به گزارش شهرآرانیوز؛ با این حال، سرعت و مقیاس شهرنشینی چالش‌هایی مانند پاسخگویی به تقاضای شتاب‌زده برای مسکن مقرون‌به‌صرفه، زیرساخت‌های قابل دوام از جمله سیستم‌های حمل‌ونقل، خدمات اولیه و مشاغل، به‌ویژه برای نزدیک به یک میلیارد فقرای شهری که در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند، به همراه دارد. درگیری‌های فزاینده به فشار بر شهرها کمک می‌کند، زیرا بیش از ۵۰ درصد از آوارگان اجباری در مناطق شهری زندگی می‌کنند.
هنگامی که یک شهر ساخته می‌شود، شکل فیزیکی و الگو‌های کاربری زمین می‌تواند برای نسل‌ها قفل شود و منجر به گسترش ناپایدار شود. گسترش مصرف زمین شهری تا ۵۰ درصد از رشد جمعیت پیشی می‌گیرد که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰، ۱.۲ میلیون کیلومتر مربع از مساحت شهری جدید به جهان اضافه شود. نتایج؛ شهرها دو سوم مصرف جهانی انرژی را تشکیل می‌دهند و بیش از ۷۰ درصد از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهند.
شهرها نقش مهمی را در مقابله با تغییرات آب و هوایی ایفا می‌کنند، زیرا قرار گرفتن در معرض خطر آب و هوا و بلایا با رشد آنها افزایش می‌یابد. از سال ۱۹۸۵، حدود ۷۶۴۰۰ کیلومتر مربع از زمین‌های تازه شهری شده در مکان‌هایی با عمق آبگرفتگی بیش از ۰.۵ متر در هنگام سیل‌های شدید اضافه شد - این معادل ۵۰ برابر مساحت لندن است. در سطح جهان، ۱.۸۱ میلیارد نفر (یعنی یک نفر از هر ۴ نفر) در مناطق پرخطر سیل زندگی می‌کنند. قرار گرفتن در معرض به ویژه در دشت‌های پرجمعیت رودخانه و خطوط ساحلی در کشور‌های در حال توسعه، جایی که ۸۹ درصد از مردم در معرض سیل در جهان زندگی می‌کنند، زیاد است.
شهرها نیز در خط مقدم مبارزه با اپیدمی‌ها هستند. همه‌گیری کووید-۱۹ یک چالش بزرگ برای شهرها و شهروندان آنها، چه غنی و چه فقیر بود. تأثیر آن و اقدامات انجام شده برای کنترل شیوع ویروس، تأثیرات نامتناسبی بر اقشار فقیر، حاشیه نشین و آسیب پذیر داشته است، خطوط گسل در ساختار اقتصادی شهرها، آمادگی برای چنین بحرانی - به ویژه وضعیت سلامت عمومی و سیستم‌های ارائه خدمات آنها را آشکار می‌کند..
ساخت شهر‌هایی که "کار می‌کنند" - سبز، انعطاف پذیر و فراگیر - نیازمند هماهنگی سیاست گذاری و انتخاب‌های سرمایه گذاری فشرده است. دولت‌های ملی و محلی نقش مهمی برای اقدام در حال حاضر، شکل دادن به آینده توسعه خود و ایجاد فرصت‌ها برای همه دارند.
هدف کار بانک جهانی در توسعه شهری ایجاد شهرها و جوامع پایدار از طریق فرآیند شهرنشینی سبز، فراگیر، رقابتی و تاب‌آور است که به هدف توسعه پایدار (SDG) شماره ۱۱ کمک می‌کند و به اجرای برنامه شهری جدید کمک می‌کند؛ و همچنین به اهداف بانک جهانی برای پایان دادن به فقر شدید و تقویت رفاه مشترک.
بانک جهانی هر سال به طور متوسط ۵ میلیارد دلار در برنامه ریزی و اجرای پروژه‌های وام دهی به شهرها و جوامع پایدار سرمایه گذاری می‌کند تا به شهرها کمک کند تا نیاز‌های حیاتی شهرنشینی را برآورده کنند.
