رشیدپور سندهای مالی برنامه «حالا خورشید» را هم منتشر کرد، ولی ماجرا تمام نشد. حالا خبرگزاری فارس شاکی است که چرا باید حریم خصوصی سلبریتی را لگدمال کنیم تا او مجبور شود برای اثبات دستمزد ۴۰میلیونیاش (!) دست به اینستاگرام شود. نوشته «طبق کدام قانون، آدم عادی مثل مجری باید حقوقش را علنی سازد؟ حریم شخصی این آدم کجاست؟ دقت کنید که فالوور و شهرت یک فرد را از حالت عادی خارج نمیکند.» و خب در پاسخ به این سؤالات تا دلتان بخواهد در ۲۴ساعت اخیر در شبکههای اجتماعی و رسانهها نوشتهاند. نوشتهاند و گفتهاند که مگر چارهای جز اتهامزنی براساس شنیدهها وجود دارد برای اینکه بالاخره صداوسیما و کسانی که به هر دلیلی از رسانه ملی (تأکید میکنم رسانه ملی که بودجهاش را از نفت ملی و خب کسریاش را از صندوق توسعه ملی دریافت میکند) دستمزد دریافت کردند، مجبور به پاسخگویی و شفافیت شوند؟ مگر تا قبل از اتهامزنی کارشناس توئیتری، کم سؤال پرسیدند درباره دستمزد عجیبوغریب مجریان؟ کم مطالبه کردند که سهم فلان آقای مجری از فلان اسپانسر خصوصی برنامه چه اندازه است؟ سازوکار اتهامزنی بدون مدرک که حالا صدای دوستان را درآورده، تنها راه چارهای است که سیستم صداوسیما برای پاسخ به سؤالات افکار عمومی گذاشته است! آدرس را اشتباه میدهند. میگویند سرککشیدن در زندگی خصوصی آدمها اشتباه است. بله؛ کسی از اینکه بخواهیم صفرهای حساب فلان سلبریتی را پالپال (جستوجو) کنیم، دفاع نکرده است، همانطورکه الان کسی درباره درآمد رشیدپور از پروژههای عمرانی یا اجرای برنامههای سازمانی سؤال نکرده است. کسی نگفته چرا باید مجریهای تلویزیونی گاهی تا ۴۰میلیون برای اجرای یک برنامه دوساعته دستمزد دریافت کنند! آدرس درست این است که سؤال افکار عمومی درباره نحوه هزینهکرد بودجه سازمان صداوسیماست؛ اینکه بالاخره یکجا، یکزمانی باید معلوم شود که سهم محسن تنابنده و رفقا از درآمد ۲۰۰میلیاردی تبلیغات (همین عدد را هم رسانهها با ضرب و تقسیم ذهنی چند عدد به دست آوردند، وگرنه تلویزیون حتی در بخش درآمدهایش هم شفاف نیست) پخششده سریال پایتخت۶ چه اندازه است؟ باور کنید هنوز توجیه «مردم نمیتوانند درک کنند که درآمد یک سلبریتی باید زیاد باشد» خریدار دارد. در همین مثال سریال پایتخت، فرض کنید که مدیران سیما شفاف اعلام کنند که دستمزد عوامل سریال پایتخت فلان تومان است. فلان تومان بیشتر از دستمزد معمول در تلویزیون. چرا؟ چون پخش همین سریال توانسته ۲۰۰میلیارد آگهی برای تلویزیون بیاورد، توانسته ۸۰درصد مردم را در روزهای قرنطینه پای تلویزیون بکشاند! آنوقت چه کسی میتواند تهمت بزند، دروغ بگوید، حریم خصوصی را لگدمال کند که محسن تنابنده برای هر قسمت سریال پایتخت فلان تومان دستمزد دریافت کرده است. اگر جاده شفافیت را آسفالت نکنیم، مردم برای رسیدن به پاسخ سؤالاتشان، چارهای جز رفتن به زمین خاکی ندارند.