به گزارش شهرآرانیوز، سعید بابایی با بیان این مطلب اظهار کرد: ما نوجوانانی هم داشتیم که وارد خانواده میزبان شده‌اند؛ اما به طور مثال اگر ما بخواهیم دختر ۱۵ یا ۱۶ساله‌ای را به خانواده میزبان بدهیم، به طور قطع به زوج ۳۰ تا ۳۵ سال نمی‌دهیم، بلکه آن دختر را به یک بانوی فرهنگیِ بازنشسته می‌دهیم تا از منظر فرهنگی و فاصله عاطفی بتواند ارتباط مناسبی با او برقرار کند. این امر برای فرزندخواندگی نیز صدق می‌کند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا شرایط برای ورود دختر نوجوان به خانواده میزبان، سخت‌گیرانه‌تر است، عنوان کرد: برای همه کودکان سخت‌گیر هستیم. این کودکان اصطلاحاً بی‌سرپرست هستند در حالی که بیشتر از همه سرپرست دارند. یعنی حساسیتی که بهزیستی، دستگاه قضایی، افکار عمومی و خبرنگاران روی این کودکان دارند، از همه کودکان کشور بیشتر است. قانون اجازه داده است که خانواده میزبان تا سه فرزند را به طور موقت نگهداری کند.
بابایی بیان کرد: یکی از نیازهای ویژه‌ای که در اجرای طرح خانواده میزبان داریم، فرهنگ‌سازی است؛ به این مفهوم که هم خانواده‌ها در جامعه با این طرح آشنا شوند، هم تفاوت‌های آن را با فرزندخواندگی بدانند و هم کمک کنند که ما بتوانیم حتی یک کودک را یک ساعت زودتر وارد یک خانواده کنیم. به‌جرئت تأکید می‌کنم، یک ساعت زودتر. البته این مسئله به آن معنا نیست که کودکان در مراکز نگهداری، مورد آزار قرار می‌گیرند؛ اتفاقاً مربی‌های دلسوز و مهربانی داریم؛ اما نفس نگهداری چندین کودک و نوجوان در کنار یکدیگر به صورت شبانه‌روزی آسیب‌زاست.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور خاطرنشان کرد: ممکن است هر از چند گاهی داخل یکی از ۶۰۰ تا ۷۰۰ مرکزی که داریم، یک مربی، نامربیگری کند و موارد ضرب‌و‌شتم رخ دهد. قطعاً در رسانه دیده‌اید که به صورت محدود این موارد پیش می‌آید، اما قاطبه مربیان و مددکاران در کشور با کمترین میزان حقوق و مزایا نسبت به کار ارزشمندشان، واقعاً مادرانه و پدرانه پای کار ایستاده‌اند و به این کودکان خدمت ارائه می‌دهند. شب یلدا، شب عید و شب احیا، کنار کودکان بوده و عملاً پدر و مادر یا خواهران و برادران بزرگ‌تر این کودکان هستند؛ اما باوجود تمام این مهربانی و عطوفتی که این مربیان نسبت به کودکان داشته و با تمام لطفی که مردم و مؤسسات مردمی دارند، باید تلاش کنیم کودک یک ساعت زودتر وارد خانواده شود.
وی ادامه داد: کودک در سنین بلوغ و کودکی، محیط گرم خانواده را می‌خواهد که بهتر است با فرزندخواندگی فراهم شود. طرح خانواده میزبان، جایگزین فرزندخواندگی نیست. ما هنوز هم تلاشمان بر تأمین سه نوع خانواده باثبات یعنی بازپیوند به خانواده زیستی، خانواده خویشاوند یا فرزندخواندگی است؛ اما اگر نشد، اینکه فرد وارد خانواده میزبان شود، مزایای آن بیشتر و آسیب آن کمتر از وقتی است که بخواهد داخل مرکز نگهداری شود.
منبع: ایرنا