نوشتن پلی میان انسان‌هاست تا از این راه، افکار، احساسات و خواسته‌های خود را به یکدیگر منتقل کنند. شاید شما هم دوست داشته باشید یک نویسنده شوید. کافی است در گام اول، خوب ببینید و خوب بشنوید تا بتوانید خوب هم بنویسید.
ماهان رشیدی دانش‌آموز کلاس پنجم مدرسه‌ی مفتاح است. او نوشتن را از ۹ سالگی با متن‌های کوتاه و توصیف اشیا و اتفاقات آغاز و در نهایت، پس از شرکت در تشییع باشکوه پیکر سردار سلیمانی، با شرح کامل اجزای قصه‌ی این مراسم بزرگ و مردمی، نخستین موفقیت ادبی خود را کسب کرده است. گفت‌وگوی ما با ماهان را در ادامه بخوانید.
ماهان‌جان، چگونه به نویسندگی علاقه‌مند شدی؟
کارهای مختلفی دلیل علاقه و اشیاق من به نوشتن شده‌اند. شاید اولینشان علاقه‌ی زیاد خواهرم به مطالعه‌ی منظم کتاب‌های داستانی بوده است. از طرف دیگر، پدرم مشوق ما در کتاب‌خواندن است و ما می‌توانیم به‌راحتی کتاب‌هایی را که دوست داریم بخوانیم.
به همین دلیل، ابتدای هر تابستان، تعداد زیادی کتاب‌های داستانی می‌خریم و یکی از تفریحات ما خواندن همین کتاب‌هاست. حتی در خودرو که نشسته‌ایم، بیشتر اوقات در طول مسیرها مشغول خواندن کتاب هستیم.
ورزش‌های جمعی و دورهمی‌های خانوادگی از شادترین لحظات زندگی‌ام هستند اما از خواندن کتاب داستان و حل مسائل ریاضی واقعا لذت می‌برم.
از داستانی که درباره‌ی سردار سلیمانی نوشتی برایمان بگو.
جز داستان تشییع پیکر سردار سلیمانی، درباره‌ی اتفاق‌هایی که در مدرسه و خانواده پیش می‌آید هم چند داستان کوتاه دیگر نوشته‌ام اما بلندترین داستانی که تاکنون نوشتم قصه‌ی سردار سلیمانی با نام «پیمان ابدی» است.
دلیل این نام‌گذاری هم این بود که فکر می‌کردم ما واقعا به سردار سلیمانی مدیون هستیم و وظیفه داریم راهش را ادامه بدهیم.
حضورم در آن مراسم باشکوه و جور شدن عجیب و غریب مترو در آن روز خاص برای رسیدنم به مراسم و همچنین جوش و خروش بزرگ مردم و علاقه‌ی فراوانی که به شهید عزیز داشتند، برایم بسیار زیبا و خاص بود که در قصه‌ام نیز به این موضوعات اشاره کرده‌ام.
فکر می‌کنی برای نویسنده شدن باید چه کارهایی انجام بدهیم؟
به‌نظرم برای نویسنده شدن توجه به ریزه‌کاری‌های اشیا و اتفاقات، داشتن قدرت تخیل بالا، حوصله و صبوری در نوشتن و ویرایش متن و خواندن کتاب‌قصه‌های خوب تأثیر زیادی دارد و خیلی مهم است که من در نوشته‌هایم از همه‌ی این‌ها استفاده می‌کنم.
از کتاب خواندن، نوشتن و از نوشتن، خلاقیت و توجه دقیق به اطرافم را یاد گرفته‌ام و معتقدم نوشتن، خودش، سبب آرامش آدم و ارتباط بهتر با دیگران می‌شود.
یک نویسنده، اول باید اجتماعی باشد و بتواند با دیگران ارتباط قوی و گرمی برقرار کند. صحبت کردن با اطرافیان یکی از ابزارهای مهم قصه‌نویسی است.
خواندن داستان‌های خوب و قوی وسیله‌ی دیگری برای نویسندگی است. نگاه هنرمندانه و دقیق به موضوعاتی که اطراف ما رخ می‌دهد هم ایده‌های خوبی برای نویسندگی به ما می‌دهد که شرکت من در مراسم تشییع پیکر سردار سلیمانی و نگاه دقیق به وقایع آن روز، مثال این قضیه است.
از پیروزی‌ها و اهدافت برایمان می‌گویی؟
در جشنواره‌ی فرهنگی‌هنری سال ۱۴۰۱ نفر اول ناحیه شدم. پارسال نفر اول کلاس و مدرسه بودم و امسال هم در اولین آزمون علمی دبستان مفتاح جزو نفرات برتر شدم که از این بابت از مدیر و معلم‌های بسیار خوبم که زمینه‌ی رشد ما در زمینه‌های مختلف را فراهم می‌کنند سپاسگزارم.
داستان‌نویسی برای من یکی از فعالیت‌های جنبی و سرگرم‌کننده است. در کنار آن دوست دارم با خوب درس خواندن وارد دانشگاه شوم و مانند برادر بزرگ‌ترم دندان‌پزشک ماهری بشوم.
درباره گذران اوقات فراغت چه نظری داری؟
همیشه به دوستان و به دانش‌آموزان هم‌سن خودم می‌گویم وقت خود را کمتر صرف موبایل و بازی‌های کامپیوتری کنند و به ورزش و مطالعه بیشتر توجه داشته باشند.
البته در فصل تابستان که اوقات فراغت بیشتری دارم من هم سراغ بازی‌های رایانه‌ای می‌روم اما خیلی محدود و کنترل‌شده.
دراین‌باره هم قدردان پدر خوب و مادر عزیزم هستم که امکان ورزش و مطالعه در اوقات فراغت را برایم فراهم کرده‌اند تا فعالیت مفیدی داشته باشم و وقتم را بیهوده هدر ندهم.