تیم ملی فوتبال ایران به‌سختی توانست از سد کره شمالی عبور کند تا انتقادات بسیاری به نحوه عملکرد تیم ملی مطرح شود.
بسیاری از کارشناسان به درستی دست روی نقطه اصلی مشکلات تیم ملی در خط دفاع گذاشته و معتقدند با این سبک و سیاق دفاعی، تیم ملی در جام جهانی به دستاوردی نخواهد رسید.
در عین حال، اما از جانب مردان فعال و سیاست‌گذاران در تیم ملی فوتبال این موضوع مطرح می‌شود که تیم ملی باید به دور دوم صعود کند.
البته این هدف‌گذاری خوب است، اما به شرط آنکه تیم ملی در فاز دفاعی عملکرد مطلوبی را ارائه کند و اتفاقات تلخی که در بخش دفاعی تیم ملی در بازی با کره شمالی رخ داد، دیگر تکرار نشود.
حال اگر تصور کنیم تیم ملی در بخش دفاعی دچار تحول شود و دیگر اشتباهات بازی با کره شمالی تکرار نشود، این سؤال به وجود می‌آید که آیا به واقع صعود به دور دوم جام جهانی ۴۸ تیمی می‌تواند هدف‌گذاری مناسبی باشد؟
پاسخ روشن است. شاید صعود به دور دوم از جام جهانی ۳۲ تیمی بتواند یک دستاورد باشد که البته فوتبال ایران تاکنون نیز به آن نرسیده است، اما به واقع صعود به دور دوم جام جهانی ۴۸ تیمی دستاورد بزرگی نیست؛ به خصوص اینکه می‌بینیم از همین قاره آسیا قرار است هشت‌ونیم تیم به جام جهانی بروند که احتمالاً این تعداد به ۹ تیم افزایش خواهد یافت که همین تعدد تیم‌های آسیایی خود گواهی است صادق بر این مدعا که جام جهانی آتی آن اعتباری را که مدنظر است، لااقل در مرحله مقدماتی ندارد.
بنابراین، گفتن این جمله که تیم ملی باید در جام جهانی آتی به دور دوم صعود کند، یک جمله کاملاً گمراه‌کننده است و آنچه رسانه‌ها و کارشناسان باید مطالبه کنند، صعود تیم ملی به دور سوم جام جهانی است و این موضوع باید تا حضور ایران در جام جهانی بیان شود.
به‌هرحال همه علاقه‌مندان به فوتبال دوست دارند تیم ملی در یک آوردگاه مهم همچون جام جهانی به دستاوردی بزرگ برسد، اما لازم است درباره نوع هدف‌گذاری‌ها نیز اطلاعات درستی به افکار عمومی داده شود و الگو‌ها طوری تبیین شود که بینش و فهم علاقه‌مندان به فوتبال به بازیچه گرفته نشود.