حمیده ذاکری| شهرآرانیوز؛ خانه حضرت زهرا (س) نخستین خانه‌ای بود که در آن مجلس روضه اهل‌بیت(ع) برگزار شد. روایات متعددی داریم که جبرئیل در خانه سرور زنان عالم (س) بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد و حتی به ذکر مصیبت حضرت سیدالشهدا (ع) پرداخت؛ خانه‌ای که پس از شهادت صدیقه‌طاهره (س)، محزون‌ترین بیت در زمین و آسمان‌ها بود و ذکر مصیبت این بانوی بزرگوار در آن برقرار بود؛ سنت روضه از این خانه به یادگار مانده است؛ سنتی که در خانه‌های ایرانی هم ریشه دارد و هنوز هم با وجود بزرگ شدن هیئات و دسته‌های عزاداری، زنان ایرانی میراث‌دار این سنت حسنه روضه‌های کوچک خانگی هستند.
ایام فاطمیه است؛ هستند افرادی که با وجود علاقه به این سنت مبارک، به‌دلیل کمبود امکانات و نداشتن فضای مناسب و آپارتمانی شدن زندگی‌ها، برای برگزاری روضه و مجلس عزا با مشکلاتی روبه‌رو هستند. در ادامه چگونگی برگزاری یک محفل خودمانی را با هم مرور می‌کنیم.
همین ابتدای کلام خدمتتان عرض کنیم که روضه‌خانگی فقط مخصوص ایام عزاداری نیست و باتوجه‌به سیره ائمه و همچنین سیره علما، خوب است که چراغ روضه در طول سال، هرازگاهی در خانه‌هایمان روشن باشد.
در روایات آمده است در دوران بنی‌عباس به‌دلیل خفقان حکومت، ائمه معصوم (ع) نمی‌توانستند مجلس سوگواری سیدالشهدا را به شکل علنی برگزار کنند.
اما هر کسی، هر شاعری، مداح و روضه‌خوانی وقتی به خانه امام‌صادق (ع) می‌آمد، حضرت بلافاصله می‌فرمودند: پرده‌ای بزنید! آن‌گاه بانوان حرم پشت پرده و آقایان طرف دیگری می‌نشستند و برای اهل‌بیت (ع) روضه می‌خواندند و گریه می‌کردند.
یادتان باشد مهم‌ترین وسایل برگزاری یک روضه خانگی، توفیق، اخلاص، سادگی و بی‌تکلف بودن آن است. مرحوم آیت‌ا... شیخ‌محمد غروی‌اصفهانی پنجشنبه‌ها در خانه‌اش روضه برگزار می‌کرد و خودش کفش‌های مهمانان را جفت می‌کرد و چای می‌ریخت و پذیرایی می‌کرد. اگر مشکلات مالی زیاد است، تا جایی که می‌توانید، پذیرایی را ساده بگیرید و هزینه‌های جانبی را مدیریت کنید. مثلا اگر برای مداح و سخنران حتما باید آژانس بگیرید، از یک دوست بخواهید در رفت‌وآمد‌ها با شما همراهی کند.
وقتی در آپارتمان زندگی می‌کنیم، دیگر نمی‌توانیم به روش «چاردیواری، اختیاری» عمل کنیم؛ به‌خصوص در مورد برگزاری مجلس روضه و انجام عمل خیر؛ برای همین می‌توان گفت نخستین اقدام برای برگزاری روضه خانگی در آپارتمان، کسب رضایت اهالی ساختمان است.
اطلاع‌رسانی به همسایگان و اطلاع از رضایت آنها، هم موجب رعایت حق‌الناس می‌شود و هم به نوعی دعوت به مشارکت در این امر مبارک را به‌دنبال دارد. اگر فضای واحدها، برای تجمع همه ساکنان آپارتمان کافی نیست، پیشنهاد می‌شود از فضای پارکینگ استفاده کنید؛ البته با جلب موافقت و رضایت همه ساکنان واحدها. معمولا سروصدا از پارکینگ به داخل واحدها، کمتر سرایت می‌کند.
هستند افرادی که دوست دارند روضه خانگی برگزار کنند، اما وسعت کم خانه در ذهنشان مانعی برای انجام این امر است. در بخشی از وصیت‌نامه آیت‌ا... قاضی درباره برگزاری روضه خانگی آمده است: «در عزاداری و زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) مسامحه ننمایند، روضه خانگی ولو دو سه نفر باشد، اسباب گشایش امور است و اگر هفتگی هم نشد دهه اول محرم ترک نشود.» این توصیه به ما یادآوری می‌کند که می‌توانیم در خانه کوچک خود محفلی خودمانی با اعضای خانواده یا حضور یکی و دو نفر از اقوام برگزار کنیم و در ثواب این امر شریک باشیم.
حواستان به ساعت برگزاری روضه باشد. در ساعاتی روضه را برگزار کنید که افراد بیشتری بتوانند در آن فرصت حضور داشته باشند. همچنین حواستان به مدت زمان برگزاری جلسه باشد. زمان را نه خیلی طولانی، نه کم بگیرید.
معمولا نیم‌ساعت اول، برای جمع شدن مردم است و خوب است که برایش پیش‌بینی کنید. خوب است که برنامه روضه را به چند قمست تقسیم کنید. مثلا مداحی، روضه و همچنین ذکر دعا و توسل. بهتر است روضه را با تلاوت قرآن آغاز کنید. این‌گونه، هم حضار آمادگی قلبی و ذهنی پیدا می‌کنند و هم مجلس نظم می‌گیرد.
در کار‌های اجرایی جلسه مثل پخش چای، خرما یا... بیشتر از نوجوان‌ها و جوان‌ها استفاده بشود تا آنها نیز به نحوی با این‌طور مجالس انس بیشتری بگیرند و کم‌کم حس مسئولیت‌پذیری در آنان رشد بکند. بچه‌های کوچک را از برنامه روضه حذف نکنید. حضور آنها در روضه از سنین کم، موجب انس با محافل اهل‌بیت (ع) می‌شود. از نوجوان‌ها می‌توانید برای مدیریت بچه‌ها در روضه کمک بگیرید. این روز‌ها درکنار مجالس معمولا قسمتی را هم به بچه‌ها اختصاص می‌دهند، با کمی ابزار نقاشی و کتاب، شما هم این امکان را فراهم کنید.