به گزارش شهرآرانیوز؛ مسابقات قهرمانی آسیا بدمینتون در حالی در شهر نینگبو چین برگزار خواهد شد که رومینا تاجیک و پریا اسکندری ملی پوشان ایران عازم این مسابقات شدند. این بازیکنان در مسابقات قهرمانی جام فجر سال گذشته به میزبانی یزد، نایب قهرمان شدند و بلیت چین را از آن خود کردند.
این اعزام در حالی صورت گرفت که بنا به ادعای یگانه کرمانی، نماینده بدمینتون بانوان ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو، کنفدراسیون بدمینتون آسیا از وی شخصا دعوت به عمل آورده، اما فدراسیون بدمینتون ایران مانع از حضور او در این رقابت‌ها شده است.
تلاش‌های رسانه‌ای این بدمینتون باز اصفهانی راه به جایی نبرد و کرمانی مسافر چین نشد تا فدراسیون بدمینتون که یکی از ضعیف‌ترین ادوار خود را طی می‌کند، حرف خویش را به کرسی نشانده و بازیکنان مدنظرش را اعزام نماید.
البته باید عنوان کرد که عملکرد یگانه کرمانی چه در بازی‌های آسیایی هانگژو و چه رقابت‌های جهانی دانشجویان در روسیه، ضعیف‌تر از حد انتظار بود و با شکست در بازی اول از دور رقابت‌ها حذف شد. اما محروم ساختن یک ورزشکار از شرکت در رقابت‌هایی که به گفته خود او، با دعوت رسمی همراه بوده است سبب تعجب گشته است.
عملکرد ضعیف فدراسیون در برگزاری لیگ برتر بدمینتون بانوان با ۵ تیم و آقایان با ۸ تیم، ناتوانی در تامین توپ و افزایش سرسام آور قیمت آن در جریان رقابت‌های لیگ برتر، جذب سرمربیان تیم‌های ملی بزرگسالان آقا و جوانان بانوان به عنوان سرمربیان دو تیم لیگ برتری آتش نشانی تهران و در نهایت، تشکیل بدنه اصلی تیم ملی از این دو تیم، برگزاری مسابقه بین المللی سریز جوانان در یزد بدون حتی یک شرکت کننده خارجی و اکنون نیز جلوگیری از اعزام یگانه کرمانی، سبب انتقادات جدی از این فدراسیون شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که عدم اعزام یگانه کرمانی و علی حیاتی، دو بازیکنی که نمایندگان کشورمان در هانگژو چین بودند، بیش از آنکه دلایل فنی داشته باشد، لجبازی فدراسیون و نگاه غضب آلود مدیران آن است.
قضیه از این قرار است که یگانه کرمانی و علی حیاتی طی مصاحبه‌های جداگانه نسبت به اعاده حقوق خود اقدام کرده بودند. اما فدراسیون بجای آن، این دو بازیکن را کنار گذاشت.
این دو بازیکن در جریان رقابت های انتخابی اعزام به هانگژو، با برتری برابر حریفان توانستند مسافر چین شوند. اما مشکلاتی که بر سر راه این اعزام بود، بسیار بیشتر از آن چیزی بود که می شد فکر آن را کرد.
فدراسیون بدمینتون در دوره ریاست محمدرضا پوریا نه تنها دستاورد در خور شان نداشته است، بلکه سیادت خود در منطقه غرب آسیا را هم از دست داده است و برای حل این مشکل، بجای تقویت ارکان فنی، بدمینتون ایران را به آسیای مرکزی و آسیای میانه گسیل داشته است و حریفان ضعیفی بر سر راه بازیکنان ایران قرار داده است.
این پایان ماجرا نیست و جز حذف علی حیاتی و یگانه کرمانی، تنها قسمتی از پروژه فدراسیون در فرصت سوزی‌های پیاپی می‌باشد. اینجا یک تیم دونفره دیگر نیز قربانی سیاست‌های آقای نایب رئیس کنفدراسیون آسیا شد.
