سیده فاطمه شمسایی در گفتگو با شهرآرانیوز، در خصوص خصلت‌های اخلاقی امام موسی کاظم (ع) اظهار کرد: آن حضرت در علم، تواضع، فروتنی و مکارم اخلاقی، نمونه انسان کامل بود و یاران و شاگردان خویش را همواره با عفو، احسان و گذشت تربیت می‌کردند.
وی بیان کرد: حضرت امام موسی کاظم (ع) اهل علم و فقاهت در دین بودند و همواره به امت مسلمان بر لزوم دین‌شناسی تأکید فراوانی داشتند.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: کلید بصیرت جامعه اسلامی در دین نهفته است و تمامی عبادت دین است و به‌طور کلی می‌توان گفت وسیله ترقی و پیشرفت کشور و سعادت بشریت بر پایه دین‌شناسی استوار است.
وی با اشاره به اینکه، امام موسی (ع) با احیای سنت پدر بزرگوارشان و اهل‌بیت (ع)، اسلام را حفظ و گسترش داد، افزود: بندگی خدا اقتضا می‌کند که انسان پیرو سیره عملی و علوی اهل‌بیت (ع) و دستورات دین باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: متأسفانه امروز معارف دین و اهل‌بیت (ع) در بین نسل جوان به حد کافی شناخته شده نیست و جوانان امروز نیازمند کسب معارف غنی اهل بیت (ع) هستند؛ لذا وظیفه رسانه، روحانیان و مسئولان جامعه این است که گسترش‌دهنده آن در بین نسل جوان باشند.
شمسایی با بیان اینکه آن حضرت ویژگی‌های بسیار برجسته و مهمی داشتند گفت: بررسی این صفات و این که چگونه آن حضرت خود را پایبند به رعایت این ویژگی‌های بی مانند انسانی کرده بود، در شناخت ایشان موثر است. نخستین ویژگی ایشان، صبر در هنگامه بلا به شمار می‌رفت. تحملی که آن امام بزرگوار در سپری کردن رنج‌های دنیا داشت، سبب شده بود تا در فراز و نشیب ها، سختی‌ها و بلا‌های دنیوی صبور بماند. «صابر بر بلا بودن» از مهم‌ترین صفت‌هایی است که هر مومنی باید از آن برخوردار باشد. در اینجا واژه صابر یعنی انسان در هنگام آزمون و امتحان و در زمان مصیبت و گرفتاری، نمونه یک مومن کامل و صبور محسوب شود که این مساله به راستی در امام موسی کاظم (ع) وجود داشت.
این مدرس علوم قرانی و حدیث بیان کرد: دومین نکته برجسته در رفتار امام هفتم شیعیان (ع)، این بود که ایشان در تمامی مراحل عمر با عزت خویش، شاکرِ به تمام معنا به درگاه ایزد منان بود. همانگونه که شاکر بودن یعنی به جای آوردن شکرانه نعمت‌های الهی حتی اگر همسو با میل انسان نباشد، از صفات انسان کامل محسوب می‌شود، این صفت نیز به شکل عالی در آن حضرت دیده می‌شد.
وی گفت: خداوند در قرآن کریم، در آیه هفت سوره ابراهیم بر شکور بودن انسان تاکید دارد. در اینجا هم شاکر بودن به معنای عام کلمه است، یعنی شکر نعمت یا نقمت (عذاب) فرقی ندارد و انسان بر هر تصمیم خداوند باید شاکر باشد. این صفت برجسته نیز به طور تمام در امام کاظم (ع) مشاهده می‌شد. سومین ویژگی آن امام همام که بیش از دیگر صفت‌های های امام موسی کاظم (ع) برجسته، مهم و بارز است و نمونه کامل آن در شخصیت امام هفتم شیعیان وجود داشت، رضایت در برابر قضا و قدر الهی بود. ایشان از مسایلی که در طول زندگی به وجود آمده بود، به طور کامل رضایت داشت چرا که به قضا و قدر پروردگار معتقد بود.