به گزارش شهرآرانیوز، حسین اسماعیلیان در این باره افزود: استاندارد آب شرب بحثی به عنوان "حد قابل شرب" و "حد مطلوبیت" دارد و آبی که در کل مشهد از منابع مختلف تامین می‌شود "حد قابل شرب" را دارد ولی ممکن است کیفیت آن در نقاط مختلف متفاوت باشد و حتی ممکن است در یک محدوده، کیفیت آب از "حد مطلوبیت" خود، نسبت به یک تا دو سال گذشته کمتر شده باشد.
وی ادامه داد: در حال حاضر آب محدوده سیّدی از سد دوستی تامین می‌شود و قطعا هرچه حجم ذخیره مخزن سد کمتر شده و به میزان حداقلی خود می‌رسد کیفیت آب به نسبت حالت نرمال از لحاظ پارامترهای مختلف تغییر می‌کند اما به طور کلی آب "حد قابل شرب" را دارد ولی به لحاظ مطلوبیت ممکن است مشترکانی که اکنون این آب را مصرف می‌کنند در مقایسه با سال گذشته که آب بیشتری در سد وجود داشته، طعم متفاوتی را احساس کنند.
اسماعیلیان تصریح کرد: وجود شبکه غیر استاندارد و مخازن داخلی در منطقه مذکور نیز مسئله طعم آب را تشدید می‌کند چراکه ممکن است ما آب با حد قابل شرب را برای مشترکان توزیع کنیم اما موارد مورد اشاره، طعم داشتن آب را تشدید کند.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد گفت: برنامه داریم با جا به جایی و اختلاط آب، به لحاظ طعم و ذائقه، مسئله کیفیت آب را بهتر کنیم و ضمن اینکه با توجه به بارندگی‌ها و افزایش مخازن سدها، خود به خود شرایط نسبت به قبل نرمال تر خواهد شد.
حسین اسماعیلیان تأکید کرد: قطعا خشکسالی و کاهش حجم ذخیره سدها روی کیفیت آب تاثیر می‌گذارد و هرچه حجم مخزن سد کمتر شود در کیفیت آب موثر است.
وی خاطرنشان کرد: با این وجود، مرکز پایش و نظارت بر کیفیت آب و فاضلاب این شرکت با استفاده از تجهیزات و امکانات مربوطه همچون سنسورهای سنجش کیفی، وضعیت کیفت آب را به لحاظ میکروبی و برخط مستمرا گزارش می‌کنند؛ همچنین به لحاظ پارامترهای شیمیایی نیز استانداردهایی تعریف شده که بر اساس آن وضعیت آب بررسی می شود و روزانه صدها نمونه آب مورد پایش قرار می‌گیرد تا در خصوص آلوده نبودن آب اطمینان حاصل شود.