به گزارش شهرآرانیوز؛ ماجرای آلودگی هوا در ایران به‌قدری جدی است و اوضاع هوا به اندازه‌ای در کلان‌شهر‌هایی مثل مشهد وخیم است که اصلا کسی سراغ سایر آلایندههای مهم شهر مثل آلودگی صوتی، امواج الکترومغناطیس و... نمی‌رود؛ درحالی‌که اگر اهمیت آنها بیشتر از آلودگی هوا نباشد، کمتر نیست.
آلودگی صوتی یکی از همین آلاینده‌هاست که معمولا در شهر‌های بزرگ خیلی به آن توجه نمی‌شود، اما سازمان بهداشت جهانی آن را در شهر‌های بزرگ به‌عنوان سومین نوع آلودگی‌های خطرناک بعد از آلودگی آب وهوا معرفی می‌کند و درست مثل آلودگی هوا، اوضاع مشهد در این مورد هم مناسب نیست و احتمالا یکی از آلوده‌ترین شهر‌های کشور در‌این‌زمینه هستیم.
شهرداری مشهد حدود پانزده ایستگاه سنجش برای اندازه‌گیری میزان شدت صوت در نقاط مختلف شهر نصب کرده است و گزارش مرکز پایش آلایندههای زیست‌محیطی شهرداری از داده‌های ثبت‌شده این ایستگاهها در سال ۱۴۰۲، نشان می‌دهد که میانگین شدت صوت در شهر مشهد در شب‌و‌روز بیشتر از حد استانداردی است که سازمان محیط‌زیست کشور حدود بیست سال پیش مشخص کرده است.
از نظر علمی، «آلودگی صدا» سطحی از وجود امواج صوتی است که می‌تواند باعث اختلال در آسایش افراد یا سبب آزار عصبی‌روانی، اختلال فیزیولوژیک یا بیماری شود؛ اما به زبان ساده‌تر، صدایی است که انسان و دستگاه شنوایی تمایلی به شنیدن آن ندارد و به‌نوعی آلودگی صوتی است؛ آلودگی که بیشتر از هرجای دیگر، شهر‌های بزرگ به‌خاطر متراکم‌شدن بافت شهری و... با آن درگیر هستند.
هیئت‌وزیران در سال ۱۳۷۸ و براساس ماده۲ آیین‌نامه نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی، حد استاندارد این آلودگی در هوای آزاد ایران را مشخص کرده است که براساس این شیوه‌نامه، در منطقه مسکونی و در بازه زمانی ۷صبح تا۱۰ شب میزان استاندارد صدا فقط ۵۵دسی‌بل است و در بازه ۱۰شب تا ۷ صبح این عدد باید ۴۵دسی‌بل باشد. در مناطق مسکونی‌تجاری این عدد از صبح تا شب نباید بیشتر از شصت و از شب تا صبح هم نباید بیش از پنجاه دسی‌بل باشد و هر عددی که بیشتر از این مصوبه در هوای آزاد هر شهری ثبت و ضبط شود، نشان می‌دهد که آن شهر و منطقه درگیر آلودگی صوتی است.
مشهد یکی از معدود‌شهر‌هایی است که آلودگی صوتی در آن اندازه‌گیری می‌شود و ایستگاه‌های سنجش این آلایندگی در شهر در این سال‌ها سه‌برابر شده است. درحال‌حاضر میزان آلایندگی صوتی در نقاط مختلف شهر توسط پانزده ایستگاه سنجش صوت رصد و داده‌های آن ثبت‌و‌ضبط می‌شود. براساس گزارش مرکز پایش آلایندههای زیست‌محیطی از وضعیت آلودگی صوتی، درسال گذشته ۱۱ هزارو ۲۳۷ برداشت شدت صوت از مناطق سیزده‌گانه مشهد انجام شده است که ۹ هزارو ۹۴۸ مورد از برداشت‌ها صحیح بوده است. بیشترین برداشت مربوط به دو منطقه ۴ و ۱۲ بوده است و کمترین برداشت‌ها هم برای دو منطقه ۵ و ۷ بوده است.
