مسعود حکم‌آبادی؛ «فرانسه، کن»: به اذعان همه آن‌هایی که برای چندمین بار در فستیوال بزرگ کن حاضر می‌شوند روز سهشنبهای که گذشت روز عجیبی در تاریخ ۷۲ ساله کن بود. برای همین حتی خیلی از رسانه‌ها فرصت نکردند گزارش مفصلی از این روز منتشر کنند، درست مثل ما!
تب هالیوودی!
کلی آدم که آمده بودند تا هنرنمایی آدم‌های مختلف در کن را ببینند، بیشتر منتظر روز هشتم جشنواره بودند، روزی که آقای «کوئنتین تارانتینو» قرار بود در معیت ۲ ستاره دیگرش یعنی «دی‌کاپریو» و «برد پیت» پا روی فرش قرمز فستیوال بگذارد. قبل از اینکه درباره هیجان این اتفاق مبارک بنویسیم، بد نیست از شور و هیجان مردم برای دیدن آخرین اثر تارانتینو بگوییم. جایی که انواع و اقسام آدم برای به دست آوردن بلیط این فیلم، دست به هرکاری می‌زدند!
درست از صبح روز سه‌شنبه پیرمرد و پیرزن و کوچک و بزرگ با در دست داشتن پلاکارد‌هایی دور تا دور کاخ جشنواره قدم می‌زدند، پلاکارد‌هایی که با اشکال و لحن‌های مختلف از بقیه درخواست بلیط داشتند؛ «خواهش می‌کنم به من بلیط بدهید!»، «اگر بلیط بدهید در مقابلش به شما پول می‌دهم»، «ممکن است من را با خود به تماشای فیلم ببرید؟» و کلی از این دست پلاکارد‌هایی که گرچه همه روزه دیده می‌شد، اما در روز اکران «روزی روزگاری هالیوود» بیشتر از قبل به چشم می‌خورد.
خبرنگاران ذوق‌زده
حتما شما هم می‌دانید دیدن فیلمهای جشنواره برای آدم‌های عادی امری تقریبا ناممکن است. کن برای کسانی که در جشنواره فیلم دارند یا رسانه‌ها امکانات ویژه‌ای در نظر گرفته و مردمی که به دیدن فیلم‌ها می‌آیند به این راحتی نمی‌توانند راهی سالن‌های نمایش شوند. اما گاهی فیلمی مثل فیلم تارانتینو خبرنگاران را هم از ساعت‌ها قبل مقابل درب سالن توی صف نگه می‌دارد، صفی که طول آن تا چندصد متر هم کشیده شد.
خبرنگاران و مدیران سینمایی دنیا در آستانه درب ورودی به سالن انقدر معطل ماندند که وقتی مسئول گیت با لبخند اولین نفر را وارد سالن کرد، صدای سوت و جیغ و دست زدن آن‌ها خیابان‌های اطراف کاخ جشنواره را پر کرد. اما این پایان راه نبود، چراکه از این صف چندصدنفری تنها تعداد اندکی موفق شدند راهی سالن نمایش فیلم شوند و همراه با عوامل، آخرین ساخته تارانتینو را به تماشا بنشینند.
*شکوه فرش قرمز
در همین شلوغی‌ها که خبرنگاران حاضر بودند برای اینکه فقط یک نفر را از جلوی خودشان کنار بگذارند، کلی هزینه کنند. ۲۰۰ متر آن طرف‌تر مردمی که تقریبا ۱۱ ساعت منتظر بودند تا ستاره‌های فیلم آقای تارانتینو را از نزدیک ببیند شروع به پایکوبی کردند، درست جایی که «لئوناردو دی‌کاپریو» وارد فرش قرمز کن هفتاد و دوم شد.
پلیس و نیرو‌های امنیت جشنواره با آرامش خاصی از دور نظاره‌گر شرایط بودند، مردمی که با نزدیک‌تر شدن ستاره سینما ذوق و شوق‌شان چندبرابر می‌شد و «دی‌کاپریو» یی که با لبخند آرامش، دست رد به هیچ درخواستی نمی‌زد، از عکس‌ها و امضا‌ها تا درآوردن شکلک برای طرفداران خردسالی که به دیدنش آمده بودند.
