به گزارش شهرآرانیوز، دکتر ندا اخروی خاطر نشان کرد: یکی از مشکلاتی که والدین یا اطرافیان کودک سوگوار با آن مواجهه هستند تفهیم مسأله فقدان و مرگ به کودک است که بایستی توضیحات صحیح و متناسب با سن کودک ارائه شود.
وی با بیان اینکه مرگ یا شهادت عزیزان یا آشنایان را یکی از سختترین تجارب است که کودکان در زندگی خود با آن روبر میشوند اظهار داشت: برای نزدیک کردن ذهن کودک در مفهوم مرگ، بهتر است ابتدا مفهوم زنده بودن سپس مفهوم واژه مرگ و پس از آن در خصوص چرا مرگ و اینکه چرا آدمها میمیرند به کودک توضیح دهیم.
اخروی خاطر نشان کرد: خوب است کودکان ببنند که والدین و اطرافیان آنها، صرفاً منفعل نیستند و اقدام و فعالیتی در رابطه با سوگواری انجام میدهند مثلاً سیاه میپوشند، در مراسمات سوگواری شرکت میکنند، دعاو قرآن میخوانند، نذری پخش میکنند و خیرات میکنند تا راهکارهای مقابله سازگارانه و فعال را بیاموزند.
وی تأکید کرد: برای توضیح مرگ به کودکان: بهتر است از شبیه نمودن مرگ به خواب یا سفر اجتناب کنید و فضا را برای طرح سوالات و برخورداری ارتباط کودک باز بگذارید تا هر وقت سوال یا مورد جدیدی به ذهنش رسید با شما گفتگو کند.
اخروی با بیان اینکه شرکت کودک در مراسم خاکسپاری و سوگواری به لحاظ روانشناختی منعی ندارد و به طی شدن فرآیند سوگ کمک میکند، گفت: بازی کردن کودک را تشویق کنید. زیرا بازی کردن تحمل شرایط را برای کودک آسانتر کرده و به او فرصت میدهد تا در آرامش بیشتری به مرحله پذیرش برسد.
وی ادامه داد، با کودک در مورد دلواپسی هایش صحبت کنید، احساسات و نگرانیهای اورا بشنوید و به او بگویید که " ما حق داریم وقتی کسی از دست میدهیم غمگین باشیم، نگران باشیم، احساس تنهایی کنیم و گریه کنیم. بعضی چیزها ارزش گریه کردن را دارد.
مدیر گروه سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد دانشگاه گفت: در مورد روشهایی که میتواند احساسات را مدیریت کند با او صحبت کنید و بگویید برای دور کردن احساسات اذیت کننده سر مزارش برویم نقاشی کنیم، دوچرخه سواری کنیم دفترچهای به یاد او بسازیم، به عکسهایش نگاه کنیم و ...
اخروی تصریح کرد در سنین زیر ۶ سال، کودک قدرت فهم درست امور انتزاعی و مفاهیم پیچیده را ندارد و نباید در مورد برخی مفاهیم به تفصیل با او سخن گفت، بلکه با بیان ویژگیهای خود فوت شده و خاطرات عینی و قابل فهم و زیبا به القای صحبت به آدمهای خوب و تلاش برای شبیه شدن به صفات خوب آنها پرداخت.
وی عنوان کرد: در سنین ۷ تا ۱۰ سال که کودکان هنوز به بلوغ عقلی نرسیده اند باید بر جریان خوب و بد و انتخابهای درست و بهتر متمرکز شده و با صحبت در مورد اینکه چرا ما افرادی را بیشتر دوست داریم و یا آمهایی بد را دوست نداریم تفکر اورا فعال کنیم.
اخروی افزود: در سنین نزدیک بلوغ باورهای دینی و مذهبی ما مبنی بر انتقال روح از این بدن به دنیا به دنیای آخرت در طی کردن مرگ و پذیرش مرگ عزیزان توسط نوجوان کمک کننده و موجب کاهش آرام روانی آنان است.