به گزارش شهرآرانیوز، وارد صحن گوهرشاد میشوم. توی حیاط عدهای دختر و پسر جوان نشستهاند. بعضی هاشان گرم گفتگو و دیدار با دوستان و خانواده هستند، عدهای دورهمی دارند و چشمهای بارانی اشان به گنبد طلایی که توی این صحن حسابی چشم نوازی میکند خیره شده است و سعی میکنند ساعتهای پایانی حضورشان در اعتکاف دانشجویی را قدر و غنیمت بدانند و برای خودشان توشه راهی بردارند تا ماه مبارک سال آینده. عدهای نیز گعده گرفتهاند و با هم از سه روز تجربهای که در این حریم امن الهی داشتند صحبت میکنند.
حانیه ساده یکی از همان دختران دانشجوی معتکفی است که گوشهای از صحن با دوستانش نشسته است و دارند برای هم خاطره سازی میکنند. او دانشجوی ارشد پیوسته الهیات گرایش فقه و حقوق از دانشگاه امام رضا (ع) است و مرتبه دوم است به این مراسم دعوت شده است.
به قول خودش با هزار سختی و جان کندن توانسته بلیط حضور همجواری با امام رئوف را بدست بیاورد و برای اینکه حالا اینجا نشسته چقدر اشک ریخته و استرس و دعا و نذر و نیاز کرده است.
حانیه که فعال دانشجویی هم هست و در امور اداری و فرهنگی دانشگاه فعالیت دارد میگوید: اعتکاف بار اول به راحتی آمدم و بدون هیچ دغدغهای ثبت نامم انجام شد؛ اما امسال وقتی ثبت نام اعتکاف را انجام دادم دائم چشمم به گوشی همراهم بود تا پیامک قبولی حضورم در این مراسم باشد.
شاید اگر تا بحال اعتکاف نیامده بودم انقدر تشنه برای این سه روز نبودم؛ اما آدمی وقتی نعمتی را تجربه میکند دلش میخواهد بیشتر آن را داشته باشد.
حانیه ادامه میدهد: بالاخره با پیگیریهای متعدد و نذر ختم صلوات و درخواست دعا از دوست و خانواده، هیئت ودیعه الحسین (ع) با این شرط که به عنوان فعال فرهنگی در مراسم حضور داشته باشم اجازه حضورم را صادر کرد.
سری به شبستان نهاوندی که دختران دانشجو در آن معتکف هستند میزنم. عدهای در حال قرآن خواندن هستند، عدهای با یکدیگر گرم گفتگو و خنده و شادی هستند، خادمان اجرایی نیز بین دختران قدم میزنند تا اگر چیزی لازم دارند برایشان مهیا کنند.
بین جمعیت میتوان مادران دانشجویی را هم دید که در حال صحبت تلفنی با فرزندانشان هستند. جمع باصفایی است و مرا یاد اعتکاف دانشجوییای میاندازد که سالها پیش تجربهاش کردم.
حدود ۶۰۰ دانشجوی دختر در بیست و دومین دوره اعتکاف دانشجویی که هیئت دانشجویی ودیعه الحسین (ع) که همان هیئت دانش آموختگان دانشگاههای مشهد زیر نظر نهاد رهبری در دانشگاهها است شرکت کردهاند و قرار است سه روز در سایه حرم امام مهربانی ها، خود را در آخرین روزهای ماه مبارک رمضان صفا دهند و زندگی معنوی خود را ارتقا دهند تا بیمه خدا شوند و بعد از آن زندگی را بهتر از پیش ادامه دهند منتها این بار رنگ زندگیشان به رنگ خدا نزدیکتر است.
بهناز یکی از همین دخترهاست که آمده تا دل خود را به آخرین لحظات سفره مهمانی خدا گره بزند و برای ادامه زندگی از امام رضا (ع) مدد گیرد.
او که دانشجوی فقه و حقوق است و اعتکاف اولی است درباره حضورش در این آیین معنوی میگوید: انگار پدری مهربان که مهربانی اش حد و مرزی ندارد به تو لطف کرده و اجازه داده چند روزی کنارش نفس بکشی و آرامش این مکان نورانی را حس کنی. قطعا خیلی خوشحالم که الان اینجا هستم و امیدوارم بتوانم کوله بارم را از توشه معنوی این ماه پر کنم.
مهدی شیخ، مسئول برگزاری بیست و دومین دوره از اعتکاف دانشجویی در مشهد درباره کم و کیف آن میگوید: حدود ۲۷۰۰ نفر امسال برای اعتکاف ثبت نام کردند که از این میان به قید قرعه، حدود ۶۰۰ نفر آنها دختر هستند و ۴۰۰ نفر پسر که در این میان ۹۰ درصد از شرکت کنندگان اعتکاف اولی محسوب میشوند و الباقی شامل دانشجویانی که برای بار دوم به بعد شرکت کرده اند، اساتید و فارغ التحصیلان است.
