شهرآرانیوز، مشهد جایگاه ویژه‌ای از نظر پرورش و فعالیت هنرمندان هنرهای تجسمی دارد، بسیاری از هنرمندان این رشته علاوه بر برگزاری نمایشگاه‌های آثار هنری، به عنوان داور در جشنواره‌های مختلف فعالیت دارند، علاوه بر این مدرس هنرهای تجسمی در مشهد و شهر‌های دیگر نیز هستند، اما با این قدمت و تجربه، بسیاری از آنها نسبت به عدم توجه به اقتصاد هنر انتقاد دارند، این در حالی است که برخلاف مشهد که بعد از تهران بیشترین تعداد گالری‌ها را دارد، حراج آثار هنری در پایتخت انجام می‌شود و در مشهد چنین موضوعی تقریبا به چشم نمی‌خورد، برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با برخی از هنرمندان به گفتگو نشستیم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:
یک هنرمند نقاشی در مشهد، با اشاره به اینکه زمانی می‌توانیم بحث پایه‌ای‌تری نسبت به اقتصاد هنر داشته باشیم که این موضوع در مباحث کلان روشن شود، اظهار کرد: در اقتصاد هنر، یکسری موارد مهم هم به صورت جدا و هم روی هم تاثیر دارند، به طور کلی وقتی مردم از نظر اقتصادی شرایط خرید آثار هنری را داشته باشند، همچنین به آن فکر کنند و در نهایت اثر هنری را که خریداری می‌کنند بتوانند به عنوان کالای ارزشی از آن نگهداری کرده یا بعد از مدتی جایگزین مناسبی را برایش در نظر بگیرند، در آن صورت است که می‌توان به ارتقای اقتصاد هنر اندیشید.
محمدرضا اکابریان ادامه داد: متاسفانه به علل مختلف و وجود شرایط اقتصادی، خرید آثار هنری از سبد خرید خانواده‌ها دور شده است، همچنین خرید این آثار نیازمند دانش و تخصص است که از عمدتا از طریق گالری‌ها انجام می‌شود.
او با بیان اینکه حراج آثار هنری در تهران، دیدگاه اقتصادی و تجاری‌اش برای برگزارکنندگان مطرح است، افزود: خریداران در این نوع حراج‌ها به دنبال آثار افراد شناخته شده هستند و به نوعی امضا می‌خرند، بنابراین، کیفیت آثار برایشان مهم نیست.
به گفته این استاد طراح و نقاش، این نگاه اقتصادی موجب رشد فرهنگی در جامعه نمی‌شود.
اکابریان با اشاره به نبود حمایت از هنرمندان برای خلق ارزشمند و هنرمندانه، یادآور شد: هنرمند نیازمند به سیستمی است که آن سیستم بتواند فارغ از هر موضوع محدودکننده به هنرمند در خلق آزادانه آثار هنری کمک کند.
او پیشنهاد داد: اگر قراردادی میان هنرمند و موسسات خرید آثارهنری منعقد شود که حتی شرایط مناسبی را برای هنرمندان فراهم کند و در ادامه هنرمند، گالری‌ها، همچنین افراد متخصص که هنرمندان را رصد و افراد خلاق را انتخاب و به اسپانسر‌ها معرفی کنند، هنرمند را در مسیری قرار می‌دهد که اگر بتوانند آثار ویژه خلق کنند و در آن زمان است که اقتصاد هنر رشد می‌یابد. این یک سیستم تخصصی است که متاسفانه در کشور ما وجود ندارد.
اکابریان گفت: متاسفانه نه آمار داریم نه هنرمندان رصد می‌شوند، نه نقد داریم و نه نشریات مختلف هنری فعال هستند.
این استاد طراح و نقاش تصریح کرد: زمینه‌ساز رشد اقتصاد هنر، مکان‌هایی است که هنرمند می‌تواند آثارش را به نمایش بگذارد، اما متاسفانه تعداد گالری‌هایی که بنا به دلایل مختلف تعطیل شدند، نمی‌توانند به نمایش آثار هنرمندان کمک کنند، در مشهد ۳ گالری فعال داریم که بعضی از آنها برای اینکه دوام بیاورند کافه دارند تا درآمد کسب کرده و هزینه‌های خود را مدیریت کنند.
یک هنرمند خوشنویس نیز با اشاره به اینکه طی سال‌های اخیر با توجه به روند کاهشی شیوع کرونا، برگزاری نمایشگاه‌ها بیشتر و بهتر از زمان شیوع این بیماری شده است، اظهار کرد:، اما وقتی مشهد را با تهران مقایسه می‌کنیم، وضعیت اقتصاد هنر در پایتخت بهتر است.
استاد رحیم خلیل ادامه داد: در تهران اولا تعداد زیادی از گالری‌ها همواره نمایشگاه دارند و دوما فروش آثار هنری را نیز انجام می‌دهند.
وی بیان کرد: البته تعداد گالری‌هایی که به نمایش آثار خوشنویسی در تهران می‌پردازند، کمتر از گالری‌های دیگر است، اما با این وجود فروش آثار در این گالری‌ها به خوبی انجام می‌شود.
این هنرمند خوشنویس با اشاره به اینکه اقتصاد هنر به خصوص در رشته‌های خوشنویسی و نقاشی‌خط در کشور‌های اطراف خلیج‌فارس، عراق و ترکیه بسیار بهتر از مشهد است، افزود: به نظرم خوشنویسی در مشهد هنوز مهجور است و به اقتصاد آن توجهی نمی‌شود.
استاد خلیلی گفت: در حال حاضر بیشتر رشته‌های هنری به صورت آکادمیک در دانشگاه وجود دارد، اما رشته خوشنویسی در دانشگاه‌ها وجود ندارد، در صورتی که این موضوع محقق شود این هنر از دیدگاه مردم به صورت حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود و می‌تواند در ارتقای اقتصاد خوشنویسی تاثیر گذار باشد.
او با اشاره به فعالیت انجمن خوشنویسان یادآور شد: این انجمن اگر زیرمجموعه ارگان‌هایی مانند آموزش و پرورش و وزارت علوم قرار بگیرد، با اختصاص بودجه دولتی می‌تواند اقتصاد خوشنویسی را ارتقا دهد.