به گزارش شهرآرانیوز؛ به نقل از سی‌ان‌ان، از زمانی که شیوع ویروس کرونا تشدید شده است، گمانه‌زنی‌های متعددی درباره این ویروس مطرح شده است و یکی از این گمانه‌ها، عدم شیوع ویروس در مناطق سردسیر بود. اکنون پرسش این است که در قطب جنوب دقیقا چه خبر است؟
این منطقه هیچ جمعیت بومی رسمی وجود ندارد (مگر اینکه تعداد زیادی پنگوئن، نهنگ و سایر موجودات بومی را بشمارید)، اما حدود ۵۰۰۰ نفر که بیشتر دانشمندان و محققان هستند را در خود جای داده است. این افراد در حال حاضر در ۸۰ پایگاه ساکن هستند. کری نلسون، یک هماهنگ‌کننده اداری در ایستگاه پالمر جزیره آنورس، شمالی‌ترین ایستگاه آمریکا در قطب جنوب، یکی از همین ساکنان مهاجر است.
او می‌گوید: «من واقعا فکر نمی‌کنم اکنون شخصی در اینجا وجود داشته باشد که از بودن در اینجا در دوران همه‌گیری کرونا سپاسگزار نباشد. البته برخی از مردم آماده بازگشت به خانه برای کمک به افرادی هستند که دوستشان دارند. اما همه ما بسیار ممنون هستیم که در مکانی زندگی می‌کنیم که این بیماری و تمام پیامد‌های سلامتی و سبک زندگی آن محسوس نیست.»
در حالی که ممکن است آن‌ها از نظر جغرافیایی از بیماری همه‌گیر کرونا جدا محسوب شوند، اما از این موضوع آگاه‌اند که دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترش، همه‌گیری کرونا را از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون به عنوان «چالش‌برانگیزترین بحران» جهان معرفی کرده است. نلسون و همکارانش دائم در حال مطالعه پیشرفت بیماری هستند. وی می‌گوید: «من احساس می‌کنم وظیفه‌ام به عنوان یک انسان این است که شاهد وقایع در جهان باشم.»
رابرت تایلور در ایستگاه تحقیقاتی روتورا، پایگاه بررسی قطب جنوب انگلیس (BAS) در جزیره آدلاید در ساحل غربی شبه جزیره قطب جنوب مستقر است. این پژوهشگر ۲۹ ساله که اهل اسکاتلند است، به عنوان یک راهنمای میدانی فعالیت می‌کند و به همکاران علمی خود که تحقیق می‌کنند اطمینان می‌دهد که همه کار‌های میدانی و سفر با خیال راحت انجام می‌شود. تیلور که حدود شش ماه پیش وارد قطب جنوب شد، می‌گوید: «من گزارش‌های اوایل ژانویه از چین را به یاد می‌آورم و البته به یاد می‌آورم آن زمان تصور می‌شد این بیماری مانند سرماخوردگی است.»
در حالی که تیلور خود در جنوبی‌ترین قاره بین ایستگاه تحقیقاتی هالی ششم و روترا نقل مکان کرده است، نگران وضعیت خانواده‌اش، به‌ویژه مادربزرگش است. او می‌گوید که احساس ارتباط با آنچه که در جهان اتفاق می‌افتد دشوار است. وی می‌افزاید: «مثل این است که در ماه باشید و به پایین نگاه کنید. ما می‌توانیم ببینیم که چه اتفاقی می‌افتد، اما مسافت طولانی است.»
گردشگری در سال‌های اخیر در قطب جنوب رونق گرفته است، با سفر‌های قطب شمال بیشتر و بیشتر محبوب می‌شود. براساس اعلام انجمن بین‌المللی اپراتور‌های تور قطب جنوب، تقریبا در طول فصل ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ حدود ۵۶۱۶۸ مسافر از این قاره بازدید کرده‌اند که نسبت به سال قبل ۴۰ درصد افزایش داشته است. با این حال، ایستگاه‌ها شروع به محدودیت‌هایی برای بازدید‌های گردشگران در اوایل سال کردند، زیرا ویروس شروع به گسترش در سراسر جهان کرد و تمام بازدید‌های گردشگری لغو شد.
نلسون که غالبا هماهنگی‌های لازم برای بازدید از ایستگاه پالمر را انجام می‌دهد، می‌گوید که این ایستگاه تحقیقاتی سال گذشته از هزاران نفر استقبال کرده است، اما تعداد این تعداد به دلیل بحران کرونا در این فصل کاهش یافته است. دشوار است بگوییم که عدم حضور بازدیدکنندگان چه تأثیری بر صنعت گردشگری قطب جنوب در طولانی‌مدت خواهد داشت.
شرایط سلامتی جسمانی افراد ایدئال به نظر می‌رسد، اما برخی افراد به معنای واقعی کلمه وحشت کرده‌اند. برای مثال برخی ساکنان این منطقه حس می‌کنند که آخرالزمان فرا‌رسیده است. این احساسات بی‌ارتباط با دنبال کردن خبر‌های منفی از راه دور نیست. از سوی دیگر بازگشت بسیاری از افراد به خانه نیز در هاله‌ای از ابهام است. تیلور در این خصوص می‌گوید: «از نظر جسمی زندگی در انتهای دنیا بسیار عجیب است. بر اساس هماهنگی‌های قبلی قرار است در آوریل ۲۰۲۱ باز گردم، اما باید صبر کنم تا قبل از انجام برنامه‌ریزی‌های محکم برای بازگشت به انگلستان همه‌چیز عادی شود.»
بر‌خلاف همه نقاط جهان هنوز هم در قطب جنوب، رستوران‌ها، سالن سینما، سالن ورزش و... باز است. افزون بر این دست‌دادن و در آغوش گرفتن یکدیگر آزاد است و اهالی این منطقه درکی از فاصله‌گذاری اجتماعی ندارند و وقتی یکی از آن‌ها سرفه می‌کند، نمی‌ترسند.
منبع: انتخاب