بخشی از راز‌و‌رمز اربعین‌حسینی (ع) شاید در همین «مشایه» (پیاده روی زائران) نهفته است؛ بدون برنامه‌ریزی قبلی، زائر در طول مسیر با افراد مختلف برخورد می‌کند و با آنها دمخور می‌شود. تا به خود می‌آید می‌بیند در عالم حسین‌بن‌علی(ع) جاری شده است.
هر ذره از ذرات تشکیل دهنده عالم اربعین حسینی، بخشی از کیان این آیین پر رمز‌و‌راز را تشکیل می‌دهند؛ تنها ظرفیت عجیب اربعین است که می‌تواند همه این تناقض‌ها، تضادها، همرنگی‌ها و بی‌رنگی‌ها را در خود جمع کند بدون اینکه به غایت اصلی، یعنی ساحت مقدس اباعبدالله‌الحسین(ع) خدشه‌ای وارد شود.
اربعین که از راه می‌رسد، جاده عشق دوباره هموار می‌شود، جاده‌ای که قدم‌به‌قدم آن منزلگاه دلدادگانی است که برای رسیدن به کوی دوست حتی فرسنگ‌ها دورتر از منزلگاه امام حسین (ع)، پا در رکاب قافله کربلا می‌شوند تا بار دیگر بر قله عشق و ایثار تکیه بزنند، برای راهپیمایی‌کنندگان گرما، تاول پاها، طولانی بودن مسیر، تشنگی و خستگی بی اثر شده است، حتی سالخوردگان با نام حسین(ع) انرژی جوانی را می‌گیرند و در میان بهت همگان مسیر راهپیمایی اربعین را با ذکر اباعبدالله می‌پیمایند و راه را برای خودشان هموار می‌کنند.
پیاده‌روی اربعین یکی از بزرگترین مراسم مذهبی و فرهنگی در دنیا است که هر ساله میلیون‌ها زائر از سراسر جهان به کربلا، عراق می‌آیند، پیاده‌روی به سوی اربعین یکی از مراسمات بسیار مهم و روحانی در جهان اسلام، به ویژه در بین شیعیان است. این پیاده‌روی به مناسبت چهلمین روز از شهادت امام حسین (ع) و یارانش در کربلا برگزار می‌شود و به عنوان یکی از بزرگترین تجمعات مذهبی در جهان شناخته می‌شود.
پیاده‌روی اربعین یکی از بزرگترین مراسم دینی و فرهنگی در جهان می‌باشد که هر ساله میلیون‌ها زائر از سراسر جهان به کربلا در عراق می‌آیند تا در این مراسم شرکت کنند. اربعین، چهل روز پس از شهادت امام حسین (ع) در کربلا برگزار می‌شود و به عنوان یکی از مراحل مهم زیارت عاشورا شناخته می‌شود.
مشایه یا پیاده‌روی از قدیم‌الایام میان شیعیان مرسوم بوده است و ائمه‌اطهار (ع) توصیه‌های زیادی برای پیاده‌روی برای امام حسین (ع) داشته‌اند. امام سجاد (ع) جابر بن عبداله انصاری و برخی اسرای کربلا، از نخستین کسانی بودند که برای مراسم اربعین پیاده‌روی کردند.
این پیاده‌روی معمولا از شهر نجف به سوی کربلا انجام می‌شود و فاصله طی شده تقریبا ۸۰ کیلومتر است. زائران با پیاده روی اربعین نه تنها از پذیرایی خوب مردم عراق بهره‌مند می‌شوند، بلکه حضورشان ارزش اخلاقی و معنوی بالایی هم دارد. این اعتکاف جهانی نشان از وحدت و همبستگی مسلمانان دارد و نشانگر عشق و ارادت آنها به اهل بیت (ع) است.
در این مراسم هر ساله زائرانی از کشور‌های مختلف به کربلا می‌آیند تا با پیاده روی به عشق و ارادت خود به امام حسین (ع) ابراز کنند. این مراسم به شکلی منحصر به فرد و دینی تجربه شده و زندگی زائران را به شکلی معنوی و عمیق تغییر می‌دهد.
هدف اربعین و پیاده‌روی اربعین ظهور امام زمان (عج) است، این اعتقاد وجود دارد که زیارت اربعین مهم‌ترین مقدمه ظهور است با این توضیح که باید مکتب امام حسین (ع) برای همه جهانیان شناخته شده باشد، یکی از راه‌های شناسایی مکتب امام حسین (ع) جلب توجه جهانیان است.
پیاده‌روی اربعین نه تنها یک مراسم دینی و معنوی است بلکه یک اعتکاف جهانی نیز می‌باشد که مسلمانان را با هم متحد می‌کند و ارزش‌های انسانی مهمی را ترویج می‌دهد. این مراسم نشان از وحدت و همبستگی ملت‌های اسلامی در ترویج اصول اخلاقی و انسانی مهم است و برای جامعه بین‌المللی اهمیت زیادی دارد.
معنویت پیاده‌روی به سوی اربعین:
تجدید بیعت با امام حسین (ع): پیاده‌روی به سوی اربعین فرصتی برای مؤمنان است تا با حضور در کربلا، عشق و وفاداری خود را به امام حسین (ع) و اهداف والای او نشان دهند.
تطهر روحی و روانی: این سفر به عنوان یک سفر معنوی، فرصتی برای تطهیر روح و روان فراهم می‌آورد. بسیاری از زائران در مسیر پیاده‌روی با یادآوری ارزش‌های انسانی و دینی، به آرامش و نزدیکی به خداوند دست می‌یابند.
تجربه همبستگی و وحدت: پیاده‌روی به سوی اربعین، فرصتی برای تجربه همبستگی و وحدت بین مسلمانان از نقاط مختلف جهان است. این تجمع عظیم نشان‌دهنده قدرت ایمان و اراده جمعی است که از مرز‌ها و فرهنگ‌های مختلف فراتر می‌رود.
صبر و استقامت: مسیر پیاده‌روی که می‌تواند طولانی و دشوار باشد، به زائران درس صبر و استقامت می‌آموزد. این تجربه می‌تواند به تقویت عزم و اراده فردی و اجتماعی کمک کند.