به گزارش شهرآرانیوز صدای شکایات را به گوش فرحناز احمدی، رئیس پیش دبستانی و دوره اول ابتدایی اداره کل آموزش وپرورش استان، رساندیم و عین پاسخ‌ها را به گزارش اضافه کردیم. معلوم است که این ماجرا ادامه دارد و باز هم سراغش خواهیم رفت.
براساس آیین نامه به طورکلی هر کودکستان باید برای دوره دوم در طول هفته ۲۲ ساعت خدمات ارائه بدهد. خارج از این زمان والدین باید مازاد هزینه‌ها را پرداخت کنند. این‌ها قراردادی بین والد و مدیریت کودکستان و قانون نیست. کودکستان‌ها هم، چون مراکز غیردولتی هستند، حتما با خانواده‌ها کنار می‌آیند و بقیه زمان را با آن‌ها حساب و کتاب می‌کنند. ما تابه حال برای زمان، اعتراض و مشکلی نداشتیم. تنها مسئله والدین روز‌های تعطیل بود.
خدمتتان عرض کردم توافق است. کودکستان به ازای ۲۲ ساعت می‌تواند خدمات بدهد و خارج از آن هم اگر والد می‌خواهد بچه همچنان در آنجا بماند، باید پرداخت اضافه داشته باشد. عنوان آن «نگهداشت» است.
شهریه‌ها به شکل سامانه‌ای اعلام شده است. همه در عضویت سامانه شرکت کرده اند؛ ابلاغ هم شده و کشوری است. در اختیار من نیست.
بله. ساعت مازاد هم فرمول دارد که باید والد هزینه آن را بدهد.
این مسئله حل شده است. پارسال استانداری به دلیل بحران آلودگی و هوای سرد همه مراکز و همین طور کودکستان‌ها را تعطیل اعلام می‌کرد، اما حالا این مسئله برای راحتی مادران شاغل حل شده و کودکستان‌ها اجازه دارند فقط برای فرزند آن مادر، خدمات ارائه بدهند. چون بحران‌های استان‌ها و شهر‌ها باهم فرق دارد و در راستای صیانت از حقوق کودک هر بحرانی که اتفاق بیفتد، باید کودک در آغوش خانواده باشد.
حالا در این میان خانواده‌هایی داریم مثل پرستاران، پزشکان و اقشاری که حتی در تعطیلات هم باید سرکار باشند. سازمان ملی تعلیم وتربیت اعلام کرده است کودکستان‌هایی که چنین والدینی دارند با شناخت وضعیت آن‌ها و درخواست والدین خدمات بدهند، اما آن خدمات، خدمات عمومی نیست و کودکستان هم باز نیست.
بله. ببینید وقتی بحرانی مثل آلودگی هوا هست، از فرزند در خانه بیشتر مراقبت می‌شود یا در کودکستان؟
در شرایطی که سقف مرخصی‌های مادر پرشده باشد، گفتند کودکستان می‌تواند سرویس دهی کند و فرزند را با توافق نگه دارد.
شهریه بر مبنای سامانه پیش رفت و، چون برای اولین سال با مسئولیت سازمان ملی تعلیم وتربیت قرار بود در بستر عدالت شهریه بندی‌ها اعلام بشود، طولانی شد.
بخشی از این تأخیر به خاطر این بود که سازمان داشت سامانه خود را به روزرسانی می‌کرد که عدالت پرور باشد و در بخشی هم مدیران ما مقصر بودند، چون شاخص‌های لازم را که باید به موقع بارگذاری می‌کردند، به موقع بارگذاری نکردند و شهریه هم دیر اعلام شد. یکی از آن موارد بحث استحکام بنا بود. در این موضوع سازمان ملی تعلیم وتربیت کوتاه نمی‌آمد و می‌گفت حتما بارگذاری این قسمت باید انجام شود. خب کودکستانی که استحکام بنا ندارد و به موقع هم مدارک را بارگذاری نکرد شهریه اش هم دیر اعلام شد.
ما در ابتدای کار در جلسات و گروه‌هایی که داشتیم به همه مؤسسان اعلام کردیم که هنگام بستن قرارداد با اولیا بگویید این شهریه سال گذشته است و بعد از اعلام شهریه جدید ممکن است مبلغ بالا برود که اولیا با اطلاع ثبت نام کنند و اعتراضی نداشته باشند.