این، اما پایان ماجرا نبود؛ چرا که حالا نوبت آن رسید که «برد پیـت» به کن پا بگذارد تا جمع ۲ نفره ستارگان این فیلم کامل شود. بردپیت و دی‌کاپریو درست جایی یکدیگر را در آغوش گرفتند که راس اصلی این مثلث در حال ورود به فرش قرمز بود؛ جناب آقای «کوئنتین تارانتینو»!
محبوبیت آقای ستاره
شاید برای خیلی‌ها عجیب باشد که آدم محبوب روی فرش قرمز بیش از «دی‌کاپریو» و «بردپیت»، خود آقای کارگردان بود. «تارانتینو» به محض ورود به مراسم فتوکال جشنواره حواس همه دوربین‌ها و مردم را از ۲ ستاره فیلمش پرت کرد و بعد از چندفریم عکاسی به میان مردمی آمد که با نرده‌های فلزی از نزدیک شدن به فرش قرمز منع شده بودند.
همه این اتفاقات به موازات حقرمز، راهی سالن نمایش فیلم شود و به تماشای فیلم بنشیند. شاید باورکردنی نباشد، اما عده زیادی از مردم به فرانسه و کن آمده بودند تا تنها با ستاره‌های محبوب‌شان عکس بگیرند، برای همین هم در فاصله چند دقیقه بعد از اتمام فرش قرمز «روزی روزگاری هالیوود» خیابان‌های اطراف کاخ جشنواره خالی از جمعیت شد و مردم راهی خانه یا هتل‌هایشان شدند!
یک اکران شگفت‌انگیز
حالا دیگر درب‌های ورودی به سالن نمایش بسته شد و خبرنگاران زیادی پشت درب ماندند. آن‌ها باید خودشان را آماده سانس بعدی نمایش فیلم بدون حضور عوامل می‌کردند؛ بنابراین خیلی زود به راه‌پله‌های کاخ جشنواره رسیدند تا حداقل مراسم تشریفات اکران را به طور زنده و مستقیم از تلویزیون‌های موجود در ساختمان اصلی تماشا کنند.
آن‌چه که از تلویزیون‌ها می‌شد دید دوباره یک استقبال بی‌نظیر از تارانتینو، دی‌کاپریو، بردپیت و ال فانینگ بود که با ابراز علاقه جالب توجه آن‌ها همراه بود. تارانتینو درست جایی نشست که صندلی کناری‌اش بردپیت و آن‌طرف‌تر دی‌کاپریو نشسته بود. چراغ‌های سالن خاموش و نمایش فیلم آغاز شد و خبرنگاران دوباره به سمت سالنی هجوم بردند که قرار بود یک سانس فوق‌العاده را برای آن‌ها رقم بزند.
*نشست خبری عجیب و غریب
درست روز بعد از تب و تاب اکران «روزی روزگاری هالیوود» قرار بر این بود ساعت ۱۱:۴۵ به وقت محلی، نشست خبری با حضور آقای تارانتینو، دی‌کاپریو و بردپیت و سایر همراهان فیلم برگزار شود. تا اینجای کار همه چیز خیلی عادی اعلام و پیش‌بینی شد، اما قضیه از جایی جالب شد که از ساعت ۸ صبح همان روز، رسانه‌ها صف‌های طویل خود را برای حضور در نشست خبری تشکیل دادند و جالب اینکه اکثراً معتقد بودند به آن‌ها برای ورود به نشست خبری نوبت نخواهد رسید، اما دست از تلاش برنداشتند.
مسئولان فستیوال هم که پیش‌بینی این استقبال را می‌کردند با یک تلویزیون بزرگ مقابل درب سالن کنفرانس، امکان تماشای این نشست را برای خبرنگاران فراهم کردند، اما رسانه‌ای‌ها همچنان دست از تلاش برنداشتند تا بلکه با بیرون آمدن عوامل فیلم از سالن کنفرانس، بتوانند با آن‌ها گفتگو کنند.
نشست خبری آقای تارانتینو تمام شد و او دوباره تاکید کرد که «داستان فیلمم را لو ندهید» و یک خبر ویژه هم داد، اینکه «روزی روزگاری در هالیوود» را به اسکار ۲۰۲۰ نیز تحویل خواهد داد.