به گزارش شهرآرانیوز، چشم‌هایشان به زمین نونوارشده خیره شده است؛ زمینی که سبزی چمن مصنوعی‌اش هنوز چشم را می‌زند. با آن صورت‌های معصوم روی سکو‌ها نشسته‌اند و با شوق به زمین چمن مصنوعی می‌نگرند و رؤیاهایشان را در آن تصویر می‌کنند. اینجا مجموعه ورزشی شهرک شهیدرجایی مشهد است که سال‌ها پاتوق فوتبال چهره‌های نامدار فوتبال شهر در زمین خاکی آن بود و چندسالی می‌شد که زمین خاکی قدیمی آن تعطیل شده و بی‌استفاده بود. با این همه، حالا پس از پیگیری‌های اداره ورزش‌وجوانان مشهد این زمین، چمن‌مصنوعی شده است تا به بهترین شکل دوباره در مسیر استفاده جوانان و اهالی محله قرار بگیرد. البته در این میان اهالی حر ۱۹ دغدغه‌هایی هم داشتند که درخورتأمل بود؛ دغدغه‌هایی از جنس پول و ایمنی!
وقتی از محله کم‌برخوردار وارد مجموعه ورزشی قدیمی شهر می‌شویم، سبزی چمن‌مصنوعی از راه دور جلب توجه می‌کند؛ چمنی که کف زمین پهن شده است، اما هنوز تعدادی کارگر مشغول کارند. کارگران در حال صرف ناهار هستند که بالای سرشان می‌رویم. حسین پلوشی سرکارگر پروژه است و درباره آن توضیح می‌دهد: زمین از صفر خاکی بود که گریدر انداختیم و تراز و جدول کار کردیم. جدول چهل‌پنجاه سانتی‌متر ارتفاع داشت که سی سانتی‌متر را قلوه انداختیم و ۱۰ سانتی‌متر هم بادومی و هفت‌هشت سانتی‌متر هم نخودی زیر چمن کار شده است. وی می‌افزاید: روی زمین ۲۵ رول شصت‌متری چمن‌مصنوعی در عرض پهن شده است. زه‌کشی زیر چمن کاملا استاندارد انجام شده است و مشکلی بابت بارش برف و باران ندارد. خط‌کشی‌ها انجام شده است و دروازه‌ها هم به‌زودی نصب می‌شود و بعد هم اطراف زمین فنس کشیده می‌شود و می‌تواند به بهره‌برداری برسد. سرکارگر این پروژه درباره مدت کار روی زمین برای نصب چمن‌مصنوعی اظهار می‌کند: این پروژه از سه ماه پیش در حال انجام است، اما تعطیلی‌هایی هم داشتیم و می‌توانم بگویم بین چهل تا پنجاه روز کاری زمان کار این پروژه بود.
رئیس اداره ورزش‌وجوانان مشهد در گفتگو با شهرآراورزشی درباره روند چمن‌کردن زمین فوتبال خاکی مجموعه ورزشی شهرک شهیدرجایی می‌گوید: واقعیت آن است که اعتبار این کار یکی‌دو سالی بود که تأمین نمیشد، اما با پیگیری‌هایی که از نماینده محترم مجلس شورای اسلامی و فرماندار مشهد داشتیم، سرانجام توانستیم اعتبار لازم را جذب کنیم. علی برومند می‌افزاید: مجری این پروژه بسیج سازندگی بود و ۹ میلیارد اعتبار برای نصب چمن‌مصنوعی تأمین شده است. وی بیان می‌کند: علاوه بر چمن‌مصنوعی، از پیمانکار خواستیم اطراف زمین چمن را هم با توجه به بافت منطقه، فنس بکشد. همچنین برای بحث ایمنی همه مجموعه را دورتادور «شاخ‌گوزنی» نصب کردیم تا امنیت مجموعه هم تأمین شود. برومند اذعان می‌کند: برای زمین نور و پروژکتور هم لازم است تا علاقه‌مندان بتوانند هنگام تاریکی هوا هم از آن استفاده کنند که به‌دنبال تأمین اعتبار آن هم هستیم. رئیس اداره ورزش‌وجوانان مشهد در پاسخ به این دغدغه اهالی محله که هزینه استفاده از این زمین به چه شکل خواهد بود، تصریح می‌کند: الان سالن کشتی ما رایگان است و دو سالن فوتسال را هم یا رایگان در اختیار اهالی محله می‌گذاریم یا اگر هزینه‌ای هم می‌گیریم، بسیار ناچیز و یک‌سوم دیگرسالن‌های شهر است. درباره زمین چمن‌مصنوعی هم تا زمانی که زمین به بهره‌برداری نرسد، نمی‌توان تصمیمی خاصی گرفت، اما ما یا باید زمین را به بخش خصوصی یا هیئت‌های ورزشی بدهیم. خود من موافق نیستم که در ابتدای امر زمین را به بخش خصوصی بدهیم. شاید بهتر باشد یک‌سال اول زمین را به هیئت‌های ورزشی بدهیم و بی‌شک اهالی محله را هم پذیرش خواهیم کرد. اگر هزینه‌ای هم از اهالی محله بگیریم، یک‌سوم هزینه‌ای است که مثلا برای زمین شماره‌یک تختی مشهد می‌گیرند. به‌طور کلی هدف ما این است که قشر آسیب‌پذیر از این زمین استفاده کنند.