بعد از اینکه شهریه را اعلام کردیم، باز هم به مؤسسان گفتیم امسال را براساس تفاهم و مسالمت آمیز پیش بروید. اگر خانواده‌ای واقعا شرایط پرداخت ندارد، خیلی تحت فشارش نگذارید و توافقی عمل کنید. تا حالا هم پیش رفته و مشکلی نبوده است. البته بسیاری از کودکستان‌ها هم از ابتدا شهریه خود را گرفته بودند.
هیچ کودکستانی ضرر نکرده است. اگر والد پول نمی‌دهد، من مقصر نیستم که پاسخگو باشم. مقصر آن کودکستان است که در ابتدای کار روند توافق را اشتباه پیش رفته است. همان ابتدای کار باید توافق کند، باید والد را توجیه کند.
اگر ضرر کرده‌اند، چرا برخی کودکستان‌های ما موفق اند، خارج ازحد نرمال هم پول گرفته اند و صدای کسی در نیامده است؟ ما معتقدیم اگر خدمات کیفی خوب بدهند، والدین در پرداخت مشکلی ندارند.
اول باید ببینیم شکایت از کدام منطقه است. شما نمی‌توانید ناحیه ۶ را با ناحیه یک و تبادکان مقایسه کنید. باید بدانیم والد در چه شرایط مالی‌ای به سرمی برد. بعضی از خانواده‌ها پول ندارند. توان نگهداشت هم ندارند. از آن طرف هم مؤسس در ابتدای کار صحبت‌های اولیه را خوب پیش نبرده است. حالا نارضایتی می‌تواند یکی از عوامل باشد. ما از ابتدای کار به همه کودکستان‌ها اعلام کردیم حتما با والد قرارداد داشته باشید. اگر فردا والدی آمد از شما شکایت کرد و قراردادی نبود، ما طرف والد ایستاده ایم. وقتی مؤسس قرارداد لازم را نمی‌بندد و در قراردادش نقص دارد، نمی‌شود حمایت کرد.
ایراد الکی گرفته اند. ما در مقامی نیستیم که برای آدم‌ها نسخه بپیچیم.
برای اینکه چنین برچسبی به ما زده نشود، ما یک قرارداد محکم در ابتدای کار تهیه کردیم و به عنوان قرارداد پیشنهادی در همه گروه‌ها فرستادیم. طرف موردنظر شما نرفته است آن را دریافت کند. قرارداد پیشنهادی را با بررسی‌های حقوقی هم پیش رفته بودیم ولی نمی‌توانستیم بگوییم قرارداد اجباری است، بلکه پیشنهادی بود. حالا اگر این بزرگواران خودشان نیامده اند استفاده کنند، ما مقصر نیستیم.
بله. این‌ها مقصر نیستند. این‌ها هنوز به این پذیرش نرسیده بودند که باید بیایند زیر پرچم سازمان دهی سازمان ملی تعلیم وتربیت. برخی از این‌ها پول گرفته بودند و برخی کودکستانشان مشکلاتی داشت. من حالا با ۲۰۲۳ کودکستان ثبت شده آموزش و پرورش و بهزیستی در استان سروکار دارم. ما از صبح تا شب با این‌ها مذاکره می‌کنیم. تعدادی از این‌ها نگران بودند که شهریه هایشان کم شود. تعدادی مراجعه نمی‌کردند و تعدادی نگران بودند با آن فرمولی که اعلام شده است ضرر کنند. در مجموع بگویم که هیچ کودکستانی در موضوع شهریه ضرر نکرده است، مگر اینکه مدیر نتوانسته باشد به اندازه ظرفیتش نوآموز جذب کند.
کیفیت و تبلیغات مهم بوده است. شما به عنوان یک مؤسس مکانی را تعیین می‌کنید، اما مگر این مکان را ما اجبار کرده ایم؟ خودت انتخاب کرده ای. مرحله بعد ناشناخته بودن کودکستان است، اما کارِ شناساندن آن با ما نیست؛ غیردولتی هستند و ما نمی‌توانیم کار تبلیغاتشان را انجام بدهیم. تبلیغات دو نوع است. اول شناخت ایجادکردن و دوم کیفیت کار است.
امروزه آدم‌ها جایی می‌روند که کیفیتش بالا باشد. والد هم حق دارد. این کم کاری خودشان است. نکته دیگری که درباره توانمندسازی همه مؤسسان باید اضافه کنم این است که در سال گذشته برای همه مؤسسان دوره شایستگی و توسعه توانمندسازی گذاشته شد.
