به گزارش شهرآرانیوز، پول دارند به اندازه مردمان یک شهر و دوست دارند قبرستانشان هم مثل زندگی‌شان لاکچری باشد. دوست دارند وقتی به خاک سپرده می‌شوند، بالای قبرشان درختان سبز، بلبلان آوازخوان و جوی آبی روان باشد.
پول‌دارها از وقتی به دنیا می‌آیند تا وقتی از دنیا می‌روند، جهانی متفاوت از دیگران دارند. به قول قدیمی‌ها دارندگی و برازندگی!
پول‌دار و فقیر بودن مختص ایران نیست و همه جای دنیا ثروت‌مندان زندگی متفاوتی نسبت به دیگران دارند اما قرار ما در ایران این نبود.
قرار نبود که پول‌دار بودن تبدیل به یک فضیلت شود و مردم به جای رسیدن به مرتبه انسانی به دنبال رسیدن به جایگاه مادی باشند.
نویسنده و بسیاری از آنهایی که این نوشتار را می‌خوانند متولد بعد از انقلاب هستند و شعارهای ابتدای انقلاب را شنیده و خوانده‌اند. شعارهایی که دم از انسانیت و معنویت می‌زد.
آنهایی که دهه شصت را درک کرده‌اند، می‌گویند واقعا شعارهایی که داده می‌شد در زندگی مردم و مسئولان ساری و جاری بود. در آن زمان آنهایی که ردای مسئولیت به تن میکردند به دوست‌های ندار خود می‌بالیدند نه کسانی که حاضر هستند کل لواسان را به نام آن‌ها بزنند.
دیدن قبرستان‌های لاکچری اصلا عجیب نبود. باید هم در زمانه‌ای که پول تبدیل به خدا شده است، ملت به دنبال قبرهای زیبا و سرسبز باشند. زمانی همه نگران زیر قبر بودند و آینده‌شان در جهان باقی اما زندگی پر زرق و برق، کاری کرده است که برخی حتی بعد از مرگ هم به فکر حرف مردم و قضاوت آن‌ها هستند.
واقعا باید کمی نگران شد، قبر که خانه آخرت است سوژه چشم‌وهم‌چشمی شده است. می‌گردند سنگ قبری زیباتر از سنگ قبر دیگر پیدا کنند تا چشم فامیل را در بیاورند و به خانه ابدی مرده‌شان ببالند که دیدید ما برای پدرمان چه سنگ‌تمامی گذاشتیم و شما نتوانستید.
در جامعه‌ای که سنگ قبر عامل تفاخر باشد، قطعا انسانیت قربانی می‌شود. قطعا آدم‌هایی که مهربانی و انسان بودن برای‌شان الویت است محکوم می‌شوند.
در چنین جامعه‌ای است که می‌گویند اگر گرگ نباشی، کلاهت پس معرکه است. گرگ بودن یعنی رحم نکردن به دیگران. یعنی آسان نگرفتن به خانواده، هم محله‌ای، هم شهری و هم‌وطنت.
در جامعه‌ای که همه گرگ باشند، دیگر خبری از مهربانی نیست چون همه یادگرفتند دریده باشند و دیگران بدرند.
حتما شنیده‌اید که : «عاقبت گرگ زاده گرگ شود/ گرچه با آدمی بزرگ شود» گرگ‌بودنِ امروز ما باعث می‌شود که فردا فرزندانمان هم وارد این چرخه شوند و سعی کنند گرگ باشند، چون یاد گرفته‌اند «آدم خوب بودن» در این جامعه یعنی زندگی سخت، زندگی که هشتش همیشه گرو نه است.
منبع: عصرایران