به گزارش شهرآرانیوز، مهارت گفتگو و استفاده از کلمات مناسب یکی از بخش های مهم مهارت های اجتماعی است که در هر رابطه ای منجر به تحکیم آن رابطه خواهد شد و دنیای روانشناسی بینشی از این اشتباهات رایج کلامی را در اختیار ما قرار می‌دهد. به نظر می‌رسد عبارات متعددی وجود دارد که وقتی به طور مکرر استفاده می‌شود، ممکن است نشان دهنده مهارت‌های اجتماعی ضعیفی باشد.
بیایید این هشت عبارتی را که مردم اغلب بدون اینکه متوجه شوند چگونه درک می‌شوند، استفاده می‌کنند، بررسی کنیم.
عبارت «بعدا متوجه خواهید شد…» اغلب می‌تواند تحقیرآمیز به نظر برسد. این می‌تواند به این معنی باشد که دیدگاه یا دانش طرف مقابل نادرست یا ناقص است. به جای تقویت یک گفتگوی سالم، ممکن است حس رقابت ایجاد کند.
کسانی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است متوجه نشوند که چگونه چنین عباراتی می‌توانند لذت و جریان گفتگو را کاهش دهند. همیشه بهتر است فضایی برای یادگیری و به اشتراک گذاری ایجاد کنید تا اینکه یک نفره باشید.
عبارت " نمی‌خواهم توهین کنم، اما... " یک نمونه کلاسیک از تعارف پشت سر است. اغلب به عنوان مقدمه‌ای برای حرفی استفاده می‌شود که توهین آمیز است.
روانشناسی به ما می‌گوید که وقتی مردم این عبارت را می‌شنوند، به طور غریزی خود را برای توهین آماده می‌کنند. مغز انسان سوگیری منفی دارد، به این معنی که به محرک‌های منفی شدیدتر از محرک‌های مثبت واکنش نشان می‌دهد. این یک مکانیسم بقا است که طی هزاران سال تکامل یافته است.
وقتی کسی می‌شنود " نمی‌خواهم توهین کنم، اما... "، این سوگیری منفی را تحریک می‌کند و مغز خود را برای توهین آماده می‌کند. این می‌تواند بلافاصله شنونده را در حالت دفاعی قرار دهد، حتی قبل از اینکه بقیه جمله گفته شود.
افرادی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است از این عبارت استفاده کنند و فکر کنند که ضربه نظرات آنها را کاهش می‌دهد. اما در واقعیت، دقیقاً برعکس عمل می‌کند. به جای استفاده از این عبارت، سعی کنید در بازخورد یا نظرات خود شفاف و بادرایت باشید.
عبارتی که اغلب توسط افراد با مهارت‌های اجتماعی ضعیف استفاده می‌شود، این است: «صادق باشیم…» ممکن است به اندازه کافی بی‌گناه به نظر برسد، اما می‌تواند ناخواسته نشان دهنده عدم صداقت در اظهارات قبلی باشد. دلالت بر این دارد که آنچه بعد می‌آید لحظه نادری از حقیقت است و شنونده را در مورد صداقت آنچه قبلا گفته شد شگفت زده می‌کند.
صداقت باید پیش فرض در ارتباطات باشد، نه یک استثنا؛ بنابراین به جای اینکه با این عبارت صداقت خود را نشان دهید، آن را از طریق کلمات و اعمال ثابت خود نشان دهید.
اختلافات بخشی عادی از مکالمات هستند، اما نحوه برخورد ما با آنها می‌تواند نشان دهنده مهارت‌های اجتماعی ما باشد.
یک عبارت که می‌تواند کاملاً مضر باشد، "فرقی نمی‌کند" است. این عبارت اغلب می‌تواند به عنوان نادیده گرفتن یا بی تفاوتی تلقی شود. این نشان می‌دهد که شما تمایلی به شرکت در بحث یا در نظر گرفتن دیدگاه شخص دیگری ندارید.
به عنوان مثال، اگر کسی نظر خود را به اشتراک بگذارد و شما با " فرقی نمی‌کند " پاسخ دهید، می‌تواند به این معنی باشد که برای افکار او ارزشی قائل نیستید یا احساس می‌کنید ارزش وقت گذاشتن برای بحث کردن را ندارد.
