۲۲ مرداد ۱۳۹۵ بود که به مناسبت فرارسیدن روز خبرنگار و به دعوت آستان قدس رضوی، در تالار آینه حرم مطهر امام رضا (ع) مهمان شدیم تا به عنوان خبرنگاران خبرگزاری فارس، به همراه مدیران وقت رسانه با شهید آیت ا... سید ابراهیم رئیسی ملاقات کنیم.
قبل از دیدار، برنامه ریزی مدیران خبرگزاری این بود که هرکس با سهم اندکی از زمان، چالش‌های مشخصی از کار رسانه همچون مسائل صنفی را در جلسه مطرح کند؛ اما ما خودمان در سطح همکاران خبرنگار، قراری باهم گذاشتیم که اگر زمان جلسه اجازه داد و اقتضایش وجود داشت، از چالش‌های ارتباط با مدیران و به خصوص مسئولان آستان قدس نیز حرف بزنیم. البته حرف هایمان رویکرد انتقادی پیدا می‌کرد و در این شرایط، امید نداشتیم امکان طرح این مباحث ایجاد شود؛ اما در هر حال، هماهنگی هایش را در فضای همکاری انجام دادیم.
وقت موعود که فرارسید، اندکی از حضور همه خبرنگاران در تالار نگذشته بود که حاج آقا وارد جلسه شدند. همه مبهوت تواضع و روی خوش تولیت بودیم. از همان نفر اول با تک تک خبرنگاران خوش وبش کردند، دستمان را به گرمی فشردند و سپس جلسه به شکل رسمی آغاز شد.
پس از صحبت‌های مختصر آقای سیدنظام موسوی، مدیر وقت خبرگزاری فارس کشور و مدیر استانی، لحظه نفس گیر بیان مطالب ما فرارسید. استرس داشتیم اگر مباحث موردنظرمان را مطرح کنیم، حاج آقا خوششان نیاید. حتی دو همکار قبل از نوبت من هم از بیان مطالب مقررشده صرف نظر کردند و فقط از مسائل کلی گفتند؛ اما در نهایت وقتی نوبت به کلام بنده رسید، دل به دریا زدم و هر انتقادی که قبلا صحبتش را کرده بودیم، خودم به تنهایی مطرح کردم.
از ترش رویی برخی مسئولان آستان قدس در مصاحبه‌ها گفتم و دسترسی دشوار به منابع اطلاعاتی سازمان علمی فرهنگی را به اطلاع حاج آقا رساندم. اول کار، شرایط به نظرم سخت بود؛ اما خیلی زود از روی خوش شهید رئیسی فهمیدم که قرار نیست انتقادکردن عواقب معمول خود را داشته باشد. حتی از ابتدای کلام، کاغذ و خودکار خواستند و مطالب را یادداشت کردند. آخر کار، وقتی قرار به خداحافظی رسید، همراهان ایشان مرا صدا زدند و گفتند حاج آقا با شما کار دارند.
پیش چشم همه که خدمتشان رسیدم، دستانم را به گرمی فشردند و در همان حال گفتند: «شما خبرنگار هستید. به این سطحی هم که اشاره کردید، اکتفا نداشته باشید. از این به بعد اگر موضوعی به ذهنتان رسید که خدمت را در کار ما مؤثرتر می‌کرد، حتما به من بگویید.» روایت آن دیدار، روایت نخستین باری بود که حاج آقا را از نزدیک دیدم و اگرچه توفیق این دیدار‌ها با شهید رئیسی باز هم برایم حاصل شد، برخورد خوششان در آن روز محبتی از ایشان در دلم کاشت که هرگز از یاد نخواهم برد.