به گزاش شهرآرانیوز، این روز‌ها چشم عالم خیره به کربلاست که سیل عاشقان حسینی از جای‌جای این کره خاکی فارغ از دین و مذهب، زبان و ملیت، رنگ و قومیت، خود را به عراق می‌رسانند و هریک از طریقی راهی کربلای معلی می‌شوند. درکنار کوله‌پشتی‌هایی که برای سفر بسته می‌شود، باید کوله‌ای اخلاقی هم تدارک دید تا این زیارت آن آثاری را که می‌خواهیم، برایمان به ارمغان بیاورد. درباره آداب و باید‌های این سفر با حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدرضا حاجی‌ابوالقاسم دولابی، استاد درس خارج حوزه علمیه و کارشناس معارفی رسانه ملی، گفتگو کرده‌ایم.
اگرچه سفر اربعین در فرهنگ شیعه یک سفر زیارتی بسیار مهم محسوب می‌شود، در دوران کنونی و به‌ویژه امسال اهمیت آن چندبرابر شده است. وقتی دشمن برای تضعیف جامعه اسلامی از غزه تا یمن و لبنان دست به جنایات بی‌مثال اعم از ترور، بمباران و کشتن زنان و کودکان بی‌گناه می‌زند، لازم است اجتماعی وحدت‌بخش و پرشور و جریان‌ساز با محور ائمه (ع) شکل بگیرد و به خباثت‌های استکبار و رژیم صهیونیستی، معترض شود و حمایت خود را از مظلومان عالم اعلام کند.
پیاده‌روی اربعین باید درکنار ایجاد اجتماع ایمانی حول محور امام، به کانون اتحاد، استحکام پیوند‌های درونی و مقاوم‌سازی امت مقابل هجمه و تهدید‌های بیرونی نیز تبدیل شود. این مهم به رعایت برخی آداب نیاز دارد؛ مثل اینکه در گام اول بدانیم این سفر، زیارتی است و چشم و نگاه ما باید به‌سمت امام باشد و امام را محور اتحاد و همدلی در این مسیر قرار دهیم. گام دوم، خلوص نیت است. زائر اربعین باید هر انگیزه‌ای جز قرب و رضای خدا را کنار بگذارد و جز رضای خدا و امام، هدفی نداشته باشد؛ برای همین هم نیت خود را برای آنها خالص می‌کند.
زائر اربعین باید خود را به اخلاق و آداب زیارت آراسته کند، با دیگر زائران خوش‌رفتار باشد و کاری نکند که زائران دیگر مذاهب و کشور‌ها مکدر شوند. زائر اربعین از هرگونه رفتاری که توهین به مقدسات دیگر مذاهب و ادیان و عرف و سنت مردم عراق است، خودداری می‌کند.
اربعین گردهمایی‌ای است که حتی غیرمسلمانان اعم از مسیحیان، یهودی‌ها و حتی دیگر ادیان و مکاتب در آن شرکت می‌کنند. این مراسم، مظهر وحدت و همدلی آزادی‌خواهان جهان درکنار سفره محبت و عشق به امام‌حسین (ع) است، لذا زائر باید با همه معتقدان به مکتب حسینی و ظلم‌ستیزی که در این مراسم شرکت کرده‌اند، رفتار محبت‌آمیز و همراه با احترام و اخلاق داشته باشد.
سفر اربعین و حرکت با پای پیاده به‌سمت حرم مطهر حضرت سیدالشهدا (ع) با این آثار و برکات و موجی که در عالم ایجاد کرده است، فرصتی است که باید خود را برای آن آماده کرد و نباید از دستش داد، لذا توصیه می‌شود هرکه امکان این سفر برایش مهیاست، تردید نکند و باتوجه‌به باید‌های اخلاقی و معنوی و آداب این زیارت، خود را به خیل عظیم مشتاقان و زائران برساند و از این فیض عظیم بهره‌مند شود.
زائر اربعین کاری نمی‌کند که موجب تفرقه و آزردگی زائران از دیگر ملیت‌ها و مذاهب شود. هدف این زیارت، اتحاد و انسجام بر محور امام عدالت‌خواه و ظلم‌ستیز، فارغ از قومیت و رنگ و نژاد و... است. زائر اربعین اهل روشنگری و تبیین است و برای دیگر زائران از فتنه و مکر دشمنان به‌منظور تفرقه و اختلاف مسلمین می‌گوید. زائر اربعین حواسش به محدودیت‌های میزبان هم است و بعد از زیارت با پای پیاده، به کشور ش برمی‌گردد تا فرصت زیارت بدون دغدغه برای دیگران نیز فراهم شود.
اصل سفر اربعین حرکت به‌سوی معنویت و محور عالم یعنی خدا و ولی اوست؛ اگرچه زیارت اربعین و حرکت با پای پیاده به‌سمت حرم مطهر حضرت سیدالشهدا (ع)، مقدس و به تصریح روایات، دارای برکات و ثواب بی‌شمار است، بهتر آن است که در این مسیر به واجبات و مستحبات هم به‌طور ویژه توجه کنیم؛ مثل خواندن نماز در اول وقت و به‌جماعت و نیز عمل به دیگر احکام. زیارت اربعین باید روحیه معنویت و تعبد را در ما پررنگ‌تر کند که رعایت این موضوع به ما در این مسیر کمک می‌کند.
زیارت امام‌حسین (ع) فضیلت بسیار دارد و ده‌ها و صد‌ها روایت در این‌باره از ائمه (ع) نقل شده است، اما آنچه به این زیارت ارزش مضاعف می‌دهد، تبدیل شدن آن به عرصه رویارویی با جریان استکبار جهانی است، لذا زائران باید همان‌طور که امام‌حسین (ع) ظلم را برنتابیدند و همه هستی خود را در مسیر این مبارزه بذل کردند، در این مانور چندروزه، ظلم‌ستیزی و کنار نیامدن با استکبار را نشان دهند. چنین حضور و اعلانی، باعث می‌شود زیارت اربعین درکنار همه فضایل، به‌عنوان فضیلت جهاد و تقابل با جریان کفر در عالم هم مطرح باشد.