به گزارش شهرآرانیوز، علی دایی و محمد مایلی کهن این روز‌ها رابطه‌ای بسیار محترمانه با یکدیگر دارند و خوشبختانه اختلافات قبلی را کنار گذاشته‌اند ولی در زمانی ویارویی‌های بسیار سفت و سختی با هم داشتند که کار را از رسانه‌های ورزشی و حتی دادگاه‌های فوتبالی نیز فراتر برد. اصل این ماجرا‌ها در واقع از بازی ایران و سوریه در اواخر خرداد سال ۱۳۷۶ استارت خورد. همان زمانی که مایلی کهن، علی دایی را نیمکت نشین کرد تا محسن گروسی به جای او فیکس بازی کند. اتفاقی که به شدت سر و صدا کرد و دایی در داخل رختکن تیم ملی نسبت به این مسئله خطاب با برخی از افراد آذری زبان نزدیک به این تیم صحبت کرده و گلایه خود را بر زبان آورده بود.
خلاصه اینکه داستان آن مسابقه بالا گرفت و رابطه استاد و شاگرد سرد شد. البته این اتفاق برای تیم ملی حکم یک سم مهلک را داشت، چون قبل از پایان تابستان باید وارد مرحله نهایی پیکار‌های انتخابی جام جهانی ۹۹۸ فرانسه می‌شدیم و هیچکس دوست نداشت بهترین فوروارد فوتبال ایران در آن مسابقات غایب باشد ولی آتشفشان اختلافات خیلی زود فوران کرد و کار به جایی رسید که غیر قابل بازگشت بود.
محمد مایلی کهن چهارم تیر سال ۷۶ در یک مصاحبه با صراحت اعلام کرد اگر علی دایی به خاطر این ماجرا عذرخواهی نکند، او را به تیم ملی دعوت نخواهد کرد، چون انتخاب ترکیب ثابت و تاکتیک تیم کاملاً بر عهده سرمربی است و بازیکنان نمی‌توانند وارد این حیطه شوند. داستان چیزی حدود دو ماه خبرساز شد و سرانجام از فدراسیون به محمد مایلی کهن اعلام کردند که دایی عذرخواهی کرده و او هم دوباره این بازیکن را به تیم ملی فراخواند.