گفتگو با کودک سوارکار قهرمان مشهدی | شکست پایان کار نیست!
بچه‌های خوب، حتما شنیده‌اید که حضرت محمد (ص) به پدر و مادرها توصیه کرده‌اند که اسب‌سواری را به فرزندانشان بیاموزند.
بچه‌های خوب، حتما شنیده‌اید که حضرت محمد(ص) به پدر و مادرها توصیه کرده‌اند که اسب‌سواری را به فرزندانشان بیاموزند. ورزش شادی‌آور و پرهیجان سوارکاری با رعایت نکات ایمنی، برای جسم و روح ما بسیار مفید است.
سیدسپهر نساج‌کریمی دوازده سال دارد و دانش‌آموز پایه‌ی ششم مدرسه‌ی شیخ‌الاسلامی است. او اکنون یک سوارکار حرفه‌ای و صاحب عنوان قهرمانی پرش با اسب کشور است. گفتگوی ما با سپهر را در ادامه بخوانید.
ورزش را از کی آغاز کردی و چگونه به سوارکاری علاقه‌مند شدی؟
ورزش را از ۶ سالگی با سنگ‌نوردی شروع کردم و تا ۹ سالگی توانستم مقام دوم استان و سوم کشور را کسب کنم. سپس سوارکاری را ابتدا به‌دلیل اینکه مادرم مربی سوارکاری است، انتخاب کردم، اما کم‌کم علاقه‌مند شدم.
اکنون در «پونی‌کلاب اکسیر باشگاه فردوسی مشهد» زیرنظر مادرم، بهاره مباشر کاشانی، مشغول تمرین هستم و به‌سبب لذتی که برایم دارد، تا جایی که توان داشته باشم، سوارکاری را ادامه می‌دهم.
سپهرجان، از پیروزی‌هایت برایمان بگو!
نخستین‌بار هفت‌سالگی در رشته‌ی سنگ‌نوردی و مسابقات قهرمانی استان دو مرتبه مقام دوم را به‌دست آوردم و موفق شدم در مسابقات قهرمانی کشور هم سوم شوم.
پس از آن، در سوارکاری و مسابقات داخلی باشگاه، با اسب پونی (اسبچه خزر) بی‌خطا مسیر مسابقه را طی کردم، سپس موفقیت در انتخابی تیم‌ملی پونی‌سواری سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ را به‌دست آوردم.
نایب‌قهرمانی کشور در سال۱۴۰۱ و مقام اول مسابقات هیئت سوارکاری خراسان‌شمالی سال۱۴۰۲ به‌علاوه مقام اول خراسان‌رضوی و دو رده‌ی قهرمانی و مقام اول کشور، مقام اول مسابقه‌ی هیئت سوارکاری استان و مقام‌های زیادی در جام‌های سوارکاری استانی و کشوری مانند مقام نهم مسابقات بین‌المللی CSI تهران از دیگر موفقیت‌های من در این رشته‌ی ورزشی بوده است.
از این مسابقات چه تجربیاتی به‌دست آورده‌ای؟
وقتی شکست می‌خورم، متوجه می‌شوم که این پایان کار نیست و باید برای مرتبه‌ی بعدی بیشتر تلاش کنم.
به‌نظرت رشته‌ی سوارکاری چه فایده‌ای دارد؟
در این رشته، ورزشکار جسارت زیادی پیدا می‌کند و باید همیشه برای هر اتفاقی آماده باشد، زیرا با موجود زنده سروکار دارد. با سوارکاری فرد قدرت تصمیم‌گیری خوبی به‌دست می‌آورد و اعتمادبه‌نفس بچه‌ها هم زیاد می‌شود.
این رشته انتهایی ندارد و هرچه بیشتر تمرین کنیم، به مهارت بیشتری هم دست پیدا می‌کنیم. در این رشته باید هم اسب و هم سوار، آمادگی کامل از نظر جسمی و روانی داشته باشند تا موفقیت به‌دست بیاید.
من هم با تلاش زیاد و کمک و حمایت پدر و مادرم سعی می‌کنم پیشرفت کنم و حرفه‌ای‌تر شوم.
غیر از ورزش به چه فعالیتی مشغول هستی؟
در تیم فوتبال ناحیه۴ مشهد انتخاب شده‌ام و زبان انگلیسی را در کنار تحصیل دنبال می‌کنم. درس و تمرین ورزشی هم که اولویت من است، البته حمایت عمه‌ام که معلم خصوصی‌ام است، خیلی کمک می‌کند تا در درس‌هایم پیش بروم.
اگر روزی بخواهم ورزشی دیگر را هم انتخاب کنم، حتما فوتبال خواهد بود.
درباره‌ی اسب مسابقه‌ات برایمان بگو.
اسم اسبی که با آن مسابقه می‌دهم «آسنا»ست. همه‌ی قهرمانی‌های من با این اسب بوده است. خیلی به هم وابسته هستیم و کاملا یکدیگر را درک می‌کنیم، به‌طوری‌که من هرچه فکر می‌کنم، او انجام می‌دهد.
این اسب روحیه‌ی قهرمانی خوبی دارد و مسابقه را می‌فهمد و به من هم روحیه می‌دهد.
برخی فکر می‌کنند سوارکاری ورزشی خطرناک است. دراین‌باره چه نظری داری؟
اگر اصول ایمنی این رشته را رعایت و با اسب‌ها خوب رفتار کنیم، این رشته خطر چندانی ندارد.
اینکه مادرت مربی تو در ورزش است، چه تأثیری در پیشرفتت دارد؟
با ارتباط نزدیک و رابطه‌ی خیلی خوبی که داریم، می‌توانم راحت‌تر مشکلات را با مامان در میان بگذارم و او هم بیشتر فرصت دارد مرا راهنمایی کند. در وقت استراحت نیز بیشتر درباره‌ی تمرین و مسابقه صحبت می‌کنیم.
برای آینده چه برنامه‌ای داری؟
تصمیم دارم با اسب بزرگ هم مانند اسب پونی قهرمان شوم. به کسانی که ورزش می‌کنند هم می‌گویم شکست پایان کار نیست و به تلاششان ادامه دهند. ورزش سوارکاری را هم امتحان کنند؛ مطمئنم از این رشته لذت خواهند برد.
از پدر و مادرم که حمایتم می‌کنند، به‌ویژه مادرم که هم مشوق و هم مربی من است نیز قدردانی می‌کنم.
لینک کوتاه: https://shrr.ir/001I8j
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.