به گزارش شهرآرانیوز، دوازدهمین نمایشگاه تخصصی صنعت مبلمان، لوستر، روشنایی، دکوراسیون و معماری داخلی در شرایطی کار خود را از عصر روز سه شنبه آغاز کرده که ۱۲ هزار مترمربع فضای نمایشگاه بین المللی مشهد در سه سالن فردوسی، عطار و مفاخر به ۷۱ شرکت فعال در این عرصه اختصاص یافته است.
طبق برنامه ریزی قبلی، از دوم تا پنجم مردادماه، نمایندگانی از سیزده استان در این رویداد بزرگ اقتصادی حضور پیدا کرده و غرفه هایشان همه روزه از ساعت ۱۶ تا ۲۲ پذیرای بازدیدکنندگان است. به بهانه حضور طیف وسیعی از تولیدکنندگان دکوراسیون داخلی، از صاحبان کسب و کارهای نوپا گرفته تا مدیران نامهای تجاری سرشناس، در این گزارش به سراغ شماری از آنها رفته ایم تا به بیان توانمندی شرکتهای ایرانی، ظرفیتهای تولید ملی و البته چالشهای موجود در این حوزه بپردازند.
مسعود زری باف، مدیر فروش یکی از مشهورترین کارخانجات چوب و صنایع مبل مشهد است؛ صاحب یک غرفه بزرگ و مجلل در تالار فردوسی که بنا به گفته خودش، محصولات این نام تجاری به هفت مقصد بین المللی از جمله عراق، ترکیه، افغانستان، پاکستان، عمان و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر میشود. وقتی درباره چالشهای بازار مبل با او هم کلام شدم، مهمترین چالش کسب وکار مبلمان و دکوراسیون داخلی را در یک جمله ساده به صراحت مطرح میکند و میگوید: مشکل بازار مبل ایران از مشتری است. مردم خودشان دوست دارند دروغ بشنوند!
به گفته این تولیدکننده تبریزی، اصلیترین چالش بازار مبلمان و دکوراسیون داخلی به خود مردم بازمی گردد؛ جایی که مشتریان حتی کالایی با کیفیت متوسط را به محصول باکیفیت ترجیح میدهند، فقط به این شرط که خارجی باشد! وی میافزاید: شما ببینید، امروزه مشتری مثلا با ۵۰ میلیون تومان پول در جیبش به مغازه میآید و اگر بگوییم فلان سرویس مبلمان وجود دارد که ساخت ایران است، از خرید صرف نظر میکند، اما اگر بگوییم همان محصول از چوب روس و پارچه ترک است، با اشتیاق خریداری میکند. محصول هم یکی است، اما خریدار امروز بازار مبل فقط دوست دارد خیال کند یک سرویس مبلمان خارجی میخرد حتی اگر این تصور، یک رؤیای دروغ باشد.
وی میافزاید: به نظرم با قیمتهای فعلی بازار، شاید حتی غیرمتخصصها هم بتوانند درک کنند که حداقل قیمت سرویس مبلمان هفت نفره که واقعا از مواد اولیه خارجی ساخته شود، از ۲۰۰ میلیون تومان کمتر نمیشود. با این حال، باز هم بسیارند خانوادههایی که با ۵۰ میلیون تومان بودجه به مغازه میآیند، سرویس مبلمان خارجی طلب میکنند و کامشان هم تلخ میشود اگر بگوییم با بودجه شما، محصول واقعا خارجی وجود ندارد. این یک حقیقت است. به جرئت میگویم هیچ کس در این بازار نمیتواند این حرف را رد کند.
یکی از گلایههای مشترک از زبان بازدیدکنندگان نمایشگاه دوازدهم مربوط به قیمت محصولات موجود در غرفه هاست. در گفتگو با خانوادههایی که به نمایشگاه آمده بودند، همه تأکید داشتند که نمونههای مشابهی از محصولات این نمایشگاه در نرم افزارهای فروش یافت میشود که البته بسیار ارزانتر است و به همین دلیل، خیلیها دست خالی از نمایشگاه خارج میشدند.
موضوع را از امیرمحمد صدر، مسئول غرفه یکی از معتبرترین نامهای تجاری در تولید لوستر و صنایع روشنایی سؤال کردم. وی میگوید: نه فقط در بازار کار ما بلکه همیشه مهمترین عامل تعیین کننده قیمت، کیفیت محصول است. کیفیت آلیاژ، جوش ها، سیم کشی و بلور قندیل خیلی مهم است. شنیده اید که میگویند هیچ ارزانی بی علت نیست؟ مَثَل این ماجرا، شرح حقیقت پنهانی است که در مقایسه قیمت محصولات نمایشگاهی با محصولات مجازی وجود دارد. شاید به نظر شما شکل و ظاهر محصول یکسان باشد، اما این یک حقیقت است که لوستر ۳ میلیونی به اندازه یک لوستر ۱۲ میلیونی برای شما کار نخواهد کرد.
به گفته این تولیدکننده ایرانی، در کسب و کار مرتبط با حوزه صنایع روشنایی، کارگاههای زیرزمینی فراوانی در ۱۲ سال گذشته شکل گرفته اند که فعالیت اصلی آن ها، کپی کاری از محصولات مطرح بازار است. به همین دلیل، محصولاتی روانه بازار میشود که به دلیل استفاده از مواد اولیه بی کیفیت، قیمت تمام شده به مراتب کمتر و البته عمر مفید بسیار محدودی دارد.
وی بیان میکند: همین که یک تولیدکننده به نمایشگاه میآید و محصول خود را کنار رقبای تجاری پیش چشم مردم میگذارد، این نشانه صداقت و کیفیت است. به همین دلیل است که بازاریها میگویند خرید نمایشگاهی، مزیت ذاتی دارد.
میتوان اذعان کرد که با وجود استقبال گرم خانوادههای مشهدی از دوازدهمین نمایشگاه مبلمان مشهد، همچنان بخش بسیار محدودی از بازدیدکنندگان برای خرید محصول از غرفهها اقدام میکنند و نبود ثبات در بازار، تفاوت قیمت با بازارهای مجازی و گرانی مانع از جمع بندی آنها برای خرید میشود.
با همه این تفاسیر، بازدید هزاران خانواده مشهدی به عنوان مصرف کننده را همچنان میتوان یکی از دستاوردهای نمایشگاه دانست، زیرا اینجا از معدود موقعیتهایی است که دست دلالها از زنجیره تولید و عرضه قطع میشود و بر همین اساس، میتوان به استمرار برپایی نمایشگاهها به عنوان راهکاری برای نجات بازار از سوداگری امید داشت.