«حرفه‌ی خبرنگاری و کار در رسانه خوبی‌های بسیاری دارد مانند اینکه با افراد مختلف آشنا و در اجتماع دیده شده و با شخصیت‌ها و حتی آداب متفاوت روبه‌رو می‌شویم و هر روز از اخبار و علوم مختلف بیشتر اطلاع پیدا می‌کنیم.»
آنچه خواندید حسنا داریوش که امسال به کلاس ششم ابتدایی شهدای فرهنگیان ناحیه‌ی۷ می‌رود و دوازده سال دارد گفته است. او از کلاس سوم دبستان به‌عنوان کوچک‌ترین عضو خبرنگار استان در خبرگزاری دانش‌آموزی «پانا» فعالیت می‌کند.
همچنین عناوین قهرمانی مختلفی در رشته‌های ادبی و ورزشی دارد. در این گفتگو همراه ما باشید.
در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به‌عنوان یک دانش‌آموز پیشتاز و فعال توانستم هفت مقام کشوری کسب کنم مثلا در «طرح ملی مفاخر» که مربوط به سازمان دانش‌آموزی استان بود شرکت کردم.
شخصیت منتخب من رهبر محبوبم بود و در آن زمینه رتبه‌ی کشوری آوردم. از این راه افتخار دیدار از منزل حضرت آقا و آشنایی با زندگی‌نامه و دوستانشان نصیبم شد. امیدوارم روزی بتوانم ایشان را از نزدیک ببینم.
به‌‌دلیل اینکه در پویش‌ها و مسابقات فرهنگی و هنری زیادی شرکت کردم و رتبه‌های فراوانی به‌‌دست آوردم، از سوی سازمان دانش‌آموزی استان دعوت شدم تا ضمن ملاقات با وزیر، به‌عنوان خبرنگار پانای استان مشغول به‌کار شوم که با عشق پذیرفتم.
تاکنون هم بیشتر خبرهایم وزارتی، کشوری و استانی بوده است و اخبار مهمی را ثبت کرده‌ام. از همین طریق، ملاقات‌های مهمی هم با مقامات مختلف داشته‌ام و افتخار می‌کنم که با وجود سن کم خود، توانسته‌ام با این عزیزان مصاحبه و دیدار داشته باشم.
با ادارهی کل آموزش‌وپرورش و ادارهی آموزش‌وپرورش استثنایی استان هم همکاری می‌کنم. بازخورد بیشتر خبرهایم بالاست.
البته کلاس‌های زیادی برای یادگرفتن خبرنگاری و فن بیان رفته‌ام اما بزرگ‌ترین درسی که از این حرفه گرفتم این بود که خودم را بشناسم و با نگاه و دید باز به اطرافم نگاه کنم.
وقتی وارد خبرگزاری پانا شدم، ابتدا کارم خیلی ایراد داشت و از هر چهار خبر فقط یک خبرم تأیید می‌شد. خیلی ناراحت بودم و گاهی گریه می‌کردم، اما همین سخت‌گیری‌های مسئولان پانا عاملی شد که تلاش کنم و به نتیجه برسم، به‌گونه‌ای که گاهی تا روزی ۶ خبر ثبت‌شده دارم.
یکی از خاطراتم از تهیه خبر این بود که یک روز هنگام ضبط خبر، وقتی شروع به صحبت کردم، برای اینکه کادر درست شود، مامانم مرتب عقب‌تر می‌رفت که پس از چند لحظه دیدم مامانم نیست و متوجه شدم داخل جوی آب افتاده و دلیلی برای خنده همه‌ی ما شد.
ورزش را از دوسالگی در رشته‌ی ژیمناستیک و کونگ‌فو آغاز کردم.
نخستین مرتبه وقتی سه‌ساله بودم رتبه‌ی اول ژیمناستیک ناحیه و کونگ‌فوی استان را کسب کردم.
در رشته‌ی ژیمناستیک تاکنون بیش از ۱۰ حکم استانی در کارنامه ورزشی‌ام ثبت کرده‌ام.
در مسابقات ورزشی کونگ‌فو نیز سال ۱۴۰۱ در مسابقات آسیایی تمام‌سلاح رتبه‌ی اول و در مسابقات حرکات نمایشی مقام دوم و گواهی‌نامه‌ی کشوری در بخش کمربند، در زمینه‌ی دفاع شخصی مقام اول استانی و لوح سپاس همایش‌های استانی دهه فجر و رأفت کریمانه را کسب کرده‌ام.
در بخش فرهنگی و هنری هم در طرح مفاخر کشوری ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ و جشنواره‌ی الگوهای برتر موفق به دریافت تقدیرنامه‌ی کشوری و استانی شدم.
در مسابقات سازمان حفاظت محیط‌زیست کسب رتبه‌ی اول کشوری، مسابقه‌ی همیار پلیس رتبه‌ی برتر از رئیس پلیس راهور، طرح روابط‌عمومی ادارهی آموزش‌وپرورش استثنایی استان در مسابقه‌ی از «علی بگو» رتبه‌ی اول استان، مسابقه‌ی پیشتاز فعال رتبه‌ی نخست استان،
مسابقه‌ی «روزه‌اولی‌ها» عنوان خبرنگار فعال و پیشتاز استان، مسابقه‌ی «سکوی ایران قوی» رتبه‌ی برتر استان و مسابقه‌ی «اربعین در یک قاب» برگزیده‌ی پیشتاز ناحیه و استان و در نهایت مقام برتر ناحیه و آموزشگاه را در مسابقه‌ی «مراقب خودت باش» به‌‌دست آورده‌ام.
ژیمناستیک سبب تقویت انعطاف می‌شود و کونگ‌فو جای رشد و پیشرفت زیادی دارد. همه‌ی تلاشم را می‌کنم که این رشته را تا بالاترین سطح، یعنی مربیگری ادامه دهم تا بتوانم پرچم کشورم را با افتخار به بالاترین سکوهای قهرمانی ببرم و سبب افتخار مردمم باشم.
والیبال و خط و نقاشی را هم خیلی دوست دارم. البته درس، اولویت زندگی من است. پدربزرگم فرهنگی بازنشسته است و مادربزرگم معلم کلاس اولم بود و همیشه در درس‌ها به من کمک می‌کنند.
در راه موفقیت، یک کوه محکم به نام مادر همیشه و همه‌جا همراه من است. از این بابت از او و پدرم، باباجون، مامان‌جون و برادرم و همه‌ی استادانم که پشتیبانم هستند خیلی ممنونم.