به گزارش شهرآرانیوز، موسیقی نواحی ایران به‌ویژه در دوران معاصر، با چالش‌های فراوانی روبه‌روست. این موسیقی که هویت فرهنگی ایران را در بر می‌گیرد، به دلیل کمبود حمایت‌های مالی و فرهنگی، در غربت به سر می‌برد.
هادی پورعطایی، نوازنده دوتار و یکی از هنرمندان فعال در این حوزه، با حضور خود در روند تولید آلبوم موسیقی «لیلی های» نقش خود را در حفظ و ارتقای موسیقی مقامی ایفا کرده است. این آلبوم، که تلفیقی از موسیقی مقامی و نوآوری‌های ایرانی است، نمونه‌ای است از تلاش بی‌وقفه هنرمندان برای حفظ این میراث فرهنگی ارزشمند. در ادامه، گفتگوی ما را با هادی پورعطایی می‌خوانید.
هادی پورعطایی درباره شکل‌گیری آلبوم توضیح می‌دهد: ایده تولید آلبوم از کنسرت‌های سال ۱۳۸۹ در تالار وحدت و رودکی شکل گرفت. این آلبوم، تلفیقی از قطعات موسیقی مقامی همراه با ساز‌های کوبه‌ای و ردیف ایرانی است که اصالت موسیقی نواحی را با نوآوری‌های جدید ترکیب کرده است. این پروژه با همکاری مجید و مرتضی یگانه‌راد و با چالش‌های فراوان تولید شد.
او با اشاره به فرایند سخت و پرچالش تولید آلبوم موسیقی در ایران، توضیح می‌دهد: حمایت‌های مالی و فرهنگی وجود ندارد و حتی خلق و انتشار آثار به دلیل نبود حامی مالی سال‌ها طول می‌کشد. این مشکلات، موسیقی نواحی را در غربتی مضاعف فرو برده است.
نوازنده دوتار آلبوم موسیقی «لیلی های» با انتقاد از بی‌توجهی نهاد‌های فرهنگی می‌گوید: در صداوسیما نمایش ساز جرم است و نسل جوان نمی‌تواند با موسیقی نواحی ارتباط برقرار کند. این بی‌توجهی باعث شده موسیقی مقامی، این میراث کهن، از فرهنگ عمومی فاصله بگیرد.
پورعطایی در بخشی از صحبت‌هایش، به ماجرای تمسخر موسیقی زنده‌یاد سهراب محمدی در یک برنامه تلویزیونی اشاره و بیان می‌کند: این رفتارها، بی‌مهری به هنری است که هویت فرهنگی یک سرزمین را شکل داده است.
او با اشاره به تجربه‌ای تلخ از جشنواره نوایی در سال ۱۳۸۰ در تربت‌جام، بیان می‌دهد: در این جشنواره، هنرمندان با برخورد‌های تحقیرآمیز برخی نهاد‌ها رو‌به‌رو شدند. این برخوردها، غربت و مهجوریت موسیقی مقامی را دوچندان کرده است.
این هنرمند درخصوص فشار‌های فرهنگی و اقتصادی می‌گوید: امروزه هنرمندان موسیقی مقامی نه‌تنها حمایت نمی‌شوند، بلکه در بسیاری مواقع مورد بی‌توجهی یا حتی تحقیر قرار می‌گیرند. این شرایط بحرانی، تولید آثار جدید را به‌شدت محدود کرده است.
پورعطایی در پایان، با اشاره به اهمیت موسیقی مقامی تأکید می‌کند: موسیقی مقامی، بخشی از هویت ملی ماست و نیازمند حمایت جدی است. اگر بی‌توجهی‌ها ادامه یابد، این میراث کهن به فراموشی سپرده خواهد شد. نهاد‌های مسئول باید از این هنر اصیل پاسداری کنند و جامعه را درخصوص اهمیت آن آگاه سازند.
موسیقی مقامی و نواحی ایران، با همه غنای فرهنگی‌اش، این روز‌ها در برابر چالش‌های فراوانی قرار دارد. مشکلاتی نظیر کمبود حمایت‌های مالی، بی‌توجهی رسانه‌ها و نبود حامی مالی، این موسیقی را در وضعیتی بحرانی قرار داده‌اند. این وضعیت باعث شده که موسیقی مقامی که بخش مهمی از هویت فرهنگی کشور است، در معرض فراموشی قرار گیرد و نیاز به توجه و حمایت بیشتری از سوی نهاد‌ها و جامعه داشته باشد.