به گزارش شهرآرانیوز؛ غرق شدن در جهان ادبیات کار هر روز و همیشگی تمام عاشقان این زمره است. به خصوص اگر کتابی، نویسنده‌ای یا نشری سری تو سر‌ها درآورد. مثلا این‌که بدانی قلم یک نویسنده با مذاق ادبیات بدجور هم‌خوانی دارد. از آن موقع به بعد دیگر چشم‌هات روی نام نویسنده در کتابفروشی قفل می‌شود و هی می‌گردی ببینی باز چه کلمات جادویی را به هم بافته و نعل به نعل آن را با خیال و عناصر خاص ادبیاتش جا انداخته، تا باز معجونی به نام رمان یا داستان را تحویل بازار دهد.
عالیه عطایی، این نویسنده‌ی خوش ذوق و قریحه‌ی افغانستانی اهل هرات از آن جمله نویسنده‌هایی است که اغلب کتاب‌هایش باب دل ادبیاتی‌هاست. زبان، آن عنصریست که برخی برای غنی بودنش و یا آن حد کافی بودن یا نبودنش در داستان حساسیت بسیار به خرج می‌دهند و عطایی، بلد است با زبان غنی و ابزار کلمات خوب داستان بگوید.
مجموعه داستان «چشم‌سگ» در مجموع شامل هفت داستان کوتاه با فضای رئالیستی است که تاکنون با استقبال خوب مخاطبان مواجه شده است.
برخی از داستان‌های آن، جوایزی را برای نویسنده‌اش به همراه داشته‌اند. هفت داستانی با عنوان‌های: «فیل بلخی»، «اثر فوری پروانه»، «سی کیلومتر»، «شب سمرقند»، «پسخانه»، «ختم عمه» و «شبیه گالیله» که در هر یک با مردمی مهاجر و طرد شده از وطن خود روبه‌رو می‌شویم. داستان‌هایی که در آن‌ها حرف و صدای نویسنده در پشت تک تک شخصیت‌ها پنهان است.
عطایی از قضا در ایران بزرگ شده است. کودکی‌اش را در مرز ایران و افغانستان و منطقه‌ی مرزی درمیان از توابع خراسان جنوبی گذرانده است. مدرک دیپلم خود را در شهرستان بیرجند گرفته و در هجده سالگی برای تحصیل به تهران رفته است. او درس خوانده کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی در دانشگاه تهران است.
علاوه بر داستان نویسی در حوزه نمایشنامه و فیلمنامه هم سری توی سر‌ها دارد. برای نگارش رمان کافور پوش، موفق به دریافت جایزه مهرگان ادب شد. در زمینه نگارش نمایشنامه نیز جوایزی بدست آورد و منتقدان ادبی، خوانندگان و عاشقان ادبیات او را از تاثیرگذارترین نویسندگان زن همدوره خود می‌دانند. عمده مسایلی که عطایی روی آن‌ها دست می‌گذارد پیرامون مساله مهاجرت است.
آدم‌هایی که خودش را جزوشان می‌داند و می‌گوید معلوم نیست اگر روزی حس کنم به خانه برگشته‌ام داستانی برای نوشتن داشته باشم یا نه. اگرچه عطایی بزرگ شده¬ی تهران است، اما سوژه‌ی داستان‌های چشم سگ پیرامون تهران و هرات پیوسته در گردش است. تسلط عطایی بر فرهنگ و آداب و رسوم هر دو کشور سبب شده تا او بخواهد پیوستگی و ارتباطی میان ایران و افغانستان برقرار کند.
نگاه جسورانه، قلم برّنده و تاثیرگذار او، جملات کوتاه و داستان‌های بی‌عیب و نقص، همگی سبب شده تا نام او را به عنوان نویسنده زن تاثیرگذار در میان نویسندگان بشناسیم.