به گزارش شهرآرانیوز؛ موسیقی در خانواده استاد فرامرز رستمی میراثی نبود، اما او به‌واسطه علاقه‌ای که به موسیقی داشت در این وادی قدم گذاشت؛ به خوبی حضور بخشی‌ها را درک و از محضر حسن بخشی، علی بابا رستمی، سلطان رضا بخشی (ولی‌نژاد) بهره برد و شاگردان بزرگی را هم‌چون مظفر حمیدی و علی محمد شریف تربیت کرد.
استاد فرامرز رستمی نخستین فردی بود که بخشی‌ها را گردهم جمع می‌کرد و نه‌تن‌ها به آنها شعر، بلکه محتوا و بن‌مایه موسیقی را آموزش می‌داد.
از دیگر ویژگی‌های این بزرگمرد موسیقی مقامی استان می‌توان به جمع کردن بخشی‌ها با سبک، لحن و صدای متفاوت در کنار هم و شکل دادن کارگروهی اشاره کرد.
خانه فرامرز رستمی مکتبخانه بخشی‌های بجنورد و محفلی برای بسیاری از بخشی‌ها هم‌چون مختار زنبیل باف و سهراب محمدی بود.
او مردی از نسل و تبار لولوچی‌ها بود که در چاووش‌خوانی، مداحی و نوحه‌سرایی و سرودن شعر و موسیقی مقامی تبحر داشت و ویژگی منحصربه‌فرد او، مناسب‌خوانی و متناسب‌خوانی بود که به‌شدت روی آن تاکید می‌شد.
استاد فرامرز رستمی ۲۳ مهر ماه در سن ۸۱ سالگی براثر بیماری دار فانی را وداع گفت. این هنرمند بجنوردی سال گذشته در شانزدهمین جشنواره ملی موسیقی نواحی ایران در بخش «ترانه‌خوانی» موفق به دریافت درجه یک هنری شد.
منبع: ایسنا