آنکه گفته است -هرکس که هست- خواب بوده است. بگویید به ما مراجعه کند تا توجیهش کنیم که از این به بعد خواب نماند. به صورت مجازی هرمؤسسی که وارد سامانه می‌شده، باید دوره شایستگی می‌دیده است.
مربیان باید حضوری باشند و در فاز سوم هستند. مؤسسان و مدیران باید این دوره‌ها را می‌دیدند. مؤسسان وارد سامانه شدند و کنترل‌های پزشکی را انجام دادند. شهریه هم اعلام شد. مدیران هم چکاپ‌ها و دوره شایستگی را طی کردند. برای آن‌ها دوره‌ها تمام شده است.
اما سازمان برای فاز سوم -چون دوره‌ها حضوری است- برنامه متفاوتی دارد. آن طور که به ما گفته اند در تابستان برگزار خواهد شد. مربیان باید با یک شاکله نیروی انسانی جذب شوند، نه اینکه، چون خواهر من است و کاری پیدا نکرده است، مربی کودک باشد. سازمان روی این مسئله حساسیت دارد. ابتدای کار روی چگونگی جذب پیش خواهد رفت و بعد آموزش.
همین طوری که نمی‌شود همه را بیاورید و آموزش بدهید. این طور که از نظر بهره وری هم درست نیست. باید افرادی که شرایط مربیگری دارند، مشغول به این کار شوند. درمجموع یک جمله بگویم: آنچه برای سازمان ملی تعلیم وتربیت -با سیاستی که در پیش گرفته- مهم است، کودک است. الان اولویت کودک است. مؤسس و مدیر را برای کودک تقویت می‌کند؛ اما این مسئله زمان بر است.
هر تغییری تا به مسیر اصلی برسد، زمان می‌برد. تا سازمان ملی تعلیم وتربیت بتواند جایگاه خودش را تثبیت کند، طول می‌کشد. خیلی پایه‌ای دارد کار می‌کند. خیلی دست انداز دارد و یکی از دست انداز‌ها همین مؤسسان ناآگاه هستند. مؤسسان به خاطر منافع خودشان آگاهی لازم را کسب نمی‌کنند، پیگیری نمی‌کنند و فقط نق می‌زنند. به چیز‌های دیگری امید دارند.
دو شیوه برای اعلام شکایت داریم. یکی اینکه وارد سامانه سازمان ملی تعلیم وتربیت به آدرس eservices.smttk.gov.ir می‌شوند و در بخش «شکوا» به صورت سیستمی شکایت خود را ثبت می‌کنند. وزارتخانه شکایت را بررسی می‌کند و به استان ارجاع داده می‌شود، اگر واقعا شکایت درستی باشد. چون بعضی از شکایت‌ها از روی ناآگاهی است. شکل دیگر شکایت هم این است که به ارزیابی عملکرد اداره مربوط ارجاع داده می‌شود و آنجا اگر موضع حل نشد، به استان ارجاع داده می‌شود و در این مرحله ما مداخله می‌کنیم.
کاملا نادرست است. ما پارسال همه تطبیق‌ها را انجام دادیم. اگر انجام نمی‌شد که نمی‌توانستیم وارد سامانه شهریه بشویم. ما یکی یکی به مؤسسان و مدیران زنگ زدیم. مگر اینکه شماره عوض شده باشد. کسی که در این شهر زندگی می‌کند و رنگ تابلوی مهدکودک‌ها را ندیده که سبز شده و عنوان سازمان ملی تعلیم وتربیت خورده است، برایش سؤال نشده که چرا عوض شده است و باید پیگیری کند؟!
در مجموع برنامه سازمان ملی تعلیم وتربیت به سوی استقلال کودکستان در همه زمینه‌ها پیش خواهد رفت. بخش اعظم کار‌ها از طریق سامانه انجام می‌شود. ما به عنوان رابطان سامانه تسهیلگر خواهیم شد، اما درباره توانمندسازی هم فاز ۳ به زودی پیش خواهد رفت. افرادی هم که از این به بعد به مجموعه اضافه می‌شوند، مراحل قبلی برایشان تکرار خواهد شد.
ارزیابی عملکرد در فاز بعد از شهریه است. تا شهریه تثبیت نشود و آن را به دیوار مرکزشان نصب نکنند، انجام بقیه مراحل ممکن نیست؛ چون بیشترین شکایات بحث شهریه است. بعد از سامانه شهریه ارزیابی‌ها آغاز می‌شود.