مهدی میرشکاری و صالح سنگ تراش، زوج موفق بدمینتون سیستان و بلوچستان هستند که سال گذشته در چند رویداد بین المللی و با هزینه شخصی بالغ بر یک میلیارد تومان شرکت کردند تا بتوانند در مسابقات قهرمانی آسیا حضور یابند.
با بررسی جدول مسابقات چین، می‌بینیم که برای نخستین مرتبه در تاریخ بدمینتون کشورمان و در بخش بازی‌های دونفره، یک تیم از کشورمان در جدول اصلی حضور داشته است که زوج میرشکاری-سنگ تراش با رنکینگ ۱۴۵ توانسته بودند به این مهم دست یابند. اما چرا این اعزام صورت نگرفت؟
مهدی میرشکاری در حال حاضر سرباز بوده و بازیکن تیم رعد پدافند هوایی زاهدان است. براساس قوانین ستاد کل نیرو‌های مسلح، بازیکن-سربازی در سطح ملی که بخواهد به بازی‌های برون مرزی اعزام شود، مکاتبات و نامه نگاری‌های متعددی را در پیش خواهد داشت و طبعا فدراسیون از این موضوع اطلاع داشته است.
حال سوال اینجاست بازیکنانی که سال گذشته بیش از ۴ اعزام برون مرزی داشته اند و همین مسیر نامه نگاری را طی کرده اند، چطور برای این رقابت‌های مهم اعزام نشدند و در واقع آنقدر برای نامه نگاری دیر اقدام شد تا فرصت به این مهمی از دست برود؟
شنیده‌ها حاکی از آن است که فدراسیون بدمینتون با توجه به هزینه بالای اعزام تیم به بازی‌های چین و ضرورت اعزام یک نماینده از فدراسیون به این رقابت‌ها که مستلزم پرداخت دستمزد و حق ماموریت بوده است، دست به کار حذف چند بازیکن شد تا فقط ۲ بازیکن راهی مسابقات شوند. گفتنی است که شنیده شده فدراسیون در توجیه اعزام اسکندری و تاجیک عنوان کرده است که شیرینی مدال نقره این دو بازیکن در رقابت های جام فجر، اعزام به چین است. باید دانست این دو بازیکن طی چند سال اخیر هیچ اعزام برون مرزی ای نداشته اند.
باید بپذیریم بدمینتون ایران در ضعیف‌ترین حالت فنی و مدیریتی خود در چند سال اخیر قرار دارد و کمبود‌ها و نواقص بسیار زیادی همراه این رشته پر طرفدار می‌باشد.
هنوز یکسال از انتخاب مجدد پوریا به ریاست فدراسیون بدمینتون نگذشته است؛ جایی که پولادگر، معاون ورزش قهرمانی وقت وزارت ورزش در انتقاد از شرایط این رشته گفته بود: «۵۰ سال است که پوریا می‌گوید بدمینتون ایران قدرت غرب آسیاست. ما تا کی باید صرفا قدرت غرب آسیا باشیم؟ او باید این رویه را تغییر دهد». البته این حرف پولادگر هم دیگر تاثیری ندارد و ایران، همانطور که عنوان شد، اینک دنبال میادین ساده آسیای میانه است، اما فدراسیون بر این باور است که بسیار تلاش کرده اند و حتی در آسیای میانه حرف اول را می‌زننند و بدمینتون‌باز المپیکی داشته اند و دیگر نمی‌دانند از کدام موفقیت بگویند تا مسئولان برای اعزام ملی‌پوشان بدمینتون رضایت دهند.
اکنون چیزی که اهمیت دارد این است که چرا هنوز این فدراسیون نتوانسته خواسته‌های جامعه بدمینتون کشور را با موفقیت در آسیا، جهان و المپیک تحقق بخشد و این مسیر باطل و ضعف آشکار مدیریتی تا کجا ادامه خواهد داشت.