افرادی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است از این عبارت استفاده کنند بدون اینکه متوجه باشند چه تاثیری بر روابطشان می‌گذارد. یک رویکرد سازنده‌تر این است که با احترام مخالفت کنید یا سؤال بپرسید تا دیدگاه طرف مقابل را بهتر درک کنید.
زندگی مجموعه‌ای از فراز و نشیب هاست. همه ما اشتباه می‌کنیم و این اشکالی ندارد. مهم این است که چگونه به آنها پاسخ می‌دهیم.
عبارتی که اغلب توسط افرادی با مهارت‌های اجتماعی ضعیف‌تر استفاده می‌شود این است: «تقصیر من نیست». این عبارت می‌تواند به عنوان منحرف کننده مسئولیت باشد و به اعتماد در روابط آسیب برساند.
سناریویی را تصور کنید که در آن مشکلی در محل کار پیش می‌آید، و به جای همکاری برای یافتن راه‌حل، یکی از اعضای تیم می‌گوید: «تقصیر من نیست». این عبارت می‌تواند یک شکاف ایجاد کند و سرزنش را به جای مشارکت تقویت کند.
اعتراف به اشتباهات و پذیرفتن مسئولیت اعمالمان دشوار، اما برای رشد ضروری است. این نشان دهنده بلوغ، شجاعت و صداقت است. به جای سرزنش، باید تلاش کنیم تا از اشتباهات خود درس بگیریم و در صورت لزوم اصلاح کنیم. این در مورد مالکیت اعمالمان و استفاده از اشتباهاتمان به عنوان پله‌ای برای تبدیل شدن به نسخه‌های بهتری از خودمان است.
در مکالمات، به اشتراک گذاشتن نظرات و افکار طبیعی است. با این حال، عبارت "من فقط می‌گویم ... " اغلب می‌تواند یک میدان مین باشد.
افرادی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند، ممکن است از «فقط می‌گویم…» به‌عنوان حائل استفاده کنند، و فکر می‌کنند که این نظر بالقوه بحث‌برانگیز یا انتقادی آنها را قابل قبول‌تر می‌کند. اما اغلب می‌تواند اثر معکوس داشته باشد و باعث شود شنونده احساس تدافعی یا طرد شدن کند.
ضروری است که صاحب کلمات خود باشیم و افکار خود را محترمانه بدون پنهان شدن در پشت چنین عباراتی بیان کنیم.
وقتی صحبت از ارتباط موثر می‌شود، تعمیم دامی است که باید از آن اجتناب کنیم.
عباراتی مانند "تو همیشه... " یا "تو هرگز... " اغلب توسط افرادی با مهارت‌های اجتماعی ضعیف استفاده می‌شود. این اظهارات می‌توانند آسیب زا باشند، زیرا تمایل دارند رفتار یک فرد را تعمیم دهند، اغلب در یک نور منفی.
برای مثال، گفتن «تو هرگز به من گوش نمی‌دهی» یا «همیشه قرار‌های مهم را فراموش می‌کنی» می‌تواند باعث شود طرف مقابل احساس حمله و تدافعی کند. آنها را در موقعیتی قرار می‌دهد که احساس می‌کنند به جای شرکت در یک گفتگوی معنادار، نیاز به توجیه اعمال خود دارند.
به جای استفاده از این عبارات تعمیم دهنده، بهتر است به موارد خاصی بپردازید و بیان کنید که این اقدامات چه احساسی در شما ایجاد کرده است. این رویکرد گفتگوی باز را تشویق می‌کند و حالت تدافعی را به حداقل می‌رساند.
عبارت "من اینطور هستم" می‌تواند بسیار مشکل ساز باشد. این نشان دهنده امتناع از رشد یا تغییر است، حتی زمانی که این رفتار به دیگران آسیب می‌رساند یا مانع پیشرفت شخصی می‌شود.
وقتی مردم این را می‌گویند، ممکن است فکر کنند دارند هویت خود را ابراز می‌کنند. با این حال، اغلب بهانه‌ای برای عدم مسئولیت پذیری در قبال اعمالی است که بر دیگران تأثیر منفی می‌گذارد.
زیبایی انسان بودن ظرفیت ما برای رشد و تغییر است. ما باید برای بهبود خود تلاش کنیم، به خصوص زمانی که اعمال یا گفتار ما بر اطرافیان ما تأثیر منفی می‌گذارد. ادعای "من اینطور هستم" این احتمال را از بین می‌برد و می‌تواند روابط را تیره کند.
منبع: عصرایران