به طور خاص، بانک جهانی رویکرد‌های یکپارچه‌ای را برای تغییر سیستم‌های بنیادی شهرها با تمرکز بر پنج اولویت به شرح زیر اتخاذ می‌کند:
اولین استراتژی کلیدی کمک به شهرها برای تقویت سیستم‌های برنامه ریزی و ظرفیت‌های محلی خود برای طراحی، برنامه ریزی و مدیریت بهتر دارایی‌های شهر و محیط‌های شهری است. در این زمینه، بانک ابزار‌های تشخیصی مختلفی را در اختیار شهرها قرار می‌دهد که تصمیمات برنامه ریزی آگاهانه و همچنین سرمایه گذاری در زیرساخت‌های شهری و ارائه خدمات را امکان پذیر می‌کند.
استراتژی دوم با هدف به حداکثر رساندن منابع مالی متعدد برای شهرها از طریق تقویت سیستم‌های مالی، به آنها امکان می‌دهد تا زیرساخت‌ها و نیاز‌های تامین مالی و سرمایه گذاری ارائه خدمات خود را برآورده کنند. با توجه به رشد پایدار شهر و نیاز به انطباق با تغییرات اقلیمی و کاهش آن، نیاز‌های مالی برای زیرساخت‌های شهری در سطح جهانی ۴.۵ تا ۵.۴ تریلیون دلار در سال تخمین زده می‌شود که شامل ۹ تا ۲۷ درصد حق بیمه برای کاهش انتشار این زیرساخت‌ها می‌شود و در برابر تاثیرات تغییرات آب و هوایی مقاوم است.
در حالی که بیشتر این نیاز مالی احتمالاً در کشور‌های در حال توسعه متمرکز می‌شود، جایی که کسری‌های زیرساختی تاریخی در آنها بارزتر است، تنها بخش کوچکی از تامین مالی مورد نیاز می‌تواند توسط منابع مالی موجود و شرکای توسعه تامین شود. بسیاری از شهرها برای رسیدگی به چالش‌های زیرساختی خود و انجام سرمایه گذاری‌های مورد نیاز با محدودیت‌های مالی حیاتی مواجه هستند.
بانک جهانی موقعیت خوبی برای کمک به شهرها برای گسترش دسترسی به منابع مالی از منابع متعدد، از جمله تامین مالی خصوصی دارد، اما همچنین برای تقویت ظرفیت‌های مالی و سیستم‌هایی که می‌توانند در بلندمدت پایدار باشند.
سومین عنصر کلیدی ترویج توسعه سرزمینی در کشور‌های در حال توسعه و شهر‌های در حال توسعه است. فعالیت‌های اقتصادی تنها در چند مکان متمرکز شده است - تنها ۱.۵ درصد از زمین‌های جهان نیمی از تولید آن را تشکیل می‌دهند. این تمرکز اجتناب ناپذیر است و همچنین مطلوب است.
کار بانک در زمینه توسعه سرزمینی به شهرها نه تنها به عنوان واحد‌های منفرد، بلکه به هماهنگی بین آنها در مقیاس‌های مختلف می‌نگرد: شناسایی اولویت‌های مناطق عقب مانده؛ اتصال فضا‌های شهری و روستایی، و رسیدگی به نابرابری‌های فضایی در داخل شهرها، با هدف امکان رشد اقتصادی سریع‌تر و پیوند مردم با مشاغل بهتر.
با تمرکز روزافزون افراد و دارایی‌ها در شهرها، طیف پیچیده‌ای از شوک‌ها و استرس‌های فزاینده هزینه‌های هنگفتی را بر جهان تحمیل می‌کند. بلایا به طور نامتناسبی بر کشور‌های در حال توسعه تأثیر می‌گذارد که به طور متوسط سالانه ۱ ٪ از تولید ناخالص داخلی را به دلیل بلایا از دست می‌دهند، در حالی که این رقم در کشور‌های توسعه یافته ۰.۱-۰.۳ ٪ است. بدون توسعه شهری فراگیر و مبتنی بر اقلیم، تغییرات اقلیمی می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۱۰۰ میلیون شهرنشین را به فقر بازگرداند.