با هر نگاه،
بر آسمان این خاک هزار بوسه می زنم.
نفسم را از «رود سپید» و آسمان «خزر»
و خلیج همیشگی فارس می گیرم
من نگاهم،
از تنب بزرگ و کوچک و ابو موسی نور می گیرد
من عشقم را در کوه گواتر،
در سرخس و خرمشهر،
به زبان مادری فریاد خواهم زد.
تفنگم در دست و سرودم بر لب
همه ایران را می بوسم
من خورشید هزار پاره عشق را،
بر خاک وطن می آویزم
ای وارثان پاکی من آخرین نگاهم
بر آسمان آبی این خاک و خلیج همیشگی فارس
فارس
فارس خواهد بود.
عادل حسنی