✅ زلزله هر چند سال یکبار به یادمان می‌آورد که در شهری ناامن، روی گسل، و ناآماده برای کاستن از خسارات زلزله زندگی می‌کنیم.
✅ خوب است این بار به خود بگوییم و بر سر سیاست فریاد بکشیم که زلزله چند دهه به ما فرصت داده است و ما کماکان در غفلتیم، فراموشی سیاستی.
✅ چهار دهه قبل تهران کمتر از چهار میلیون نفر جمعیت داشت و امروز بیش از ده میلیون نفر. جمعیت در معرض خطر بیش از دو و نیم برابر شده است.
✅ ما چه زمانی احساس کردیم ایمنی در برابر زلزله در دستور کار جدی سیاست است؟ و سیاست چه موقع گزارشی به ما از اقداماتش برای ایمنی زلزله داد؟
✅ ما باز هم فراموش خواهیم کرد و سیاست گویی کارهایی مهمتر از ایمنی بیش از ده میلیون نفر و سرنوشت یک کشور در برابر زلزله دارد.
✅ انشالله که امشب زلزله دیگری رخ نخواهد داد، اما این سوال کاش بی‌پاسخ نماند که زلزله چه زمانی در دستور کار سیاست و جامعه قرار می‌گیرد؟ چگونه زلزله و جان ده میلیون انسان را دستور کار سیاست کنیم؟
✅ اگر سیاستی دستور کارش جان ده میلیون انسان نیست، پس به چه کار می‌آید؟
✅ ما در این چند دهه چه کاری باید انجام می‌دادیم غیر از انتظار کشیدن برای فاجعه زلزله تهران و اکنون چه باید کنیم؟
منبع: کانال دکتر فاضلی