیشه طلبکار و اسامی بزرگ، آن‌قدر زشت و بد بازی کردند که اصلا حرفی برای گفتن نماند.
در یک سو استقلال آمده بود که فقط مساوی بگیرد و از سوی دیگر پرسپولیس اصلا نمی‌دانست دقیقا برای چه این بازی در حال برگزاری است!
اوسمار که جانشین گل‌محمدی شده، در هفته‌های اخیر تیمش بد نتیجه نگرفته‌بود و انصافا فوتبال بدی هم ارائه نکرده بود، اما آن‌قدر بد بازی کرد که تمام هفته‌های قبل را به کل از اذهان پاک کند.
ارائه چنین فوتبالی، در چنین سطحی و با این کیفیت نازل، شاید بیشتر از همه مردمی را دلسرد کرد که چندین ساعت در آزادی بودند و به هر طریقی، از سایت یا بازار سیاه بلیت تهیه کرده بودند تا بازی سال را از نزدیک تماشا کنند.
اما آنچه دیدیم چه بود؟ تقریبا هیچ. دوباره تیم‌ها به تعطیلات نوروزی می‌روند، لابد چند روز که بگذرد و آب‌ها از آسیاب که بیفتد، نق‌زدن‌ها بابت پول شروع می‌شود اما کاش یک نفر محض رضای خدا از این ۲ باشگاه با خود خلوت کند و ببیند واقعا بابت چه باید پول بگیرد؟
برای همین کیفیت ضعیف؟ برای همین وقت تلف کردن در مستطیل سبز؟ بازی‌های حساس سطح جهان را با این بازی که دیدید مقایسه کنید. کجای دنیا چنین افتضاحی را به اسم بازی سال به خورد اهالی فوتبال می‌دهند؟
حتی ۱ موقعیت گل خطرناک ۲ تیم در ۹۰ دقیقه ثبت نکردند. مگر می‌شود؟ فکر می‌کردیم نمی‌شود ولی شد. کاش اگر قرار بود آن‌قدر از مساوی راضی باشند، به سازمان لیگ اعلام می‌کردند بازی برگزار نشود و به نکو و اوسمار هر کدام ۱ امتیاز داده‌شود. قطعا چنین تصمیمی بهتر از این بود که یک هفته سازمان و سهیل مهدی بجنگند که دربی باید برگزار شود.
مرور دوباره و دوباره هر لحظه از بازی بیشتر ازقبل فوتبال‌دوستان را شوکه می‌کند. مگر می‌شود حتی یک بار صحنه خاص نبینیم؟ ۹۰ دقیقه بطالت در آزادی بهترین تعریف از صد و سومین دربی تاریخ فوتبال ایران بود.