به گزارش شهرآرانیوز، موضوع ایمنی جاده‌ها و راه‌های ارتباطی یکی از مسائل حیاتی است که تأثیر مستقیم بر زندگی و سلامت شهروندان دارد. جاده‌ها به عنوان شریان‌های اصلی ارتباطی و حمل‌ونقل، نقش بسزایی در توسعه و رفاه جوامع ایفا می‌کنند. در این راستا، تأمین روشنایی و ایمنی جاده‌ها یکی از ابتدایی‌ترین وظایف مسئولان و نهاد‌های ذی‌ربط است.
متأسفانه، برخی از جاده‌های مواصلاتی شهرستان مشهد هنوز از این امکانات اولیه بی‌بهره هستند و همین امر سبب بروز حوادث ناگوار و از دست رفتن جان‌های بی‌شماری شده است. نمونه‌ای از این موارد، جاده روستای کنه‌بیست است که به «جاده مرگ» معروف شده است.
ساکنان روستا از مرگ جوانانشان می‌گویند. به گفته آنها تاکنون پنج نفر از ساکنان این روستا در سال‌های اخیر فوت کرده‌اند.
یکی از ساکنان روستای کنه‌بیست، با ارسال پیامکی به روزنامه از مسئولان درخواست توجه و اقدام فوری کرده است: چرا فکری برای روشنایی جاده شهید رجایی در روستای کنه‌بیست نمی‌کنید؟ این جاده که به «جاده مرگ» معروف شده، سال‌ها بدون حتی یک چراغ است و شب‌ها عبور از آن بسیار ترسناک و خطرناک است. چند سال باید بگذرد و چند جان باید از دست برود تا اقدامی برای برق‌کشی و روشنایی این جاده صورت گیرد؟
شهروند دیگری نیز گلایه‌اش برای این جاده را این طور مطرح می‌کند: شب‌ها که از این جاده عبور می‌کنیم، همیشه نگرانیم که مبادا ناگهان انسانی یا حیوانی سر راه بیاید. لطفا اگر کاری از دستتان برمی‌آید انجام دهید تا این جاده بالاخره روشن شود.
یکی از ساکنان روستای کنه‌بیست مشکلات این جاده و این روستا را بسیار می‌داند. حرف‌هایش با شرایط آسفالت این جاده شروع می‌شود. می‌گوید: از این جاده نیرو‌های چند شرکت صنعتی و افراد روستای دیگر عبور می‌کنند، اما آسفالت آن بسیار خراب است.
او در ادامه تاریکی جاده را مطرح می‌کند.
به گفته او این تاریکی جاده سبب شده است تاکنون چند نفر از جوانان روستا در تصادفات جان خود را از دست بدهند. او در این ارتباط می‌گوید: ما فاصله‌ای با شهر مشهد نداریم. اغلب جوانان این روستا به دلیل اینکه داخل روستا کاری نیست مجبورند هر روز در مسیر این جاده تردد کنند، اما جاده به هیچ عنوان چراغی ندارد و بسیار تاریک است. تا الان پنج نفر از روستای ما به دلیل تاریکی این جاده جان خودشان را از دست داده‌اند.
یکی دیگر از ساکنان روستا به پیگیری‌هایی که انجام داده‌اند اشاره دارد و می‌گوید: من بچه بودم، بزرگ شدم، ازدواج کردم، اما این جاده و تاریکی آن درست نشد که نشد. ساکنان روستا چند باری پیگیری کردند. یک‌بار راهداری بیان کرد که بودجه نداریم. یک‌بار دیگر هم گفت که این جاده مشابه سایر جاده‌های کشور است و نباید چراغ داشته باشد. او در ادامه به مکاتبه با دفتر حجت‌الاسلام پژمانفر اشاره می‌کند تا وضعیت این جاده را پیگیری کند.
اما آخرین تصادف مرگ‌بار این روستا که خبر آن رسانه‌ای شده است مربوط به دی سال ۱۴۰۱ بود. در این تصادف که غروب اتفاق افتاد، یک خودرو پراید و مزدا‌وانت در جاده کنه‌بیست، باهم تصادف می‌کنند. در پی این تصادف چهار نفر مجروح می‌شوند و یک نفر نیز در دم فوت می‌کند.
به دنبال پیگیری پیام شهروند، ابتدا به سراغ مدیر روابط عمومی شرکت توزیع نیروی برق مشهد می‌رویم. علیرضا کاشی در این باره می‌گوید: روشنایی جاده مواصلاتی از کمربندی سبز به روستای کنه‌بیست بر عهده شرکت توزیع نیروی برق مشهد نیست، ولی روشنایی روستا در حوزه اختیارات ما هست و از وضعیت خوبی برخوردار است.
در ادامه پیگیری، سراغ اداره‌کل راهداری استان رفتیم تا موضوع تاریکی این جاده را پیگیری کنیم. با آنکه سه روز متوالی، با تلفن مسئول مربوط در این اداره کل تماس گرفته شد، اما هیچ فردی پاسخگو نبود و امکان اخذ پاسخ فراهم نشد.
یکی از کارشناسان این راهداری که می‌خواهد نامش محفوظ بماند بیان کرد که این مسیر در فهرست جاده‌های کشور است و بنابراین همانند سایر جاده‌ها نیاز به روشنایی ندارد.
با توجه به تردد بالای خودرو‌ها در این جاده، استفاده از علائم شب رنگ نیز می‌تواند در کاهش تصادفات موثر باشد. موضوعی که در این جاده نادیده گرفته شده است.
در همین راستا صدای مردم شهرآرا این آمادگی را دارد که همراه با مسئولان راهداری بازدیدی از این جاده داشته باشد و پاسخ آنها را برای تعیین‌تکلیف این جاده درج کند.