مدیر اجرایی دفتر نهاد رهبری دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه میدهد: برگزاری حلقههای معرفت با موضوعات خودشناسی، خودسازی، توسعه فردی، جوان و تاثیر در جامعه با حضور اساتید مطرح کشوری و استانی، پاسخ به شبهات قرآنی و اعتقادی، احکام و اصلاح قرائت نماز از جمله برنامههای فرهنگی اعتکاف است.
علاوه بر این مناجات خوانی سحرگاهی، برگزاری مراسم وداع با ماه مبارک رمضان، جزء خوانی در طول ایام اعتکاف و خواندن دعاهای مخصوص ماه مبارک رمضان به صورت جمعی و گروهی از دیگر برنامههایی است که برای معتکفین در نظر گرفتیم.
علاوه بر دانشجویان، طلاب نیز همزمان با دانشجویان معتکف میشوند که البته تعداد آنها همیشه کمتر از دانشجویان است. فاطمه علیشاهی، مسئول اداره فرهنگی تبلیغی دفتر خواهران حوزه علمیه خراسان میگوید: ۲۵۰ نفر طلبه در اعتکاف شرکت کردند که ۱۲۵ نفر آنها خانم هستند که از ۱۵ مدرسه علمیه در این مراسم شرکت کردند.
برنامههای فرهنگی معنوی اعتکاف طلاب برایم جذابتر میآید. علیشاهی که مسئول برگزاری اعتکاف بانوان طلبه است توضیح میدهد: غیر از مناجات خوانی، برگزاری حلقههای علمی معرفتی با اساتید مطرح حوزه علمیه خواهران، پاسخگویی به سوالات شرعی و مشاوره خانواده، به معرفی سیره شهدا نیز پرداختیم و هر شب یکی از مادران شهدا را دعوت کردیم تا خاطرات خود را بازگو کنند و مادران شهیدان آرمان علی وردی، سیدجواد و سیدکریم خوش قلب طوسی و شهید نوایی مهمان ما بودند.
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان همچنین از تهیه بستههای فرهنگی روزانه برایم میگوید که با هدف خاصی تهیه شده است. مثلا روز اول یک بطری آب که به همراه آن یک حوله نخی دستی و فضیلت دائم الوضو بودن نوشته شده است تقدیم معتکفین شده است تا یادآور این موضوع باشد که در هر جا و هر مکان میتوانند به راحتی از نعمت دائم الوضو بودن بهرهمند شوند.
روز دوم تسبیحی زیبا به همراه روایتی درباره دائم الذکر بودن و یک پلاک شهید هدیه دادهاند و از خانمهای معتکف خواسته اند ۱۰۰۰ صلوات برای تعجیل فرج صاحب الزمان (ع) و پیروزی مردم مظلوم غزه ختم کنند. روز سوم نیز عروسک کبوتری نامه رسان که حامل پیام مهم امام رضا (ع) به عبدالعظیم حسنی است به معتکفان اهدا شده است.
همه بانوان طلبه معتکف در شبستان نجف آبادی حضور دارند. بین آنها مادرانی هم حضور دارند که حاضر شده اند برای چند روز سختی دوری از فرزند و خانه و خانواده را هم به جان بخرند.
سمیه حامدی یکی از همین مادران است که با وجود سه فرزند ۱۱، ۹ و ۵ ساله معتکف شده است. قطعا برای مادری سخت است که چند روز از فرزندانش دور باشد مخصوصا اینکه یکی از آنها کودک ۵ ساله و دختر هم باشد، اما حامدی دلیل محکمی برای حضورش در این مراسم دارد و میگوید: گاهی زندگی آدمی را به سمتی میبرد که نیاز به شارژ روحی دارد. مادر هم به خاطر نقش مهمی که در خانواده دارد بیش از بقیه باید به خودش و رشدش فکر کند تا بتواند بهتر فضای خانه را مدیریت کند.
خدا را شکر به لطف خدا و امام رضا (ع) فرزندان و همسرم و خانواده ام برای اینکه من در این مراسم حضور داشته باشم همراهی ام کردند و الان به قدری برای فرزندانم سرگرمی ایجاد کرده اند تا نبود من برایشان سخت نباشد.
حامدی اعتکاف را فرصتی برای خودسازی و تحمل بار زندگی میداند که بعد از پایان این چند روز با انرژی بیشتری به آغوش گرم خانواده بر میگردد و بهتر از پیش رفتار میکند. به قول خودش «همه برای خوب بودن و تغییر کردن در ماه رمضان تلاش میکنند.
اعتکاف هم یک فرصت طلایی برای این تغییر است. خدا توی این ماه به ما کمک میکند تا این مسیر را راحتتر طی کنیم و امیدوارم من هم قدردانش باشم و بتوانم از این فرصت استفاده کنم.»