صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

توانشهر

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

پیش‌ بهار در «خانه بهار»

  • کد خبر: ۲۲۵۰
  • ۳۱ تير ۱۳۹۸ - ۱۱:۲۶

زوزنی - یکم - چندی است اخبار متنوعی درباره ساخت المان ها و مجسمه های شهری در مشهد منتشر می شود و همه ما از اینکه چهره شهر نونوار می شود، خرسندیم. اینکه یک المان یا آرایه شهری به شهر اضافه می شود و -در حداقل ترین شکل ممکن- اسباب سلفی(خودعکس) گرفتن را فراهم می کند یا تبدیل می شود به یک هویت شهری، جای درنگ دارد. بیشتر از همه این ها اینکه یک المان یا مجسمه، برگرفته از هویت و میراث شهر ساخته شود، زیبنده است. با یک یادآوری ساده می‌شود دریافت کدامیک از تولیدات جشنواره بهاره شهر، با هر نامی که برگزار می‌شده است، در مشهد ماندگار و کدام مصرفی بوده است. قطعا آنهایی که پشتوانه ای از پژوهش و دغدغه را داشته‌اند به هویتی برای شهر مشهد بدل شدند و آنهایی هم که بی دغدغه فقط برای خوشایند مخاطب تولید شده‌اند دیری نپاییده که به ضایعات و نخاله ساختمانی تبدیل شدند.

دوم- به تازگی هنرمندان مشهدی و احتمالا هنرمندان کشور از انتشار فراخوان جشنواره «خانه بهار» باخبر شده اند. این موضوع را که فراخوان این جشنواره چند ماه زودتر از زمان همیشه اش منتشر شد، باید زیر ذره بین گذاشت و از آن به همین سادگی نگذشت. به گفته مسئولان برگزار کننده جشنواره خانه بهار، این پیش بهار خانه بهار به منظور فراهم آوردن فرصت کافی برای هنرمندانی است که قصد دارند در جشنواره شرکت کنند؛ فرصتی برای مطالعه، تحقیق، ایده پردازی و ساخت یک المان برپایه مولفه های هویتی شهر مشهد. در همه جشنواره های معتبر دنیا که بنیاد علمی هم دارند و به دنبال ایجاد مفهومی در جهان پیرامون خود برگزار می شوند، این شیوه متداول است که هنرمندان به تولید آثاری بپردازند که با اهداف جشنواره همخوانی دارد.

سوم- رویکرد مدیران فرهنگی شهر به فراهم کردن زمان کافی خلاصه نمی شود و آن ها قصد دارند در این مدت با برگزاری کارگاه های ایده پردازی و پرورش ایده با حضور مجریان در این حوزه به سمت تولید آثاری بادوام و ماندگار در شهر بروند؛ آثاری که نه فقط برای یک «نوروز» که سال های سال در شهر پابرجا باشد و به بخشی از هویت آن تبدیل شود. این رویه نشان از یک جهش و تغییر در برگزاری
جشنواره ای دارد که در دوازدهمین سال خود به بینش درستی رسیده است؛ اینکه نمی خواهد فقط یک جشنواره باشد که به داوری و قضاوت میان آثار راه یافته به دبیرخانه اش، بسنده کند. این جشنواره می خواهد یک جشنواره پویا باشد که هنرمندانش را به رشد می‌رساند. این جشنواره می خواهد یک انجمن علمی باشد برای همه آن هایی که دلشان برای هویت شهر مشهد می تپد. امید که چنین باشد!

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.