میانگین برداشت‌های سال گذشته از شدت صوت سیزده منطقه شهرداری مشهد عدد ۶۵دسی‌بل را برای روز و ۵۸دسی‌بل را برای شب نشان می‌دهد که کاملا بیشتر از حد استاندارد ۵۵دسی‌بل روز و ۴۵دسی‌بل شب است که سازمان محیط‌زیست در سال ۱۳۷۸ مشخص کرده است. در‌این‌میان، اما بیشترین شدت صوت در منطقه‌یک ثبت‌و‌ضبط شده است.
میانگین شدت صوت روزانه در این منطقه شهری ۸۲دسی‌بل و شدت صوت در شب تقریبا ۸۱دسی‌بل است. منطقه ۱۱ هم در این برداشت‌ها کم‌سروصداترین منطقه شهری مشهد است و شدت صوت، روز‌ها در این منطقه دویست هزار‌نفری شهر ۵۸دسی‌بل و پایین‌تر از میانگین کل شهر است و در شب‌ها هم این عدد حدود پنجاه دسی‌بل است که باز هم از کل شهر کمتر است.
جدا از برداشت شدت صوت به‌صورت منطقه‌ای، میزان صدایی که کاربری‌های مختلف در طول شبانه‌روز تولید می‌کنند هم در مشهد اندازه‌گیری می‌شود. در بین پنج کاربری آموزشی، ترافیکی، خدماتی، درمانی و مسکونی که شدت صوت آنها اندازه‌گیری شده است، بیشترین سروصدا مربوط به کاربری ترافیکی است که میانگین تولید صدا در این کاربری به‌صورت روزانه و شبانه ۶۵ دسی‌بل است. کاربری مسکونی هم در رده آخر تولید آلودگی صوتی قرار گرفته است و میانگین شدت صوت برداشت‌شده روزانه و شبانه از این کاربری فقط ۵۸ دسی‌بل است.
داده‌های گزارش سال ۱۴۰۲ مرکز پایش آلایندههای زیست‌محیطی شهرداری مشهد، میزان شدت صوت در فصول مختلف سال را هم بررسی کرده که میانگین شدت صوت در فصل بهار از همه بیشتر است و این فصل را می‌توانیم آلوده‌ترین فصل سال از نظر صوت بنامیم و از‌طرف‌دیگر در زمستان کمترین میزان سروصدا به ثبت رسیده است. براساس اطلاعات این گزارش، میانگین کل شدت صوت در بهار حدود ۶۴دسی‌بل است و این عدد در زمستان فقط ۶۱دسی‌بل است که البته باز هم بیشتر از حد استانداردی است که سازمان محیط‌زیست کشور حدود دو دهه پیش تعیین کرده است.
اندازه‌گیری شدت صوت کاربری‌های ترافیکی شهر مشهد در ایستگاه‌های امامیه، کریمی، خیام شمالی، آوینی، مفتح، چهارراه شهدا و شریعتی انجام می‌شود و ایستگاه‌های ثابت خاقانی، مفتح، سمزقند، سرافرازان، هفت‌حوض، مهران و اقدسیه، وظیفه اندازه‌گیری صوت کاربری‌های مسکونی را دارند که مجموع این ایستگاهها در سال گذشته ۸۹ هزارو ۴۸۲ برداشت مورد‌قبول انجام داده‌اند که ایستگاه هفت‌حوض و سرافرازان، بیشترین برداشت و ایستگاه‌های کریمی و میدان شریعتی هم کمترین برداشت ممکن را داشته‌اند.
در این‌میان، اما میانگین شدت صوت روزانه و شبانه در ایستگاه کریمی با ۷۷دسی‌بل بیشتر از همه ایستگاهها بوده و امامیه هم آرام‌ترین ایستگاه ثابت شدت صوت شهر بوده است و میانگین ۳۴دسی‌بل در این ایستگاه به ثبت رسیده است.
با این همه، اما گزارش سال ۱۴۰۲ مرکز پایش آلایندههای زیست‌محیطی نشان می‌دهد که شدت صوت در همه ایستگاه‌های سطح شهر بالاتر از حد استانداردی است که برای کشور تهیه شده است و در کنار آلودگی هوا، مشهد در فهرست یکی از آلوده‌ترین شهر‌های کشور از نظر صوتی هم قرار دارد.