.
از آخرین دوره مسابقات فوتبال محلات در زمینهایِ خاکیِ مشهد 15سال میگذرد. اما بعد از این مدت و در فینال این مسابقات که بین دو تیم محلی برگزار شد، نه از لباسهایِ یک دست با استوکها رنگ و وارنگ خبری بود و نه موهای ژیگول پیگول ژل زده. و تا چشم کار می کند اینجا خاک است ،عشق و غیرت وفوتبالیست های که با پای حتی برهنه و تن های رنجور دنبال استخراج طلا ، که نه ،استخراج صفا و مهربانی هستند. «بازی کردن با تمام وجود» فقط بخشی از همه آن حس و حال بازی بود که ای کاش مربی بزرگی کنار زمین تماشایشان میکرد و دستشان را میگرفت با خودش میبرد به جایی که حقشان است.