اهالی محله واکنش جالبی به این اتفاق دارند. بچه‌ها با پای برهنه و دمپایی وارد مجموعه می‌شوند و، چون می‌دانند هنوز نمی‌توانند از این زمین استفاده کنند، در کنار زمین مشغول فوتبال بازی‌کردن با توپ پلاستیکی می‌شوند. گروهی از آنها هم روی سکو‌ها نشسته‌اند و با حسرت و آرزو به زمین خیره مانده‌اند. در این میان برخی بزرگ‌تر‌های محله دغدغه‌هایی جدی دارند. مغازه‌دار جلوی مجموعه ورزشی شهرک شهیدرجایی که خیلی هم فوتبالی است، می‌گوید: یکی از مشکلات اصلی ما که پیش‌تر با اعضای هیئت‌امنای مسجد بابت همین مسئله نزد فرماندار هم رفته بودیم، حضور معتادان و ناامنی است. وی می‌افزاید: وقتی عزیزان زحمت کشیدند و آمدند زمین اینجا را چمن‌مصنوعی کردند، باید امکانات دیگری هم ایجاد شود. این منطقه حاشیه‌نشین است و خانواده‌ها توانایی این را ندارند که بچه‌هایشان از این امکانات استفاده کنند، مگر اینکه رایگان یا هزینه‌هایش خیلی کم باشد. البته این دغدغه را مهدی محمدی هم دارد؛ مرد میان‌سالی که می‌گوید در جوانی پاتوقش بازی در زمین خاکی همین مجموعه بوده است. او می‌گوید: سال‌ها در این زمین خاکی بازی می‌کردیم و خاطرات زیادی داریم. زمین چمنی که زدند، کار خوبی است، اما باید زحمت بکشند و برای هزینه‌هایش هم فکری بکنند. اگر بتوانند اینجا را رایگان در اختیار بچه‌های محله بگذارند، جوانان از بیکاری و علافی و هزاران آسیب اجتماعی در امان می‌مانند. عوض اینکه جوان دنبال کار خلاف برود، می‌آید و اینجا ورزش می‌کند. این مهم‌ترین خواسته ما از مسئولان است. حالا که این کار خوب را کرده‌اید و زمین چمن‌مصنوعی ساخته‌اید، کاری کنید جوانان همین منطقه کم‌برخوردار هم بتوانند از آن استفاده کنند. این‌طور نباشد که زمین را بسازید و بعد از بالای شهر بیایند از این امکانات استفاده کنند.
زنقایی، یکی از بانوان بسیجی محله، هم خودش را به زمین می‌رساند و در گفتگو با شهرآراورزشی یادآور می‌شود: این اقدام گام بزرگ و مفیدی برای بچه‌های این منطقه است که زمین چمن درست‌وحسابی برای ورزش نداشتند، اما باید پیگیری‌های دیگری هم انجام شود. باید برای تجمع معتادان و اتباع هم در اینجا فکری شود. اگر قرار باشد این همه هزینه شود، اما بچه من و شما به‌علت ناامنی جرئت نکند به اینجا بیاید، این کار فایده‌ای ندارد. اکنون در سالن‌های همین‌جا که ما برای ورزش بانوان گرفته‌ایم، به‌علت نداشتن امنیت، خانواده‌ها جرئت نمی‌کنند بچه‌هایشان را به این سالن‌ها بفرستند. به نظرم اولویت اصلی اینجا امنیت است. اگر این همه هزینه شود، اما امنیت نداشته باشد، فایده ندارد.