در‌خصوص اعتراضات این‌روز‌ها در غرب و نقش دانشجویان و دانشگاهیان در حمایت از مردم غزه و فلسطین، مناسب است واکاوی این موضوع در ابعادی به شرح زیر بررسی شود.
۱. سرمنشأ این جنبش‌ها بی‌شک ایران اسلامی است؛ تمام جنبش‌ها و کنش‌های تظلم‌خواهی در دنیا یک سرمنشأ اصلی دارند و آن سرمنشأ، بی‌شک چهل سال فریاد ظلم‌ستیزی ملت ایران است. بی‌شک انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ و قبل از آن از سال ۱۳۴۲ نقطه سرآغاز تغییر در دنیاست و این امواج انعکاسی از خروش هرساله ایرانیان در زنده‌نگهداشتن بزرگ‌ترین نسل‌کشی جاری در روز قدس در دنیاست.
۲. عریان‌شدن چهره غرب در نتیجه وحشیگری رژیم صهیونیستی
اسرائیل امروز چهره عریان همان غرب است که تاریخ آن مملو از نسل‌کشی‌ها و جنایات بسیار وحشتناک است. جنگ‌های جهانی اول و دوم، کشتار هیروشیما، جنگ ویتنام، جنگ‌های کره، جنایات الجزایر، جنگ افغانستان و عراق، نمونه‌های بارزی از این خشونت‌ها و وحشیگری‌های آشکار است که به یاد می‌آوریم.
۳. آزادی بیان و حقوق بشر پوشالی
غرب همواره یک مجسمه پوشالی از آزادی بیان و حقوق بشر برای خود ساخته و برای فریب جامعه بشری آن را درمعرض دید جهانیان قرار داده بود و سال‌ها حداقل ظاهر آن را حفظ می‌کرد. این درحالی است که در ماه‌های اخیر و به‌ویژه بعد از طوفان‌الاقصی و نهضت بیداری جهانی، با سرکوب اعتراضات، دستگیری اساتید و دانشجویان معترض دیگر از ظاهر آن مجسمه دروغین هم خبری نیست و خیلی آشکارا و بی‌پروا ذات دیکتاتورمآبانه خود را فریاد می‌زنند. درحقیقت امپراتوری دروغ غرب قطره‌قطره جمع شده بود و به‌یک‌باره فرو ریخت.
۴. فروپاشی مجسمه پوشالی حقوق بشر در مراکز نخبه‌پروری استعمارگران
یکی از نکات فنی این جنبش‌ها از نظر خاستگاه که آن را نیز متمایزتر می‌کند، این است که در این زمان، نه در کشور عربی و نه در یک کشور مسلمان که در معتبرترین مراکز نخبه‌پروری و محل پرورش مدیران جهان است، بلکه در دنیای غرب این‌چنین اعتراضاتی رخ می‌دهد؛ بنابراین نمایانگر یک تغییر اساسی در هدایت افکار عمومی دنیا و نشان از شکل‌گیری یک مرکز جدید در هدایت افکار عمومی دنیاست.
گویی یک انرژی و خون تازه در رگ‌های وجدان بشریت تزریق شده و قلب تپنده این رگ‌ها در ایران است. با این استنباط عقلایی و آشکار، حال که صدای آزادی‌خواهی فلسطینیان و ابعاد نفوذ آن به مهد تمدن غرب و کانون شکل‌گیری ارزش‌های غرب و محل پرورش مدیران استعمار و استسمار جهان رسیده، شایسته است جامعه دانشگاهی ایران اسلامی فارغ از هرگونه تعلقات سیاسی، مذهبی و فکری با همه قوا هم‌راستا با این جنبش‌های دانشگاهی و در حمایت از مردم مظلوم فلسطین برنامه‌هایی عمیق و اثرگذار داشته باشد.